The following reflections have been prompted by a number of circumstances.First, the Bulletin of Peace Proposals published a study by a group of peace research specialists concerning confidence building measures in the context of preparations for the Madrid meeting.* Second, it is becoming increasingly obvious that a dialogue must be developed on this subject which reflects a variety of views, including those of academic circles, concerning the post-Helsinki state of confidence in Europe and the possibilities of raising it to a higher level. Third , the authors of these remarks have some personal interest in the search for options available in a confidence building programme for Europe.Our point of departure is the belief that the political d6tente begun in the seventies can be usefully continued. Furthermore, we share a profound conviction that consolidation of the achievements of detente on the European continent calls for a serious effort to further this process in the field of politico-military relations as well, in other words to assure Europe of military détente.We believe that confidence building between the CSCE Final Act signatories has become one of the most immediate and important aspects of security, stabilization of peace and development of cooperation in Europe.Confidence is an extremely complex concept, especially if we look at the environment in which it is taking shape barely 35 years after the greatest carnage ever suffered by humanity. Its meaning can only be understood if we have a clear appreciation of the evolution of conditions in Europe from the signing of the unconditional surrender of Nazi Germany in Berlin to the adoption in Helsinki of decisions recognizing the political map of Europe as final, and the practical results achieved in the implementation of the Final Act in the years 1975-80.The first reflection that suggests itself is that confidence building requires an awareness of what has been accomplished in the process of normalization of political relations and economic and social contacts in Europe and, at the same time, of the obstacles to overcoming the legacy of history and gradually amassing elements of political stabilization as a foundation for military d6tente.In the literature of international affairs and in the political practice of the socialist countries, on the one hand, and the western countries, on the other, there were for years tangible differences of emphasis in perception of the chief components of the concept of military d6tente. While the theory and practice of the socialist countries gave pride of place among steps leading to a lessening of military tensions to the physical limitation and reduction of military capabilities, the priorities of the western states lay in the direction of measures aimed at the tightest possible control of the existing armouries and prior notification of any changes, especially in their size and deploy-* '

No abstract

r. na zaproszenie grupy posłów Parlamentu Europejskiego. Wizyta ta związana była z serią wykładów i spotkań poświęconych planom polityki unijnej wobec obszarów wiejskich w Polsce w latach 2014-2020. Przeprowadzone analizy doprowadziły do konstatacji, iż założenia wspomnianej polityki mogą doprowadzić do zubożenia znacznej części rodzin mieszkających w środowiskach wiejskich i pogłębiać przez to problem ich społecznego wykluczenia. Zagadnienie to stało się przedmiotem konferencji zorganizowanej w KUL przez uczestników wizyty w Parlamencie Europejskim -ks. prof. dr. hab. Jerzego Koperka i ks. dr. Włodzimierza Wieczorka.Przybyłych do Auli Kardynała Stefana Wyszyńskiego uczestników i gości powitał Ks. prof. dr hab. Mirosław Kalinowski, Dziekan Wydziału Teologii KUL. Ukazując wagę podjętej tematyki, podkreślił znaczenie rodziny dla rozwoju społeczeństwa. Jako najmniejsza, lecz najważniejsza komórka życia społecznego rodzina powinna stanowić najważniejszy podmiot i przedmiot polityki państwa i Unii Europejskiej.Konferencja podzielona została na dwie sesje oraz panel dyskusyjny z udziałem wszystkich prelegentów. Moderatorem pierwszej sesji oraz panelu dyskusyjnego był ks. prof. dr hab. Jerzy Koperek, a moderatorem drugiej sesji ks. dr Włodzimierz Wieczorek. W pierwszej sesji prelegenci skupili się na założeniach i możliwych efektach polityki unijnej dla rodzin ze środowisk wiejskich w latach 2014-2020. Druga sesja poświęcona została konkretnym rozwiązaniom polityki społecznej i ustawodawczej w krajach reprezentowanych przez prelegentów.Pierwszą sesję rozpoczynał wykład, który zawierał treści przygotowane przez dr. Czesława Siekierskiego, Posła Parlamentu Europejskiego. Referat, który pod nieobecność Posła odczytał ks. mgr Piotr Hartkiewicz, został poświęcony Strategii rozwoju wsi w polityce Unii Europejskiej (2014/20), ukazując jej szanse i zagrożenia dla rodziny. Autor referatu przedstawił szereg danych statystycznych, z których wynikało, że 14 milionów Polaków zajmujących się obecnie rolnictwem w blisko 2,5 mln gospodarstw rolnych całego kraju daje Polsce pierwsze miejsce wśród krajów Unii pod względem liczby mieszkańców wsi. Jednak postępująca industrializacja oraz rozwój techniki oznacza redukcję zatrudnienia w tym sektorze gospodarki. Liczba ludności zamieszkującej tereny wiejskie zmniejszyła się aż o 4,5 %, z 20% całej populacji do zaledwie 15,5%. Wynika to głównie z migracji do miast, ale także z powolnego procesu starzenia się społeczeństwa. Kultura wsi powoli podlega procesowi zamierania. Degraduje się wiejska infrastruktura i zanikają lokalne tradycje i obyczaje, co pociąga za sobą zmiany w mentalności mieszkańców wsi. Poseł PE zauważył,