No abstract

This research aims to determine distance education experiences of Turkish instrument educators’ related to instrument training during the COVID-19 pandemic. As with other practice lessons in education, instrument training also collides with its own unique problems during pandemic. Therefore, it is thought that the experiences of Turkish instrument educators regarding the process will create new discussions. The research was conducted by analyzing the findings obtained from semi-structured interviews with 14 participants with a phenomenological model. Considering the findings of the study, it can be seen that distance education conditions affect the instrument educators and the instrument training process both positively and negatively, and these effects bring some practices to the experience of instrument training permanently, possibly irreversible from now on. In the study, it was seen that an important source of the problems experienced by the instrument educators during the distance education process was related to technical facilities, such as connection speed and software.   Keywords: Musical instrument educators, musical instrument training, COVID-19, the pandemic, distance education.

No abstract

Eğitim ile ilgili birçok araştırmada duyuşsal niteliklerin belirlenmesi bir araştırma alanı olarak öne çıkmış ve eğitimcilerin olumlu veya olumsuz durumları, sorunları ya da fırsatları görmesine olanak sağlamıştır. Literatüre bakıldığında kaygı kavramının önemli bir bileşen olarak eğitime yönelik duyuşsal çalışmalarda ele alındığı görülebilir. Öğrenciler gibi meslek yaşantılarında öğretmenler ve öğretmen adayları da çeşitli kaygı kaynaklarından etkilenmektedir. Bu araştırma müzik öğretmenliği adaylarının mesleki kaygı düzeylerinin çalgılarına ve sınıf düzeylerine göre incelenmesini amaçlamaktadır. Çalışma müzik öğretmeni adaylarının çalgıları ile mesleki kaygıları arasındaki ilişkiyi belirlemek için yapılan ilk araştırma olması açısından önem taşımaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeline dayanan betimsel bir çalışmadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Saban vd. (2004) tarafından Türkçeye uyarlanan Öğretmen Adayı Kaygı Ölçeği kullanılmıştır. Veriler öğretmen adaylarından (n=499), bireysel çalgıları ve sınıf düzeylerinin sorulduğu bir çevrim içi form ile alınmıştır. Ölçeğin Cronbach alfa sayısı, 0,97 olarak belirlenmiştir. Yapılan analizlerde bireysel çalgılar ile mesleki kaygı düzeyleri arasında bir ilişkinin olmadığının belirlenmesi, en önemli bulgu olarak öne çıkmıştır. Sınıf düzeyi değişkenine bakıldığında ise diğer araştırmalarda da görüldüğü gibi mesleki kaygının 1. sınıf ve 4. sınıf düzeyleri arasında mezuniyet yaklaştıkça arttığı belirlenmiştir.

Çalgı eğitimi sürecinde, müzikal ifadenin geliştirilmesi önemli bir gereksinimdir. Bu araştırma, müzikal ifadenin geliştirilmesine yönelik öğrencilerin kendi stratejilerini oluşturmalarını sağlayacak, kolay anlaşılır, kaynağını müziğin dil ile, çalgı müziğinin de şarkı ile ilişkilerinden alan bir yöntemin etkisini belirlemeyi amaçlamaktadır. Yapılan araştırmalar dil ve müziğin çok önemli ortaklıklar taşıdığını nörofizyolojik kanıtlarla ortaya koymuştur. Çalgı müziği, çalgıların solist olarak görevlendirildiği anlayış ile değerlendirildiğinde şarkıdan kaynağını alan bir olgu olarak göze çarpmaktadır. Dolayısıyla yöntem, müziği ve çalgı müziğini tanımak için bu anlayışları temel alarak tasarlanmıştır. Kullanılacak yöntemin kuramsal yönü, ulusal ve uluslararası dağarda özgün yapısından dolayı araştırma raporunda ayrıntılı şekilde verilmiştir. Çalışmada ön-son test deney ve kontrol gruplu deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırma, Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı'nda 2009-2010 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında 10 haftalık bir sürede 20 öğrenci ile yapılmıştır. Araştırmada veriler "Müzikal İfade Performans Ölçeği" ile toplanmıştır. Deneysel süreç sonunda deney grubunun kontrol grubuna göre performans ölçeği puanlarında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir.