No abstract

<p style="text-align: justify;">The aim of the study was to investigate the effect of performance feedback (PF) provided to student teachers working with students with multiple disabilities and visual impairment (MDVI) on their teaching skills. The study group of the research was composed of 11 student teachers attending to the final year of the Teaching Students with Visual Impairments Program at a university in Ankara, Turkey. A quasi-experimental design, was used in the study. These student teachers recorded their classes for pretest and posttest and these video-recorded classes were thereafter watched by the observer, who completed semi-structured observation forms for each student teacher. The results of the analysis suggested a statistically significant difference between the pretest and posttest scores of the student teachers involved in the study before and after the performance feedback. The findings of the study were discussed in the light of the relevant literature and practical recommendations were included.</p>

Bu çalışmada 573 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin (KHK) yayınlandığı 1997’den günümüze yönetmelik değişiklikleri ve yasal düzenlemeler ışığında, “Eğitsel Tanılama ve Değerlendirme” ve bu konuya ilişkin yapılmış bilimsel çalışmalarda yaşanan değişimler incelenerek, nerede olduğumuz ve nereye gitmemiz gerektiğine ilişkin düşünceler paylaşılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla tarama modeli kullanılmıştır. Tarama için 573 sayılı KHK, Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (2000-2018 güncellemeleri), Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Bireylere Yönelik Ulusal Eylem Planı (2016) ve Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) eğitim istatistikleri incelenmiş; üniversite veri tabanları ve Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK) Tez Merkezinde “eğitsel değerlendirme”, “eğitsel tanı” ve “rehberlik araştırma merkezi” sözcük grupları taranmıştır. 1997’den sonra Türkiye’de gerçekleştirilen 21 tez ve 13 makale olmak üzere toplam 34 araştırma gözden geçirilmiştir. Bulgular, yasalar ve yönetmelikler konusunda ülkemizin sürekli bir değişim içerisinde olduğunu, ancak eğitsel tanılama ve değerlendirmede standart oluşturmanın önemli bir sorun olduğunu göstermektedir. Ayrıca erken tanılamada, sağlık ve eğitim kurumları arasındaki iş birliğinde, RAM) yapı ve işleyiş, nitelikli personel, değerlendirme standartlarının oluşturulması, güncel ve geçerli-güvenilir değerlendirme araçları ve fiziksel koşullar konularında sorunlar göze çarpmaktadır. Bulgular ışığında eğitsel değerlendirme ve tanılama sürecindeki eksikler belirlenmiş, niteliği artırıcı önerilerde sunulmuştur.

All family members are affected when he joined the family, an individual with severe/profound and multiple disabilities. Duties and responsibilities of family members increase. As well normal siblings in the family is affected from this situation. Therefore, normal siblings' attitudes expected to be different about siblings who have sever/profound and multiple disabilities. The purpose of this study, normal siblings who have severe/profound and Multiple Disabilities (PMD) brother and sister to determine the attitude toward the siblings. This research is a descriptive study. 105 normal siblings who is living in Turkey (province of Bolu, Istanbul, Samsun, Düzce, Sakarya, Trabzon, Çanakkale, Malatya) participated in this research. Participant have brother and sister with severe/profound and multiple disabilities. "Siblings Handicapped Attitude Scale" who developed by Küçüker was used in this study (1997). Data analysis, t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) was used. Results were interpreted at the level of p = 0.05. As a result of this research, normal siblings' attitudes toward siblings who have severe/profound and multiple disabilities were found to be generally as positive attitudes. It has been identified that attitudes are not variable according to sex, age and level of education. Results of the study support the findings of other studies.

COVID-19 sırasında okullar kapatıldığında değişen yaşantılar yalnızca özel gereksinimi olan öğrencileri değil beraberinde ailelerini de olumsuz yönde etkilemiştir. Araştırmada COVID-19 salgını kısıtlama sürecinde Türkiye'de farklı özel gereksinimi olan öğrenciler ve ailelerine yönelik gerçekleştirilen uzaktan özel eğitim uygulamalarının uzman bakış açısı ile ortaya konması amaçlanmıştır.Yöntem: Kolektif durum çalışması olarak planlanan bu araştırmada kendi deneyimlerini ve gözlemlerini bildirmek üzere toplam 15 akademisyen araştırmanın doğrudan katılımcısı olmuştur. Araştırma bağlamında akademisyenler tarafından elde edilen bilgiler süzgeçten geçirilerek, farklılıklar ve örüntüler aranmış, gözlemler ve deneyimler heuristic (öz deneyimsel) bakış açısı ile yansıtılarak kaleme alınmıştır.Bulgular: Araştırmanın sonuçlarına göre; Türkiye'de uzaktan eğitime geçişin hızlı bir şekilde devreye girmesiyle beraber özel gereksinimi olan öğrenciler ve ailelerine yönelik uzaktan eğitime dayalı uygulamaların resmi, özel kurum ve şahıslar tarafından sunulduğu görülmüştür. Ancak uygulamalar ülke geneline yaygınlaştırılabilecek biçimde sistemli olmamakla birlikte her bir yetersizlik grubu için mobil uygulamaların zenginleştirilmesi, kurumsal platformda aile odaklı destek mekanizmalarının oluşturulması gibi bu süreçten çıkarılması gereken dersler olduğu da açıkça ortaya konmuştur. Ayrıca özellikle resmi kurumlar tarafından sunulan iyi uygulama örneklerinin salgın sonrasında devam etmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.Tartışma: Araştırma sonuçlarının başta Türkiye olmak üzere farklı ülkelerde özel eğitim uygulamalarının planlanmasında ileriye dönük bir yol haritası çizilmesine yardımcı olabileceği öngörülmektedir. Türkiye'de kısıtlama sürecinde uzaktan eğitime geçişe hızlı bir tepkiyle yanıt verildiği ve bu süreçte iyi uygulama örneklerinin olduğu söylenebilmektedir. Çalışmada karar vericilere, okul, kurum ve uzmanlara, ailelere ve yeni normale yönelik öneriler sunulmuştur.