Przedstawiono dzieje Uniwersytetu Łódzkiego widziane przez pryzmat budynków, które przez 70 lat znajdowały się w jego posiadaniu. Uwzględniono rolę Uniwersytetu i użytkowanych przez niego budynków w przestrzeni miasta w ostatnim siedemdziesięcioleciu. W pierwszej opracowania można znaleźć zarys dziejów Uniwersytetu, uwzględniający jego rolę w tworzeniu przestrzeni miasta w ciągu ostatniego siedemdziesięciolecia, natomiast w drugiej – zestawienie kilkudziesięciu budynków, które Uniwersytet przez krótszy lub dłuższy czas w tym okresie użytkował. Nie są to wszystkie budynki, należące do uczelni – taki rejestr musiałby obejmować około stu obiektów. Jest to jednak grupa przekrojowa, pokazująca, w jak zróżnicowanych (i na ogół zupełnie nieprzystosowanych do funkcji akademickich) budynkach przyszło Uniwersytetowi funkcjonować. Celowo, pisząc o tych obiektach, autorzy nie ograniczyli się tylko do przedstawienia ich związków z uczelnią, której początki działalności są związane z budynkiem szkoły włókienniczej przy ul. Żeromskiego 115 – tam odbywały się pierwsze wykłady, a ponieważ budynek nie należał formalnie do UŁ, korzystano z zaproszenia władz szkoły. Historia każdego z budynków została opisana znacznie szerzej. Dzięki temu Czytelnik może dostrzec, jak Uniwersytet Łódzki wpisywał się w historię Łodzi, a także – jak dynamicznie zmieniała się ona sama w ciągu ostatnich dwóch stuleci.

Celem autora artykułu jest porównanie teoretycznych i rzeczywistych obszarów penetracji turystycznej na przykładzie Łodzi. Na podstawie przeprowadzonego badania autor wnioskuje na temat możliwości wykorzystania teoretycznych obszarów penetracji w analizie rozwoju przestrzeni penetracji turystycznej.

S p r a w o z d a n ie z III m ię d z y n a r o d o w e j k o n f e r e n c j i n a u k o w o -p r a k t y c z n e j " D z ie d z ic tw o k u lt u r y p r z e m y s ło w e j ja k o s z a n s a r o z w o ju t u r y s t y k i e u r o p e j s k ie j ", Z ab rze, 1 5 -1 6 w r z e ś n ia 2 0 0 6 r.