Yabancılaşma, insana ait olanın kendisine ait olmaktan çıkması ve ona karşı kullanılması durumudur. Öznenin varoluşsal anlamından kopuşu, kendi gerçekliğine uzaklaşışını ifade eder. Marx'ta yabancılaşma, varlıktan kopuşu, tersine dönüşü, öznenin nesnenin hizmetine ve denetimine girmesini ifade eder. Marx, insanı bir doğa varlığı ve doğaya ait kabul eder. İnsan, önce yabanlık durumunu tamamlar. Yabanlığın aşılmasından sonra barbarlığa geçer, uygarlığa erişir. Barbarlık, insanı toplumsal işbölümü ile tanıştırır. İşbölümü ve onun ikiz kardeşi özel mülkiyet, insanlığın tarihinin doğal sonucu olarak toplumsal bölünmeyi yaratırken bilinci terse döndürür ve yabancılaşmayı başlatır. Uluslararası göç, hareketsiz iki sınır arasında yer değiştiren katılaşmış varlıkları içermez, değişen, süregiden hareketli değerler taşıyıcısı, etkileyen ve etkilenen insan öznelerin seyyaliyeti ile ilgilidir. Seyyal varlık olarak göçmen, varlığını oluşturan, gerçekleştirdiği ülkesel bütünlüğü terkederken, öznelliğinden birşeyleri terkederek, eksilterek ilerler. İçinde ilerlediği süreç, onu kendisine yabancılaştırır, dışsallaştırıp nesneleştirir. Metin boyunca, göçmenin içinde varlığından kopup, gerçekliğinden uzaklaştığı süreç, Marksist yabancılaşma kuramı çerçevesinde tartışılacaktır.

Bu çalışmanın amacı, İran’dan Türkiye’ye göç eden kadınların İran’daki çalışma hayatına katılımını analiz edip, karşılaştıkları sorunlara, devrimin inşa ettiği toplumsal kimliğe ve kadınların topluma entegrasyon problemlerine çözüm önerisi geliştimektir. Bu amçla devrim sonrası İran’da doğmuş, lisans eğitimini tamamlamış ve sonrasında Türkiye’ye göç etmiş altı kadınla ve konuya dair üç uzmanla görüşme gerçekleştirilmiştir.. Çalışmanın sonucunda ise İran’daki kadınların eğitim yaşamında maruz kaldıkları kısıtlamalar, dinsel, siyasal baskılar ve ekonomik refah arayışı nedeniyle göçün artış gösterdiği bulgular arasında yer almaktadır.

1979 Devrimi sonrasında İran’a hâkim olan İslami ideoloji ülkenin siyasal sistemini de bütünüyle dönüştürdü. 2500 yıllık monarşi rejiminin lağvedilen kurumlarının yerine Şeriata dayalı yeni kurumlar getirildi. Geçici Hükümet döneminde yaşanan görece özgürlük ortamından kısa süre sonra, Velayet-i Fakih doktrini ve idealizm felsefesi temelinde şekillenen jakobenist İslamcılık, devrim sürecinin sürükleyicisi olan birçok siyasi akımı sistemden tasfiye etti. İslami ideolojinin faklı söylemleri de Devrim Lideri’nin iktidarında yönetimden uzaklaştırıldı. Humeyni’nin ardından sistemi idealizmin açmazlarından kurtarma söyleminde olan pragmatistler, statüko yanlısı muhafazakâr kesimden ayrışarak reformistlerle ittifaka girdi. Günümüze değin bu temelde Muhafazakârlar ve Reformistler etrafında şekillenen siyasal sisteme, mevcut dönemde Ilımlılar olarak tanımlanan yeni bir akım eklemlenmiş durumdadır. Bu makalede Reformistler, Muhafazakârlar ve Ilımlılar bloğu tarafından oluşturulan siyasal ortam ve bu ortamı meydana getiren koşullar analiz edilmiştir.

Siyasal katılma, toplumsal kaynak ve değerler dağıtımında karar alma mekanizmalarını etkileme ve görev alma yolu olarak tanımlanabilir. Siyasal katılım, modernleşme mekanizmalarının kurumsallaşmasının göstergesidir ve merkezileşme süreçleri ile paralel gelişir. Toplum, siyasal katılım aracılığıyla merkezi siyaset mekanizmasını yönlendirir ve devamlılığını sağlar. Geleneksel ve modern toplum arasındaki farkın katılımın alanı ve yoğunluğu olduğu genel kabul görmüştür. Katılım alanı ve yoğunluğunun genişlemesi, siyasalın demokratikleşmesini ve modernleşmenin geleceğe taşınmasını sağlar. Modernleşmenin düzeyi, siyasal kurumsallaşmanın yerelde etkileri ile bu değişim/dönüşümün merkezileşme yönünde gelişimi ile açıklanabilir. Bu araştırma, Anadolu taşrasında bir büyükşehir olan Malatya’da modernleşme sürecini, siyasal katılma davranışında yaşanan değişim ve dönüşümler üzerinden analiz etme gayretleri ile başlamıştır. Araştırma, Hüdayi Sayın’ın 1995 yılında İnönü Üniversitesi’nde yürüttüğü yüksek lisans çalışmasının güncellenerek, güncellenmiş aynı örneklem grubuna uygulanması ve dönüşüm ve gelişimlerin tartışılması ile yerel modernleşme seviyesinin tespitini amaçlamaktadır. Araştırma kendisini, TBMM’de var olan siyasal partilerin yerel yöneticileri ile sınırlamıştır. Bu yöneticilere güncellenen anket uygulanmış, elde edilen bulgular, Sayın tezi ve İl’de katılma temalı diğer tezler ile karşılaştırılarak tartışılmıştır. Bu çerçevede yerel katılma davranışına dair literatürde var olan diğer çalışmalardan da yararlanılmıştır. Araştırma örneklemini oluşturan TBMM’de var olan partilerin Malatya merkez ilçe yönetici sayısı 153’tür. Bu örneklemin % 59’una (90 kişi) erişilmiştir. Anket uygulaması esnasında yöneticilerle mülakatlar yapılmış, bulguların analizinde bu mülakatlardan yararlanılmıştır.

This study will focus on the ethnic ties of the Circassian communities living in Turkey, as well as the problems faced by the Circassian communities in the mass migration movements caused by the Syrian crisis. The Syrian Circassians, who during the civil war in Syria took refuge in Turkey, tried to solve their housing and other problems that arose during the Great Circassian migration, with the help of ethnic predecessors who had settled in Turkey. This process contributed to the development of ethnic solidarity and social cohesion. During the Great Circassian migration, the Circassians who came to Turkey after the Syrian crisis of 2011 met with the Circassians, who by that time were already living in Turkey. This meeting showed results that should be examined from the point of view of the formation of migration links and solidarity of ethnic identity. This study will analyse the results