In this study, the aim is to develop a measurement tool that can be used to measure attitudes towards Turkish Sign Language (TSL). For this purpose, the researchers followed a systematic process. The study group consists of students in the special education departments of three different universities' faculties of education in the spring semester of the 2019-2020 academic year. The developed scale was applied to 510 students in total. The scale data obtained from the students were randomly divided into two; Exploratory Factor Analysis (EFA) was performed with the first group data (n1=297), and Confirmatory Factor Analysis (CFA) was performed with the second group data (n2=213). Within the scope of the results obtained from EFA, it was determined that the scale consists of four factors (effort, necessity, avoidance, active use) and 20 items. When the obtained construct validity was tested with CFA, it was seen that the values of fit indexes were at an acceptable level. The internal consistency of the scale was calculated with Cronbach's Alfa and the result obtained from this data set was determined as .91. The reliability coefficients of the factors ranged from .70 to .90. Findings showed that the scale is valid and reliable to measure attitudes towards TSL.

Bu araştırmanın genel amacı ağır ve çoklu yetersizliği bulunan öğrencilerle çalışan öğretmen adaylarına verilen dönütün işbirlikçi çalışma becerilerine etkisini incelemektir. İşbirlikçi yaklaşımdan yola çıkan işbirlikçi çalışma becerileri, aynı sınıf ortamında çalışan iki eğitimcinin, bilgi, beceri ve sorumluluk paylaşım sürecini kapsamaktadır. Söz konusu beceri, öğretmen adaylarının gerçek sınıf ortamında edindiği deneyimler ve bu deneyimlerine verilen dönütler doğrultusunda gelişmeye başlamakta, sınıf içi uygulamaların sıklığı ile de pekişmektedir. Öğretmen adaylarına işbirlikçi çalışma becerilerini kazandırmak için verilen dönütün etkisini inceleyen bu araştırma, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Ankara ilinde Ağır çoklu yetersizliği (AÇYE) olan öğrencilerin sınıflarında öğretmenlik uygulaması yapacak olan 12 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma, deney öncesi desenlerden tek grup öntest-sontest modeline göre planlanmıştır. AÇYE olan öğrencilerle uygulama yapan öğretmen adaylarının sınıf ortamında partnerleriyle birlikte tamamladıkları ilk ders deneyimleri, öğretmen adayları tarafından kaydedilmiş sonrasında uygulama danışmanı tarafından izlenerek, hazırlanan kontrol listesi doldurulmuş ve bu doğrultuda her bir öğretmen adayına performansa dayalı dönüt verilmiştir. Dönütlerden sonra ikinci dersler de benzer şekilde puanlanmış ve sonuçlar araştırma yöntemine göre analiz edilmiştir. Analiz sonuçları öğretmen adaylarının işbirlikçi çalışma becerilerine dair performansa dayalı dönüt almadan önce ve aldıktan sonraki öntest-sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğunu göstermektedir. Araştırmanın bulguları alanyazın çerçevesinde tartışılmış ve uygulamalara yönelik önerilere yer verilmiştir. Anahtar Sözcükler: Ağır ve çoklu yetersizlik, işbirlikçi çalışma becerileri, performansa dayalı dönüt, öğretmen adayı, öğretmenlik uygulaması

Bu araştırmanın amacı, çoklu yetersizliğe sahip (az gören ve zihinsel yetersizlikten etkilenmiş) üç öğrenciye, fen konularından biri olan 'kurbağanın yaşam döngüsü' konusunun öğretilmesinde doğrudan öğretim yöntemi ile sunulan şematik düzenleyicinin etkililiğini, bireylerin konu hakkındaki öğrenmelerini öğretim sona erdikten 7, 15 ve 21 gün sonra da sürdürüp sürdüremediğini belirlemektir. Araştırma, Ankara ilinde bulunan, görme engelliler okulu ve özel eğitim sınıfına devam eden çoklu yetersizliğe sahip üç öğrenci ile yapılmıştır. Araştırmada katılımcılar arası yoklama denemeli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırma verilerinin toplanabilmesi için, öğretmen ve aile görüşme formları, beceri kontrol listesi, ölçüt bağımlı ölçü araçları, uygulama güvenirliği ve sosyal geçerlilik formları geliştirilmiş ve kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; doğrudan öğretim yöntemi ile sunulan şematik düzenleyicinin 'kurbağanın yaşam döngüsü' konusunun öğretilmesinde etkili olduğu ve her üç öğrencinin de öğretim sona erdikten 7, 15 ve 21 gün sonra öğrendikleri konunun tamamını bağımsız şekilde şema üzerinden gösterebildikleri belirlenmiştir. Anahtar sözcükler: Ağır ve çoklu yetersizlik, fen öğretimi, şematik düzenleyici, doğrudan öğretim, çoklu yoklama modeli.