A total of 120 patients were examined for the presence of symptoms of complex regional pain syndrome after surgical treatment of a distal radial fracture. The patients were assessed at six weeks and 71 of them were also assessed at 12 weeks. The International Association for the Study of Pain criteria and the complex regional pain syndrome severity score were used to make the diagnosis. At six weeks, ten patients (8.3%) met the criteria of complex regional pain syndrome in both the International Association for the Study of Pain and complex regional pain syndrome scores. At 12 weeks six patients (8.4%) met International Association for the Study of Pain and two (2.8%) patients the complex regional pain syndrome severity score criteria. Only one of the patients diagnosed with complex regional pain syndrome required treatment for the complex regional pain syndrome. In all the other patients the features of complex regional pain syndrome settled spontaneously. Our results suggest that complex regional pain syndrome after distal radius fractures occurs less frequently than was previously reported. The International Association for the Study of Pain criteria and the complex regional pain syndrome severity scores showed similar sensitivity in early diagnosis of complex regional pain syndrome, but both are poor indicators of the need for treatment.

Introduction: Kinesiotaping (KT) is one of the newest methods commonly used in many medical sciences: neurology, orthopaedics and traumatology, oncology, gynaecology and obstetrics, and in paediatrics. Due to its special properties, KT can be used depending on individual needs and problems during rehabilitation.Aim: This article presents a systematic review of the clinical effectiveness of using KT in physiotherapy. Conclusions: KT method is widespread in different medical sciences and is a good method supporting rehabilitation and pharmacological treatment. Due to its special properties it can be used in children, adults, and also pregnant women. Keywords: kinesiotaping, physiotherapy. STRESZCZENIEWstęp: Kinesiotaping (KT) jest metodą terapeutyczną, która znalazła zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny: neurologii, ortopedii i traumatologii, onkologii, ginekologii i położnictwie oraz w pediatrii. Dzięki swoim specy icznym właściwościom KT może być stosowany w zależności od indywidualnych potrzeb i problemów podczas usprawniania. Cel: Celem pracy był przegląd piśmiennictwa dotyczącego skuteczności KT w izjoterapii.Wnioski: Kinesiotaping ze względu na szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach izjoterapii może być dobrą metodą wspomagającą leczenie zarówno farmakologiczne, jak i usprawniające w wielu schorzeniach, a ze względu na swoje specy iczne właściwości może być stosowany u dzieci, dorosłych, a także u kobiet w ciąży. Słowa kluczowe: kinesiotaping, izjoterapia. WSTĘPKinesiotaping (KT) -plastrowanie dynamiczne jest jedną z metod izjoterapii rozwijającą się na świecie od ponad lat. Najczęściej wykorzystywany jest w terapii sportowców, ale od wielu lat również w izjoterapii różnych schorzeń [ ]. W Azji rozpowszechniony był w latach ., w USA i w Europie w latach . ubiegłego wieku, a w Polsce dopiero od r. Twórcą KT jest dr Kenzo Kase -lekarz chiropraktyk. Zauważył on, iż ból jest często wynikiem dysfunkcji mięśni i tkanek mięśniowo--powięziowych wokół stawów. Celem metody KT jest: normalizacja funkcji mięśni, poprawienie przepływu krwi i limfy, redukcja bólu, poprawienie propriocepcji, wspieranie procesów gojenia się tkanek oraz przywrócenie tkankom normalnego funkcjonowania [ , ]. Obecnie metoda ta stosowana jest w wielu dziedzinach medycyny. Jej podstawowym zadaniem jest wspomaganie układu mięśniowo -powięziowego poprzez zastosowanie różnego rodzaju aplikacji. Kinesiotaping może być stosowany zarówno jako metoda samodzielna, jak i uzupełniająca wcześniej zastosowaną terapię [ , , , , , , , , , , , , , , ]. Do terapii używa się specjalnych w % bawełnianych dynamicznych plastrów pokrytych hipoalergicznym akrylowym klejem aktywowanym ciepłem, układającym się w warstwy o kształcie sinusoidalnym. Pomimo to istnieje jednak ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej wynikającej z połą-czenia substancji stosowanych do przygotowania skóry przed aplikacją (np. spirytus, środki myjące z hipoalergicznym klejem stosowanym do plastrów) [ , , ]. Plastry są naklejane na papier z napięciem ok. -% (naprężenie począt...

Deep electromagnetic stimulation and radial shock wave therapy provide similarly satisfac-tory analgesic outcomes in patients with back pain.

Background Currently, extracorporal shock wave therapy (ESWT) has been widely used in tendinopathies, including trigger fingers. Purpose The objective of this study was evaluation of effectiveness of ESWT for trigger digits in a short and mid-term follow-up. Patients and methods Thirty-two patients, 28 women and 4 men, in a mean age of 60 years, with a total of 50 affected digits underwent local extracorporal shock wave treatment. Each patient received 3 applications in a weekly interval. Results were assessed at 1 week and 3 months follow-up, using numeric rank scale for pain and Froimson scale for clinical severity. Results One-week post-treatment, pain and triggering ceased completely or reduced significantly in 30 patients (94%). At 3 month follow-up, in 30 patients (94%) the symptoms resolved completely and they were considered recovered. Two patients (6%) failed to improve and in these cases the treatment was considered ineffective. Conclusion ESWT is an effective therapy for trigger digits in II° i III° severity grade and may be an alternative for other, noninvasive measures such as physiotherapy or steroid injection.

Ultrasonic waves are an integral part of almost every modern cosmetology treatment. They are used during cavitation peeling or sonophoresis to facilitate the absorption of active substances.Ultrasound of specific frequencies induce a cavitation wave, which is used during anti-cellulite and body sculpting treatments. Keywords: ultrasonic waves; sonophoresis; cavitation peeling. ABSTRAKTUltradźwięki są we współczesnej kosmetologii nieodłącznym elementem prawie każdego zabiegu kosmetycznego. Wykorzystywane są podczas peelingu kawitacyjnego, sonoforezy ułatwiającej przenikanie substancji aktywnych. Ultradźwięki o określonej częstotliwości drgań indukują falę kawitacyjną, co jest wykorzystywane podczas zabiegów antycellulitowych i modelowania sylwetki ciała. Słowa kluczowe: ultradźwięki; sonoforeza; peeling kawitacyjny.Ultradźwięki należą do rodzaju fal akustycznych generujących drgania ośrodka, w którym ma miejsce ich propagacja. Nowa "Encyklopedia Powszechna PWN" definiuje je jako "(…) fale sprężyste nie wywołujące wrażenia słuchowego, o częstotli-wości w przedziale 16 kHz-10 GHz". Ten zakres częstotliwości fali akustycznej nie wywołuje wrażenia słuchowego u ludzi, natomiast może być odbierany przez niektóre zwierzęta [1]. Specyficzne oddziaływanie ultradźwięków z materią, zarówno bierne, jak i czynne, pozwoliło na szerokie ich zastosowanie w różnych dziedzinach życia. Bierne oddziaływanie polegające na wytwarzaniu i detekcji fal ultradźwiękowych o niskim natę-żeniu znalazło zastosowanie w defektoskopii ultradźwiękowej, hydrolokacji oraz w diagnostyce medycznej. Zmiany struktury ośrodka (materii, ciała) analizowane są za pomocą oceny zmian parametrów pola akustycznego. Natomiast czynne oddziały-wanie fal akustycznych w obrębie struktury ośrodka (materii) opiera się na zastosowaniu średniej i dużej mocy (natężenia) ultradźwięków, co wpływa na zmiany biologiczne, fizyczne i chemiczne w jego obrębie. W materii poddanej oddziaływa-niu dużych sił dochodzi do powstania nieodwracalnych zmian makroskopowych pod wpływem procesu kawitacji i reakcji chemicznych, koagulacji i dyspergowania ultradźwiękowego.Duże natężenie fal ultradźwiękowych wykorzystywane jest w przemyśle podczas obróbki plastycznej materiałów twardych i kruchych, oczyszczania materii, spajania metali (lutowania), a także w medycynie oraz kosmetologii.We współczesnej medycynie ultrasonografia stała się rutynową i nieinwazyjną procedurą diagnostyczną, a zastosowanie ultradźwięków w celach terapeutycznych wpływa korzystnie na skuteczność leczenia [2,3]. Działanie terapeutyczne fal ultradźwiękowych oparte jest na zjawisku pochłaniania energii przez tkanki i przetwarzania jej w ciepło. Wytworzone ciepło zwiększa również energię kinetyczną białek, lipidów i węglowo-danów będących składnikami błony komórkowej, co wpływa na stopień jej przepuszczalności. W wyniku oddziaływania pola ultradźwiękowego w układach biologicznych o różnej gęstości pojawiają się naprężenia w postaci sił pławnych (o charakterze oscylacyjnym), sił przemieszczania i sił związanych ze z...