The aim of the study was to evaluate the prevalence of seroreagents to Aleutian mink disease virus (AMDV) in minks. Sera samples from 1233 minks were tested by CIEP. The antibodies against AMDV were not found in the mink farms which continued the AMD eradication program. In farms where the eradication program had not been implemented a bad epizootic situation was detected. The percentage of seroreagents between 33.3% and 97.8% was noticed: in females 33.3% to 91.8% whereas in males it ranged from 61.5% to 97.8%. The PCR method was used in 101 spleen samples to detect the presence of 11 new nucleotide sequences of VP2 gene, encoding the capsid protein of AMDV. All 11 amplicons are new variants of the VP2 AMDV gene isolated from minks in Poland.

SummaryCanine parvovirus (CPV) isolated as a new virus in dogs is endemic in this population. The application of vaccination has not prevented the spread of the disease. New antigenic variants have been isolated in different geographic regions. The article presents the evolution of CPV in the global carnivore population and the epidemiology of parvovirus infections. CPV is a very good model for understanding the sudden appearance of a disease through cross-species transmission. Keywords: CPV, FPV, MEV, evolution, cross-species transmissionWirusy z rodziny Parvoviridae, podrodziny Parvovirinae zakażają człowieka i wiele gatunków zwierząt. Ze względu na swoistość oraz bliskie pokrewieństwo parwowirus psów (Canine Parvovirus -CPV), wirus panleukopenii kotów (Feline Panleukopenia Virus -FPV) oraz wirus zapalenia jelit norek (Mink Enteritis Virus -MEV) określane są jako tzw. "parwowirusy zwierząt mięsożernych" (18,36,42). Psy i norki mogą również ulegać zakażeniu przez parwowirusy o bardziej odległym stopniu pokrewieństwa, tj. CPV-1 z rodzaju Bocavirus oraz wirus choroby aleuckiej norek (Aleutian Mink Disease Virus -AMDV) z rodzaju Amdovirus. Wydaje się, że nie ma immunologicznych, epidemiologicznych lub patologicznych interakcji pomiędzy CPV-1 a AMDV (1,23,32).Parwowirusy są to najmniejsze wirusy nie mające otoczki lipidowej, kształtu dwudziestościanu, o śred-nicy 16-28 nm. Zawierają jednoniciowy genom DNA składający się z ok. 5000 nukleotydów. Genom ma dwie duże otwarte ramki odczytu (Open Reading Frames -ORF). Lewa koduje białka niestrukturalne -NS1 i NS2, prawa białka strukturalne, czyli VP1-VP4. O immunogenności wirusa, wyborze gospodarza oraz tropizmie do określonych komórek decydują białka kapsydu (20,27,36). Białka niestrukturalne są wielofunkcyjne i niezbędne do ekspresji genów wirusowych oraz replikacji genomu. Parwowirusy replikują się, korzystając z DNA gospodarza, wyłącznie w szybko dzielących się komórkach somatycznych w późnej fazie S. Ich replikacja zależy m.in. od budowy chemicznej, struktury i wiązań kwasów nukleinowych (17,24) . Zakażone zwierzęta stają się nosicielami i wydalają parwowirusy głównie z moczem i kałem. W sprzyjających warunkach środowiskowych wirus zachowuje zakaźność przez długi okres (5,23,32). U takich zwierząt organizm produkuje przeciwciała neutralizujące parwowirusy, dlatego prawdopodobnie najistotniejszym rodzajem odpowiedzi immunologicznej jest odporność humoralna (4, 5, 7). Niewiele wiadomo na temat roli odporności komórkowej. Nieco inaczej jest w przypadku zakażenia norek AMDV. Pobudzony organizm produkuje przeciwciała, które nie mają wła-ściwości neutralizujących, jedynie tworzą kompleksy autoimmunologiczne. Choroba objawia się najczęściej zaburzeniami rozrodu (1,23,32).W przebiegu zakażenia parwowirusowego istotną rolę odgrywa wiele czynników, m.in.: zjadliwość wirusa, wiek zwierząt oraz ich status immunologiczny. Noworodki nabywają przeciwciała głównie z siarą, co zapewnia im skuteczną ochronę przed wystąpieniem klinicznej postaci choroby. Zakażenia parwowirusowe u zwier...

The objective of the study was to determine the occurrence of Salmonella spp. infections in two Arctic fox (Alopex lagopus) farms in Poland, and to analyse the correlations between animals that tested positive for Salmonella spp and breeding results. Faecal samples were taken from 1094 clinically healthy blue foxes from the basic stock of farms A and B. Salmonella spp. were detected in 18.06% (56/310) of the samples collected in farm A and in 15.94% (125/784) of the samples collected in farm B. All isolated strains belonged to S. enterica subsp. enterica serotypes Salmonella Saintpaul (S. Saintpaul), Salmonella Reading (S. Reading), and Salmonella Heidelberg (S. Heidelberg). All three serotypes are typically isolated from commercial poultry flocks. Salmonella spp. infections significantly increased the risk of female infertility, but further research is needed to confirm the results. This is the first report on the prevalence of S. Heidelberg, S. Saintpaul, and S. Reading in faecal samples collected from Arctic fox (Alopex lagopus) farms in Poland.