Bu çalışmada, kan kültürlerinden izole edilen bakterilerin kümülatif antimikrobiyal verileri araştırılmış ve klinisyenlerin ampirik tedavi seçimine katkıda bulunulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ocak 2018-Mayıs2019 arasında çalışılan kan kültürleri dahil edilmiştir. Sadece izolat sayısı >30 olan bakteriler değerlendirilmiştir. Her hasta için ilk izolat çalışmaya dahil edilmiştir. Ampirik tedavi için kümülatif antibiyotik duyarlılık sınırı >%90 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Metisiline dirençli Staphylococcus aureus izolatlarında ampirik tedavi için en uygun antibiyotiklerin vankomisin, teikoplanin ve linezolid olduğu; metisiline duyarlı S. aureus izolatlarında bu antibiyotiklere ek olarak kotrimoksazol ve tetrasiklin seçeneklerinin olduğu bulunmuştur. Enterococcus faecalis izolatlarında vankomisin, teikoplanin ve linezolide ek olarak ampisilin ve yüksek düzey gentamisinin ampirik tedaviye uygun olduğu bulunurken, Enterococcus faecium izolatlarında tek ampirik tedavi seçeneğinin linezolid olduğu belirlenmiştir. Genişlemiş spektrumlu beta laktamaz oluşturmayan grupta karbapenemlere ek olarak 3. ve 4. kuşak sefalosporinler, aminoglikozidler ve piperasilin+tazobaktam ampirik tedavi için uygun olmasına rağmen, GSBL oluşturan Escherichia coli izolatlarında sadece karbapenem grubu antibiyotikler ampirik tedavi için uygun bulunmuştur. GSBL pozitif Klebsiella pneumoniae için ampirik tedavi seçeneği olmadığı ve bu grupta karbapenem direncinin % 50'ye ulaştığı bulunmuştur. GSBL negatif izolatlarda 3. ve 4. kuşak sefalosporinler, karbapenemler, aminoglikozidler ve siprofloksasinin ampirik tedavi için uygun olduğu bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda elde edilen yüksek direnç oranları nedeniyle, düzenli sürveyans takibinin yapılması gerekmektedir. Karbapenemleri de kapsayan çoğul dirençli mikroorganizmalar için antibiyotik kombinasyonlarının etkinliğini test eden çalışmalara ihtiyaç vardır.

Konjuge pnömokok aşılarının rutin aşı takvimlerine girmesiyle aşı suşlarına bağlı invaziv pnömokok hastalıklarında azalma kaydedilmiştir. Ancak aşı dışı suşlara bağlı ampiyem, menenjit gibi hastalıklar görülmeye devam etmektedir. Bu yazıda, daha önce 13 valanlı konjuge pnömokok aşısı ile aşılanmış bir çocuk olguda, çok nadir görülen bir serotip olan Streptococcus pneumoniae tip 24A'nın etken olarak saptandığı menenjit gelişiminden bahsedilmiştir. İnvaziv pnömokok hastalıklarının sürveyans çalışmalarının devamı, aşı ile birlikte değişen serotip dağılımlarının saptanmasında ve geleceğe yönelik aşı programlarının planlanmasında önemlidir.