Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badań realizowanych w Krakowie w grupie pseudokibiców, dotyczących rozumienia pojęcia patriotyzmu i jego realizacji w aktywności pseudokibicowskiej. Punktem wyjścia jest założenie, że specyficzne rozumienie patriotyzmu ma swoje konsekwencje w postaci konkretnych zachowań, związanych często z mową nienawiści, nawoływaniem do przestępstw z nienawiści i z tym wszystkim, co nazywamy radykalizacją. Taka sytuacja powoduje duże napięcie i poczucie winy, które jest neutralizowane przez stosowanie technik mających na celu jego zminimalizowanie. Z perspektywy koncepcji Davida Matzy i Greshama M. Sykesa (1957) autorki starają się pokazać, w jaki sposób rozdźwięk pomiędzy emocjami i wiedzą a zachowaniem neutralizowany jest przez respondentów.