У ñòàòò³ âèзíà÷åíî êîðèñòóâà÷³â, пðåäìåò òà пðè÷èíó âèêîðèñòàííÿ зàñòàâè ö³ííèх пàпåð³â ÿê ф³íàíñîâîгî ³íñòðóìåíòó êîëëàòåðàë³зàö³ї íåзàхèщåíîї êðåäèòíîї пîзèö³ї. Ðîзгëÿíóòî îñíîâí³ гëîбàëüí³ óгîäè, щî º ñòàíäàðòàìè äëÿ îпåðàö³é зàñòàâíîгî ìåíåäaeìåíòó, òàê³ ÿê Гëîбàëüíà óгîäà пðî âèêóп (GMRA), Гëîбàëüíà óгîäà пðî êðåäèòóâàííÿ ö³ííèх пàпåð³â (GMSLA) òà óгîäà ̳aeíàðîäíîї àñîö³àö³ї ñâîп³â òà äåðèâàòèâ³â (ISDA). Âèîêðåìëåíî фóíêö³ю, ðîëü òà зàâäàííÿ зàñòàâíîгî ìåíåäaeìåíòó ÿê îêðåìîї ñфåðè ф³íàíñîâîгî óпðàâë³ííÿ. Пðîàíàë³зîâàíî ì³aeíàðîäí³ íîðìè ðåгóëÿö³ї îпåðàö³é зàñòàâíîгî ìåíåäaeìåíòó, à ñàìå зàêîí Дîääà -Фðåíêà, Єâðîпåéñüêå ðåгóëюâàííÿ ðèíêîâîї ³íфðàñòðóêòóðè (EMIR) òà Дèðåêòèâà пðî ðèíêè ф³íàíñîâèх ³íñòðóìåíò³â (MiFID). Âèзíà÷åíî ðîëü öåíòðàëüíîгî êîíòðàгåíòà (CPP) п³ä ÷àñ пðîâåäåííÿ îпåðàö³é ³з зàñòàâîю. Ðåêîìåíäîâàíî пðèâåäåííÿ зàêîí³â òà íîðì Уêðàїíè äî ñòàíäàð-ò³â Єâðîпåéñüêîгî ðåгóëюâàííÿ ðèíêîâîї ³íфðàñòðóêòóðè (EMIR) òà Дèðåêòèâè пðî ðèíêè ф³íàíñîâèх ³íñòðóìåíò³â (MiFID). Ключові слова: зàñòàâà, зàñòàâíèé ìåíåäaeìåíò, êîëëàòåðàë³зàö³ÿ, ф³íàíñîâå óпðàâë³ííÿ, êðåäèò, äåðèâàòèâè, öåíòðàëüíèé êîíòðàгåíò.

No abstract

Artykuł poświęcono badaniu specyfiki realizacji konwencyjnej gwarancji rozsądności terminów w czasie rozprawy sądowej w sprawach mało istotnych. Przedstawiono szczegółową charakterystykę kryteriów opracowanych przez praktykę Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, zgodnie z którymi konkretne terminy procesowe można ocenić jako rozsądne. Dokonano podziału kryteriów racjonalności temporalnej na podstawie cechy funkcjonalno-celowej, gdzie pierwsza grupa obejmuje parametry oceny reakcji behawioralnych uczestników postępowania, natomiast druga grupa kryteriów dotyczy kwalifikacji prawnej sporu i jego znaczenia dla stron (wnioskodawcy). Koncept sądowego zarządzania czasem zdefiniowano jako działalność organizacyjną sądu w zakresie regulacji dynamiki temporalnej rozwoju procesu poprzez zastosowanie najnowszych metod planowania jego przebiegu. Ustalono, że skuteczność sądowego zarządzania czasem jest zobiektywizowana przez pryzmat temporalnego racjonalizmu, który przejawia się w proporcjonalnej relacji między dopuszczalnym-oczekiwanym a faktycznym czasem rozpatrzenia sprawy przez sąd. Stopień racjonalności określa się poprzez ocenę granicznych wskaźników czasu trwania postępowania w sprawie pod kątem ich trafności do parametrów określonej treści, a mianowicie optymalności i przewidywalności terminów postępowania. Dla celów optymalizacji temporalnej procedury postępowania sądowego w sprawach mało istotnych proponowane są innowacje odpowiedniej treści i kierunku.Słowa kluczowe: rozsądny termin, pojęcie sądowego zarządzania czasem, optymalny termin, przewidywany termin, racjonalizm temporalny, sprawy mało istotne.

No abstract

No abstract