No abstract

Night nursing care has different priorities from the care in the morning and afternoon hours. The patient as the subject of nursing activities may assess the quality of this care in a more or less objective way, thus giving the opportunity to improve or improve these services. The study was conducted to assess the quality of care and general nursing care. The studied population constituted 585 patients hospitalized in the Clinical Hospitals of the city of Rzeszów. The research was carried out from 1 January 2016 to 31 May 2016. In the patients opinion survey, the method of the diagnostic survey was used, using two standardized NSNS questionnaires, the PASAT HOSPIT1 package and the original questionnaire. The assessment of services provided by nurses at night that was made with the use of the Newcastle scale was high (experience -63.7 points, satisfaction -60.3 points), and the assessment based on the Author's Questionnaire. The correlation between the assessment of night-time care and the overall assessment of nursing care indicates statistically significant (R=0.51 and R=0.47) and significantly influenced assessment of the overall nursing care. The quality of the night tasks resulting from the therapeutic function and caring were considerably related to the overall assessment of the nursing care. The relationship between the assessment according to the PASAT HOSPIT 1 questionnaire and the assessment of nursing care on the basis of the Newcastle scale is most correlated with the nurse's availability (satisfaction -p=0.0000***), the speed of response to the call (satisfaction -p=0.0000***) and the satisfaction from nursing care.

In a situation of increased aggression from a patient, which creates a danger and a threat to their own health and to other patients and staff, direct coercion is used. Such intervention is undertaken when it is necessary to protect the patient's life or health. The aim of this study is to show the specifics of care for a patient in whom an assessment of mental health during the period of intensification of symptoms of paranoid schizophrenia indicated the legitimacy of the use of direct coercion. The paper describes an individual case of a mechanically immobilized patient. To collect data about the patient, the following research techniques were used: interview, observation, measurement, and documentation analysis. The following research tools were also used in the work: interview questionnaire, a card for the application of direct coercion against a person staying in a psychiatric hospital or other medical institution or in an organizational unit of social assistance, the Modified Explicit Aggression Scale -MOAS, and the Courtauld Emotional Control Scale (CECS). Mechanical immobilization is unpleasant for both the patient and the staff. Nevertheless, it is indispensable in certain cases. Compliance with the law makes it impossible to commit abuses against a patient who has been mechanically immobilized. StreszczenieW sytuacji nasilonej agresji pacjenta, stwarzającej niebezpieczeństwo i zagrożenie dla własnego zdrowia, innych pacjentów i personelu, stosuje się przymus bezpośredni. Taką interwencję podejmuje się w razie konieczności ochrony życia lub zdrowia pacjenta i innych osób, kiedy inne interwencje nie zredukowały nasilenia zachowania agresywnego. Celem artykułu jest ukazanie specyfiki zarządzania opieką pielęgniarską nad pacjentką, u której ocena stanu zdrowia psychicznego w okresie nasilenia objawów schizofrenii paranoidalnej wskazała na zasadność zastosowania przymusu bezpośredniego. W pracy opisano przypadek pacjentki unieruchomionej mechanicznie. W celu zebrania danych o kobiecie posłużono się następującymi technikami badawczymi: wywiad, obserwacja, pomiar, analiza dokumentacji. Zastosowano również następujące narzędzia badawcze: kwestionariusz wywiadu, Karta zastosowania przymusu bezpośredniego wobec osoby przebywającej w szpitalu psychiatrycznym, innym zakładzie leczniczym albo w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, Zmodyfikowaną skalę jawnej agresji (MOAS), Skalę kontroli emocji (CECS). Procedura unieruchomienia mechanicznego jest nieprzyjemna zarówno dla pacjenta, jak i dla personelu. Pomimo to w określonych przypadkach okazuje się niezbędna. Przestrzeganie przepisów prawa uniemożliwia popełnienie nadużyć w stosunku do pacjenta, u którego zastosowano unieruchomienie mechaniczne.