In this study, general morphological characteristics, the leaf and wood anatomical characteristics and, leaf micromorphological features of Rhamnus microcarpa, which is native in Artvin were investigated in detail. Leaves broadly ovate, 3.0-5.5 x 1.9-3.9 cm; stipules 4-7 mm; pinnately 7-10 veined; petiol 6-15 mm. Bud scales dark brown transverse band at the base. Wood was semi-ring porous to ring porous, rays heterocellular, fibers thick-walled especially in latewood. In leaves, dorsiventral mesophyll, hypostomatic type stomata and simple unicellular trichomes observed. Also, epicuticle scales in the lower leaf surface observed. ÖZ Bu çalışmada, Artvin'de doğal olarak yayılış gösteren Rhamnus microcarpa'nın genel morfolojik özellikleri, yaprak ve odun anatomik özellikleri ve yaprak mikromorfolojik özellikleri detaylı olarak incelenmiştir. Yapraklar geniş yumurtamsı, 3.0-5.5 x 1.9-3.9 cm; stipüller 4-7 mm; damar sayısı 7-10; yaprak sapı 6-15 mm'dir. Tomurcuk pullarının tabanında koyu kahverengi enine şeritler bulunur. Odun yarı halkalı veya halkalı traheli, özışınları heteroselüler, özellikle yaz odununda lifler kalın çeperlidir. Yapraklarda dorsiventral mezofil, hipostomatik tip stoma ve basit üniselüler tüyler tespit edildi. Ayrıca, yaprak alt yüzeylerinde epikütikular pullar gözlendi.

IntroductionAphidoidea is a large superfamily containing over 4500 aphid species worldwide (Remaudiere and Remaudiere, 1997;Blackman and Eastop, 2012). The Aphidoidea fauna of Turkey is one of the most diverse and fascinating in the Eurasian region, and studies about Turkey's aphid fauna have been conducted since the beginning of the 20th century. Initial studies pertaining to Turkish aphid fauna were revised by Çanakçıoğlu (1975), who listed 258 aphid species in the book Aphidoidae of Turkey. Following these studies, recent additions to the aphidofauna of Turkey were summarized by Remaudiere et al. (2006), Görür et al. (2012), and Şenol et al. (2014. A total of about 500 species in 141 genera and 3 families have been presented for the Turkish aphidofauna.In addition to faunistic studies, researchers have realized that during the last 2 decades some species have changed their native habitats due to fluctuations in the biotic and abiotic conditions that influence them. These species are referred to as invasive (Liu et al., 2010). Aphids are considered an important invasive species group due to their small size, high fecundity, short development time, cyclical parthenogenetic reproduction, host preferences, and close participation with their host plants (Mondor and Addicott, 2007). Moreover, increased global trade and recent climatic changes have resulted in the introduction and establishment of invasive aphid species into the different regions of the world as well as into Turkey. Turkey is in the Mediterranean Basin of the Palearctic region; only 2.4% of Turkey aphid fauna is native to Turkey (Akyıldırım et al., 2013). The aphid species that are considered invasive to the Turkish fauna originated from the Nearctic, Neotropic, Oriental, and Ethiopian regions. The objectives of this study are to give information about new records and invasive aphid species for the Turkish aphid fauna. Materials and methodsThis study was conducted in the Inner Western Anatolian Subregion (Kütahya, Afyonkarahisar, and Uşak provinces) of Turkey from April 2012 to July 2013. Samples (indicating each separate collection from different colonies, whether from the same host plant or different host plants) were processed in a laboratory according to the methods of Martin (1983). Processed samples were identified following Eastop (2006, 2012) and Quednau (1999Quednau ( , 2003, and their taxonomic statuses were checked in accordance with recently evaluated sources and literature (Favret, 2013;Nafría, 2013). Identified samples were deposited in the

Ülkemizin Doğu Anadolu bölgesinden bulunan Malatya ve Güney Doğu Anadolu bölgesinde yer alan Adıyaman ve Şanlıurfa illerinin afit faunasının belirlenmesini amaçlayan çalışma kapsamında 2015-2018 yılları arasında gerçekleştirilen örneklemelerle çalışma alanından 222 afit türü belirlenmiştir. Bu türlerden 45 tanesinin Türkiye afit faunası için yeni kayıt olduğu, ülkemiz afit faunasına yaklaşık %9 oranında katkıda bulunulduğu ve Türkiye faunasının tür sayısının bu kayıtlarla 550’e yükseldiği belirlenmiştir. Örneklemelerin yaklaşık 125 farklı konak bitki üzerinden yapıldığı, afit türlerinin 2 familya, 11 alt familya, 13 tribus ve 67 cinse dahil oldukları ve Aphis cinsinin 31 türle en fazla tür içeren cins olduğu, Macrosiphini tribusunun ise 28 cinsle en fazla cinse sahip olduğu belirlenmiştir. Elde edilen veriler çalışma alanından bu zamana kadar gerçekleştirilen en detaylı çalışma olup, faunistik, ekolojik ve biyoçeşitlilik açısından önemli veriler ortaya koymuştur.

No abstract

Bu çalışma, Artvin ili Yusufeli ilçesinde bulunan Karadağ Florası'nın tespit edilmesi amacıyla 2014 ve 2015 yılları arasında yapılmıştır. Araştırma alanı, Davis'in grid sistemine göre A9 karesinde yer almakta olup Holarktik bölgenin, Avrupa-Sibirya flora alanının Öksin kesiminin Kolşik altkesiminde ve 612-2388 m yükseltiler arasında yer almaktadır. Bu araştırmada 91 familya, 331 cinse ilişkin toplam 493 adet takson saptanmıştır. Bunlardan 1 takson Lycopodiophyta, 18 takson Pteridophyta, 474 takson ise Magnoliophyta bölümüne ilişkindir. Magnoliophyta bölümüne ilişkin taksonlardan 7'si Pinophytina, 467'si Magnoliophytina alt bölümünde bulunmaktadır. Araştırma alanında en fazla takson içeren 5 familya sırasıyla; Asteraceae (60 takson), Poaceae (55 takson), Fabaceae (32 takson), Lamiaceae (28 takson) ve Rosaceae (21 takson). Bunların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ise şöyledir: 130'u (%26.4) Avrupa-Sibirya, 93'ü (%18.9) İran-Turan, 24'ü (%4.9) Akdeniz ve coğrafi bölgesi bilinmeyip birden fazla bölgede yayılış gösterenler 246 adettir (%49,8). 352 taksonun hayat formlarına göre dağılım ve oranları sırasıyla şöyledir: Hemikriptofitler 121 takson (%24.5), kriptofitler 87 takson (%17.6), terofitler 51 takson (%10.3), fanerofitler 49 takson (%9.9) ve kamefitler 44 takson (%8.9) ve hayat formları belirlenemeyen 141 adet takson bulunmaktadır. Araştırma alanında 40 adet endemik ve 50 adet de endemik olamayan nadir bitki türü saptanmış olup endemizim oranı %8.1'dir. IUCN tehlike kategorilerine göre endemik ve endemik olmayan 90 adet nadir taksonun tehlike durumu değerlendirilmiştir.