StreszczenieWstęp: Fosforek glinu, określany w Iranie jako "tabletka ryżowa" ze względu na stosowanie w ochronie upraw ryżu, jest jednym z najczęściej stosowanych pestycydów na świecie. W kontakcie z wodą, parą lub kwasem żołądkowym uwalnia gaz -fosforowodór, co może wywoływać zatrucie. Zatrucie fosforowodorem jest często stosowaną metodą samobójstwa, a liczba takich przypadków stale rośnie. W dwóch trzecich przypadków zatrucie fosforowodorem ma skutek śmiertelny. Celem badania była ocena danych dotyczących epidemiologii klinicznej oraz zmian parametrów laboratoryjnych u pacjentów po zatruciu "tabletką ryżową". Materiały i metody: W badaniu uwzględniono łącznie 23 pacjentów z zatruciem fosforkiem glinu hospitalizowanych w szpitalu Razi w mieście Ahwaz w latach 2010-2015. Dane analizowano przy użyciu metod statystyki opisowej oraz testów statystycznych. Wyniki: Średni wiek pacjentów wynosił 27,2 ±7,3 roku. Mężczyźni stanowili 60,9% analizowanej grupy pacjentów. U 8,7% pacjentów stwierdzono hiponatremię, a u 21,7% -hipokaliemię. W większości przypadków poziom sodu i potasu mieścił się w granicach normy. U 91% pacjentów występowała kwasica. W większości przypadków stwierdzano także obniżenie poziomu wodorowęglanów w surowicy. Średni okres od zatrucia do hospitalizacji wynosił 1,48 ±0,76 godzin. Wnioski: Przebieg zmian w poziomie elektrolitów i innych parametrów laboratoryjnych może być dobrym markerem ciężkości zatrucia oraz stanu klinicznego pacjenta. Niezbędne są dodatkowe badania w celu potwierdzenia powyższej zależności.Słowa kluczowe: fosforek glinu, tabletki ryżowe, pestycydy, zatrucie. AbstractIntroduction: Aluminium phosphide or rice tablet is one of the most common pesticides around the world. The substance releases phosphine gas in the presence of water, steam or stomach acid which can lead to poisoning. Phosphine poisoning is more about suicide the number of which is increasing day by day. Two-thirds of patients lose their lives. The aim of this study was to evaluate the data on the clinical epidemiology and laboratory changes in patients poisoned with rice tablets.

Cardiac surgery is associated with the development of a systemic inflammatory response. Inflammation represents the response of the body to tissue injury and in normal circumstances is a controlled humoral and cellular response that will lead to control of infection and wound healing. In some instances this response may become exaggerated, ultimately leading to additional tissue injury and the development of organ dysfunction. In this paper we discuss about relationships between cardiac surgery anesthesia and systemic inflammatory response.

StreszczenieWstęp: Parakwat jest najważniejszym środkiem chwastobójczym z grupy pestycydów dipirydyliowych o szerokich zastosowaniach w rolnictwie; jednakże w wielu krajach, w tym w Iranie, herbicyd ten jest również używany w celach samobójczych. Cel pracy: Niniejsze badanie przeprowadzono w celu analizy zatruć parakwatem w irańskiej prowincji Chuzestan. Materiał i metody: Retrospektywno-statystyczną analizą objęto 159 dokumentacji przypadków zatruć z lat [2004][2005][2006][2007][2008][2009][2010][2011][2012][2013][2014][2015]. Z pacjentami skontaktowano się w celu uzyskania informacji o stanie zdrowia. Po wypełnieniu kwestionariuszy dane zostały zebrane i poddane analizie z wykorzystaniem oprogramowania SPSS. Wyniki: Wśród 159 pacjentów poddanych analizie ze względu na zatrucie parakwatem 65 osób (40,9%) stanowiły kobiety, a 94 (59,1%) mężczyźni; 138 przypadków (86,8%) dotyczyło grupy wiekowej 15-29 lat, a 150 (66%) osób stanu wolnego. Odsetek zatruć z przyczyn samobójczych wyniósł 96,9%. Pierwszymi objawami u pacjentów były mdło-ści i wymioty, a także owrzodzenia, rumień i podrażnienia w obrębie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Łącznie 113 pacjentów (71,1%) było leczonych specjalistycznymi lekami bez włączenia antybiotyków. U 73 pacjentów (45,9%) w trakcie hospitalizacji doszło do rozwoju kwasicy, a u 13 pacjentów (8,2%) zasadowicy (alkalozy). W 63 przypadkach (39,6%) zatrucie zakończyło się zgonem. Wnioski: Badanie wykazało, że parakwat stanowi jedną z najgroźniejszych trucizn często stosowanych w prowincji Chuzestan w celach samobójczych. Z uwagi na istotną rolę tej substancji w rolnictwie nie można go zastąpić innymi środkami chwastobójczymi. Ponadto badanie wykazało, że po wypisaniu do domu pacjentów, którzy przeżyli zatrucie, nie kontynuowali oni terapii farmakologicznej.Słowa kluczowe: parakwat, herbicyd, zatrucie, samobójstwo. AbstractIntroduction: Paraquat is the most important herbicide of bi-prides class which is used widely in agriculture part but in many countries such as Iran, this herbicide use for suicide. This study was conducted with the aim to investigating Paraquat poisoning in Khuzestan province of Iran. Material and methods:This study is a retrospective and statistic investigation in which 159 files of toxicity cases were investigated during 2004 to 2015. The patients were contacted to inquire into their health, after completing a questionnaire, the data was gathered and analyzed using SPSS software. Result: Of 159 patients studied for paraquate poisoning, 65 patients (40.9%) were female and 94 patients (59.1%) were male and 138 cases (86.8%) of patients were 15-29 years and 150 patients (66%) were single. rate of poisoning due to

Research Objective. This study determined the outcome of cardiopulmonary resuscitation (CPR) after in-hospital cardiac arrest and factors influencing it in two training hospitals in Ahvaz. Method. Patients hospitalized in the pediatric wards and exposed to CPR during hospital stay were included in the study (September 2013 to May 2014). The primary outcome of CPR was assumed to be the return of spontaneous circulation (ROSC) and the secondary outcome was assumed to be survival to discharge. The neurological outcome of survivors was assessed using the Pediatric Cerebral Performance Category (PCPC) method. Results. Of the 279 study participants, 138 patients (49.4%) showed ROSC, 81 patients (29%) survived for 24 hours after the CPR, and 33 patients (11.8%) survived to discharge. Of the surviving patients, 16 (48.5%) had favorable neurological outcome. The resuscitation during holidays resulted in fewer ROSC. Multivariate analysis showed that longer CPR duration, CPR by junior residents, growth deficiency, and prearrest vasoactive drug infusion were associated with decreased survival to discharge (p < 0.05). Infants and patients with respiratory disease had higher survival rates. Conclusion. The rate of successful CPR in our study was lower than rates reported by developed countries. However, factors influencing the outcome of CPR were similar. These results reflect the necessity of paying more attention to pediatric CPR training, postresuscitation conditions, and expansion of intensive care facilities.

No abstract