Objective Although there has been increasing interest in the role of systemic cytokines in chronic spinal pain (CSP), the evidence on their potential contribution is still unclear. Therefore, the current study systematically reviewed the evidence on systemic cytokine level differences between people with CSP compared to healthy controls (HCs) and the potential associations with pain severity. Methods An electronic search was conducted on PubMed, Web of Science and Embase. All included studies were classified as observational studies, exploring the comparison between a CSP group and a HC group, and the association between systemic cytokine levels and pain severity. Results Nine articles were included with a total sample of 400 CSP patients suffering from chronic whiplash associated disorder (CWAD) or chronic low back pain (CLBP). In CLBP, moderate evidence was found for elevated tumor necrosis factor (TNF) α, interleukin (IL) 6, IL-1 receptor antagonist (IL-1RA), and soluble TNF receptor (sTNF-R) type 2, for normal interferon (IFN) γ and IL-2 levels, and for reduced IL-10 levels. No association was found between pain severity and these cytokines in CLBP. In CWAD, moderate evidence was found for elevated CRP and evidence for changes in TNF-α was inconclusive. Evidence for the association between pain severity and CRP was limited, and there is probably no association between pain severity and TNF-α with limited evidence in CWAD. Conclusions Moderate evidence indicates the presence of systemic inflammation in CSP. Evidence regarding the association between pain severity and systemic cytokines is inconclusive and limited.

OBJECTIVE: There are very few studies about total knee arthroplasty biomechanical and biochemical effects in the early postoperative period. The aim of this study was to investigate the effect of total knee arthroplasty on pain intensity, knee joint valgus angle, malalignment, functional status, knee joint position sense, and cytokine levels. METHODS: A total of 29 patients (female/male: 24/5) who underwent total knee arthroplasty were included in the late-stage knee osteoarthritis group, and 22 patients (female/male: 13/9) with grade 4 osteoarthritis were included in the early-stage knee osteoarthritis group. The visual analog scale and the Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index were used to evaluate the pain intensity and functional status. Alignment and knee position sense measurements were also calculated. Systemic venous blood samples were taken to evaluate the interleukin-6, tumor necrosis factor-alpha, and interleukin-1 beta cytokine levels. RESULTS: In the study group, there were positive improvements in pain intensity, functional status, valgus angle, malalignment, amount of joint position sense deviation at 70° knee flexion angle parameters, and interleukin-6 of patients at the postoperative 6th week compared to the preoperative period (p<0.05). The patients in the study group had similar or better results in pain intensity, functional status, valgus angle, malalignment, amount of joint position sense deviation at 35°, 55°, and 70° knee flexion angles parameters, and in interleukin-6, compared to the control group at postoperative 6th week. CONCLUSION: Total knee arthroplasty provides improvements in pain, function, valgus angle, joint position sense, and interleukin-6 in the early postoperative period.

Amaç: Serum sitokinleri osteoartritin semptomalrı ve progresyonu ile ilişkilidir. Bu sitokinlerin Total Diz Artroplastisi (TDA) sonrası semptomların şiddeti üzerinde tahmin edici etkisinin olup olmadığı bilinmemektedir. Bu çalışma cerrahi öncesi serum sitokin seviyelerinin (SSS) hastanede kalış, cerrahi sonrası ağrı şiddeti, fonksiyonel durum, eklem pozisyon hissi ve X-ray deki değişim üzerine etkisini göstermek amacıyla gerçekleştirildi. Yöntem: Evre 4 osteoartriti olan yirmi dokuz hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar total diz artroplastisi cerrahisi için hastaneye yatırıldı. Cerrahi öncesi SSS (IL6, TNF-alfa, IL-1beta) değerlendirildi. İstirahat/aktivite ağrı şiddeti ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü cerrahi öncesi, cerrahi sonrası 72. saat ve 6. haftada değerlendirildi. Fonksiyonel durum ve eklem pozisyon hissi cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası 6. haftada değerlendirildi. Hastane kalış süresi kaydedildi. Sonuçlar: Bireylerin yaş ortalaması 67,55±6,55 yıldı. Hastane kalış süresi ortalaması 6.48±3.06 gündü (en düşük:3-en yüksek:16 gün). Cerrahi öncesi IL6 ve TNF-alfa seviyeleri 6. haftada fonksiyonel durum ile negatif yönde koreleydi (r=0,46;p=0.01,r=0,39;p=0,03). Ayrıca, cerrahi öncesi TNF-alfa ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü arasında pozitif korelasyon vardı (r=0,39; p=0,04). Tartışma: Cerrahi öncesi daha düşük IL6 ve TNF-alfa seviyesi olan osteoartritli hastalar cerrahi sonrası dönemde daha iyi fonksiyonel durum ve alt ekstremite düzgünlüğüne sahipti. Bu nedenle TDA cerrahisi zamanlamasına karar verebilmek için öncelikle SSS'nin azaltılması, cerrahi sonrası daha iyi biyomekanik gelişime neden olabilir. Cerrahi öncesi SSS hastane kalış süresi ile direk bağlantılı değildir.

Amaç: Ağır sırt çantası taşımanın vücut biyomekaniğine etkisi son yıllarda araştırmacıların ilgisini çekmektedir. Bununla birlikte, sırt çantası ağırlığının vestibüler fonksiyon üzerindeki etkileri ile ilgili araştırmalar sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı, genç erişkinlerde artan sırt çantası yükünün vestibüler fonksiyon, denge ve yürüme parametreleri üzerindeki akut yanıtlarını araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak dizayn edilen çalışmaya toplam 25 katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcılar, vestibüler fonksiyon için adım testi, dinamik denge için Y denge testi ve yürüyüş parametreleri için enstrümental koşu bandı kullanılarak %0; %15 ve %30 vücut ağırlığındaki sırt çantalarıyla değerlendirildi. Sonuçlar: Vestibüler fonksiyon ile ilgili olarak, artan sırt çantası yükü ile test sonuçlarının daha iyi olduğu görüldü(p&lt;0,05). Dinamik dengede posteromedial ve posterolateral yönlerde önemli farklılıklar vardı(p&lt;0,05). Yürüme parametreleri açısından, yük arttıkça döngü süresi, kadans, yürüme hızı, ambulasyon indeksi ve bilateral adım uzunlukları azaldı (p&lt;0,05). Tartışma: Sonuçlar, sırt çantası ağırlığına karşı görülen değişikliklerin vücut biyomekaniğini korumak ve sürdürmek için kompansatuar mekanizmaların bir parçası olabileceği şeklinde yorumlanabilir. Ekstra ağırlık koyarak, vestibüler eğitim sırasında kişi zorlanabilir.

No abstract