No abstract

No abstract

Çalışmanın amacı, Türkiye'nin ilk orman amenajman planının düzenlendiği Hendek Mustafa Şeref Bey Ormanı için 1917-2015 döneminde yapılan sekiz orman amenajman planının teknik ve yapısal değişimlerinin karşılaştırmalı olarak ortaya konulmasıdır. Bu değişimler; planların dayandığı yasal düzenlemeler, haritaların oluşturulması ve envanter yöntemleri ile planlama ilkeleri ve faydalanmanın düzenlenmesi bakımlarından değerlendirilmiştir. Planlar, ilk amenajman planı, istikşafı planlar, kat'i planlar, yaş sınıfları metoduna göre klasik ve ekosistem tabanlı planlar olmak üzere beş kategoriye ayrılmıştır. Planlamaların farklı dört kanun ve altı alt mevzuata göre yapıldığı belirlenmiştir. Plan ünitesinde sınırlar ve alan yedi kez önemli değişikliğe uğramıştır. İç taksimatı oluşturmada üç temel haritalama tekniği kullanılmıştır. Örnekleme yöntemi olarak bölmecik alan değerlendirmesi, tecrübe şeritleri, sistematik ve rastgele örnekleme kullanılmıştır. Amenajman metodu olarak yaş ve çap sınıfları uygulanmış, zamanla işletme sınıfı sayısı ve amaçlarında artış görülmüştür. Bilgi sistemleri ve teknolojik gelişmeler orman haritacılığının gelişmesine önemli katkılar sağlarken, orman envanteri ve planlanması konularında ise yeterli etkiyi gösterememiştir.

Oak forests in northern Turkey have been largely managed as coppice. Nevertheless, in parallel with the decrease in demand of firewood and charcoal, the coppices, having no social demand or regional pressure, have been converted into high forests since 2006. Because of this new regulation, a potential need has arisen to schedule forest harvests activities, which is based on the natural regeneration in those forests. The objective of this research was to develop a spatial forest planning process to schedule new harvests activities in coppices conversion into high forests. In the proposed study, four different planning strategies were used to estimate the most appropriate period for regeneration. Constraints essentially included those related to the need for an even flow, adjacency and to adhere to a maximum opening size. The scheduling process employed a mixed integer linear programming to schedule harvest activities and to maximize amount of harvested volume in planning horizon. The process was employed for the development of 100-year planning horizon for a Sergen forest range in the Thrace region of northern Turkey that was 3,448.8 ha in size. For obtaining various spatial data and solving the mathematical model, ArcMap and GAMS programs were used, respectively. Results showed that the value of the objective function in the case study forests could significantly increase when there is no constraint under the proposed harvesting plans in strategy 1 (3,652,072.8 m³). The amounts of wood production were similar in strategy 2 (3,547,613.5 m³) and strategy 4 (3,547,393.5 m³).

No abstract