Analizy podejmowane w niniejszym artykule podporządkowane zostały odpowiedzi na pytanie o to, w jaki sposób jednostka odkrywa/konstruuje sens życia. Przeprowadzono je w perspektywie teorii socjologicznej Margaret S. Archer, nazywanej przez autorkę podejściem morfogenetycznym, i pogłębiono przez odwołania do neotomistycznej filozofii wychowania. Refleksja została podzielona na cztery części, w których kolejno podjęto kwestie: (1) współczesnego kulturowego rozumienia kwestii odkrywania/formułowania sensu życia; (2) teorii socjologicznej Margaret Archer; (3) wyprowadzonej z teorii Archer koncepcji odkrywania/konstruowania sensu życia; (4) wspólnotowych uwarunkowań niniejszego procesu. Refleksja prowadzi do wniosku, że sens życia jest odkrywany przez jednostkę jako tak zwana troska ostateczna w poznaniu bezpośrednim, niezapośredniczonym w kulturze, a sama kultura (w tym edukacja) wspierają jednostkę w nazywaniu i rozumieniu tego co ważne oraz wskazują sposoby troski o to, co ważne. Stwierdzenie to prowadzi do wniosku, że odnalezienie sensu życia przez jednostkę jest uwarunkowane strukturami życia wspólnotowego, które albo jest gotowe do włączenia jednostki do troski o dobro wspólne, albo wyklucza jednostkę ze wspólnoty.
Przebaczenie sobie stanowi jedną z najbardziej kontrowersyjnych decyzji, nie tylko ze względu na fakt samodzielnego uwalniania się od konsekwencji moralnie złych wyborów dokonywanych przez jednostkę, ale także z uwagi na łączenie go z ukrytym, udzielanym sobie, przyzwoleniem na wykonywanie podobnych aktów w przyszłości. Równocześnie w literaturze psychologicznej ukazywane są pozytywne aspekty przebaczenia sobie. Niniejsze analizy poświęcone są moralnej wartości przebaczenia sobie i w konsekwencji prawomocności włączania go jako celu w proces wychowania. W kolejnych punktach najpierw decyzja o przebaczeniu sobie porównywana jest do aktów samouniewinnienia, samousprawiedliwienia i samoułaskawienia, następnie analizowany jest czyn, w odniesieniu do którego jednostka ma prawo podjąć decyzję o przebaczeniu sobie, wreszcie podejmowana jest refleksja nad procesem przebaczenia sobie oraz jego warunkami.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.