No abstract

Ölçeği ve Özgüven Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, bağımsız örneklemler ttesti, çoklu regresyon analizi ve korelasyon kullanılmıştır. Bireylerin sosyal sorun çözme becerileri ve özgüven düzeyleri arttıkça profesyonel benlik algı düzeyleri de artmakta olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, özgüven ve sosyal sorun çözme becerisi değişkenlerinin profesyonel benlik kavramı üzerinde anlamlı düzeyde yordayıcı oldukları görülmüştür. Hemşirelik eğitiminin yeniden gözden geçirilmesi ve profesyonel kimliğin oluşmasına yönelik yeni düzenlemelerin yapılması önerilmiştir.

Amaç: Bu araştırmada, hemşirelik öğrencilerinin klinik eğitimleri sırasında yaşadıkları olumsuz duygular ile baş etme deneyimlerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi 2018-2019 eğitim öğretim yılı, Hemşirelik Fakültesinde 2, 3 ve 4. sınıfta okuyan toplam 10 öğrenci araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Çalışma grubu maksimum çeşitlilik örneklemesine göre belirlenmiştir. Araştırma, niteliksel, olgu bilim (fenomenolojik) desende yapılmıştır. Veriler, odak grup görüşmesi ile toplanmıştır. Verilerin analizinde ve modellerin oluşturulmasında MAXQDA 2018 programından yararlanılmıştır. Veriler betimsel analiz ile ortak/benzer temalara göre düzenlenmiştir. Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin "klinikte yaşanan duygular", "klinikte yaşanan duyguların etkileri" ve "olumsuz duygularla başa çıkma şekli" olmak üzere üç tema ve bunlarla ilişkili alt temalar belirlenmiştir. Olumsuz duygulardan en fazla öfke, üzüntü, çaresizlik, umutsuzluk, olumlu duygular olarak en fazla mutluluk, vicdan ve empatiyi yaşadıkları belirlenmiştir. Sonuç: Öğrencilerin yaşadığı olumsuz duyguların psikolojik, akademik, fiziksel ve sosyal alanda farklı etkileri olmakla birlikte, baş etme şekillerinin en fazla kabullenme, telkin ve iletişim olduğu görülmüştür. Klinik ortamın ve klinik eğitiminin güçlendirilmesine ilişkin önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Sözcükler: Baş etme davranışı; duygu; hemşirelik öğrencisi; klinik uygulama.

Hemşirelik bakımının bireye özgü ve nitelikli olabilmesi için, hemşirelik model/ kuramlarına temellendirilmiş bir hemşirelik süreci doğrultusunda uygulanması önemlidir. İnsanın uyumu üzerine odaklanan Roy'un Adaptasyon Modeli'nin amacı, bireyin adaptasyon sürecini hızlandırmak ve geliştirmektir. Büyük bir cerrahi girişim olan Karaciğer Transplantasyonu (KT), hasta birey ve ailesinin yaşamını etkileyen önemli bir deneyimdir. KT, yaşamın geri kalan kısmını etkilemesi nedeniyle, hastanın özellikle ameliyat öncesi dönemde fiziksel, sosyal, psikolojik ve emosyonel olarak birçok duruma uyum sağlamaları gerekmektedir. Ameliyat öncesi dönemde, Roy'un Adaptasyon Modeli kullanılarak gerçekleştirilecek hemşirelik bakımı ile hastanın ameliyat sürecine uyumu kolaylaşarak, ameliyata ilişkin risk ve komplikasyonlar azaltılabilir. Sunulan bu vaka çalışmasında, KT planlanan bir hastanın ameliyat öncesi hemşirelik bakımında bireyin uyumu üzerine odaklanan Roy' un Adaptasyon Modeli kullanıldı.

Aim: The study was aimed to reveal the first clinical observations and observations about professional behaviors of first year nursing students. Method: A qualitative research method was used. The data were collected using document analysis as a qualitative research method. 60 nurs­ing first year students were included in the research group. Inductive content analysis method was used to analyze the data. Findings: As a result of the document analysis two main categories which were “my first observations” and "observations of professional behaviors”. Four themes regarding the my first observations were identified. These themes were “physical properties of the hospital/clinic”, “observations about the general condition of patients and patient relatives”, “observations about health professional”, “my observations about me in terms of being a student for the first time”. Two themes regarding the observations for professional behaviors were identified. These themes, “behaviors considered as professional in nurses” and “non-professional behaviors observed in nurses” and related sub-themes were identified. Conclusions: The students were affected by the physical conditions of the clinic and the approach of health professionals to students. It is recommended that clinical practices should be planned on the basis of the collaboration between schools and hospitals to support the professional behavior of students.