O trudnej sztuce tworzenia samego siebie Marii Dudzikowej -przykład książki rezonującej streszczenie Tekst ukazuje książkę Profesor Marii Dudzikowej O trudnej sztuce tworzenia samego siebie na dwa sposoby: pierwszy (konwencjonalny) - poprzez streszczenie oraz drugi (teleologiczny), poprzez próbę odgadnięcia celu, jaki przyświecał wybitej humanistce przy jej pisaniu. słowa kluczowe: Maria Dudzikowa, mistrz, odkrywanie samego siebie Ujmując temat najbardziej konwencjonalnie należy wskazać, że książka Profesor Marii Dudzikowej (dalej: M.D.) O trudnej sztuce tworzenia samego siebie ma siedem rozdziałów (nazwanych spotkaniami), 376 stron i jest w tzw. kieszonkowym formacie. Została wydana w przez Naszą Księgarnię w 985 roku. Ukazała się w nakładzie 30 tysięcy egzemplarzy. Kompozycja książki jest czytelna. Spotkanie pierwsze, czyli oswajanie z tematem, to wprowadzenie. Dowiadujemy się o genezie powstania publikacji i wątpliwościach, jakie temu towarzyszyły. Mowa jest o pytaniach, które nurtują każdego człowieka (np. kim jestem?, czego chcę od życia?). Autorka, posługując się metaforą, stwierdza: "Podnoszenie poprzeczki, stawianie coraz to wyższych wymagań w stosunku do siebie samego i próby sprostania im jest więc samodoskonaleniem, pracą nad sobą samym, którą świadomie i dobrowolnie podejmujemy pragnąc kierować własnym rozwojem" (s. 27). Płynąca z tego zdania myśl o konieczności przekraczania samego siebie jest leitmotiwem opowieści. M. Dudzikowa, O trudnej sztuce tworzenia samego siebie, Nasza Księgarnia, Warszawa 985. Podane w dalszej części tekstu w nawiasach numery stron odnoszą się do książki M. Dudzikowej. issn 2353/794 doi: 0.5290/parezja.208.0.2 parezja 2/208 (0) studium recenzyjne 128 · a. cywiński ·