In the modern world protecting the right to life encounters various obstacles. Personalistic ethics encouraging attitudes pro vita is also taking the dialogue with contemporary philosophical and political currents, including those that do not accept the integral concept of man, but rather they are in favor of his reductionist vision, which in turn it lead to reduced ability to protect human rights, despite their proclamation as the rights of individuals. Appearing in this position „anthropological error”, it also leads to a reductionist vision of social structures such as family, society, nation or state. Moreover, such a vision of man and the world around him, it also determines the constitutional dimension of the state. Consequently, this leads to the creation and operation of various forms of democracy that instead create conditions for legal protection of the right to life from conception to natural death, legalize abortion and euthanasia. This is a serious contemporary threat to the right to life.

The social policy in Greece is based on the state compulsory social security system and on the state health service. Family benefits, senior citizens' benefits, disability benefits, maternity allowances and unemployment benefits are also the responsibility of the state. Educational policy is based on the functioning of a centralized state education system. Social policy has underestimated the role of human capital. The article puts forward a thesis that, among other things, these determinants have conditioned the problems of the state's economic development. Thus, this paper raises the issue of Greek social policy in the context of the state's economic crisis.

No abstract

r. na zaproszenie grupy posłów Parlamentu Europejskiego. Wizyta ta związana była z serią wykładów i spotkań poświęconych planom polityki unijnej wobec obszarów wiejskich w Polsce w latach 2014-2020. Przeprowadzone analizy doprowadziły do konstatacji, iż założenia wspomnianej polityki mogą doprowadzić do zubożenia znacznej części rodzin mieszkających w środowiskach wiejskich i pogłębiać przez to problem ich społecznego wykluczenia. Zagadnienie to stało się przedmiotem konferencji zorganizowanej w KUL przez uczestników wizyty w Parlamencie Europejskim -ks. prof. dr. hab. Jerzego Koperka i ks. dr. Włodzimierza Wieczorka.Przybyłych do Auli Kardynała Stefana Wyszyńskiego uczestników i gości powitał Ks. prof. dr hab. Mirosław Kalinowski, Dziekan Wydziału Teologii KUL. Ukazując wagę podjętej tematyki, podkreślił znaczenie rodziny dla rozwoju społeczeństwa. Jako najmniejsza, lecz najważniejsza komórka życia społecznego rodzina powinna stanowić najważniejszy podmiot i przedmiot polityki państwa i Unii Europejskiej.Konferencja podzielona została na dwie sesje oraz panel dyskusyjny z udziałem wszystkich prelegentów. Moderatorem pierwszej sesji oraz panelu dyskusyjnego był ks. prof. dr hab. Jerzy Koperek, a moderatorem drugiej sesji ks. dr Włodzimierz Wieczorek. W pierwszej sesji prelegenci skupili się na założeniach i możliwych efektach polityki unijnej dla rodzin ze środowisk wiejskich w latach 2014-2020. Druga sesja poświęcona została konkretnym rozwiązaniom polityki społecznej i ustawodawczej w krajach reprezentowanych przez prelegentów.Pierwszą sesję rozpoczynał wykład, który zawierał treści przygotowane przez dr. Czesława Siekierskiego, Posła Parlamentu Europejskiego. Referat, który pod nieobecność Posła odczytał ks. mgr Piotr Hartkiewicz, został poświęcony Strategii rozwoju wsi w polityce Unii Europejskiej (2014/20), ukazując jej szanse i zagrożenia dla rodziny. Autor referatu przedstawił szereg danych statystycznych, z których wynikało, że 14 milionów Polaków zajmujących się obecnie rolnictwem w blisko 2,5 mln gospodarstw rolnych całego kraju daje Polsce pierwsze miejsce wśród krajów Unii pod względem liczby mieszkańców wsi. Jednak postępująca industrializacja oraz rozwój techniki oznacza redukcję zatrudnienia w tym sektorze gospodarki. Liczba ludności zamieszkującej tereny wiejskie zmniejszyła się aż o 4,5 %, z 20% całej populacji do zaledwie 15,5%. Wynika to głównie z migracji do miast, ale także z powolnego procesu starzenia się społeczeństwa. Kultura wsi powoli podlega procesowi zamierania. Degraduje się wiejska infrastruktura i zanikają lokalne tradycje i obyczaje, co pociąga za sobą zmiany w mentalności mieszkańców wsi. Poseł PE zauważył,

No abstract