The labour market in Poland is characterized by low wages, long working hours, the largest share of fixed‐term contacts among EU countries, and a low share of unemployed entitled to very low benefits. In a country being the cradle of the Solidarność labour movement, union density is currently distinctively low and the position of labour unions weak, particularly in the private sector. The massive post‐accession migration can be partially explained by dissatisfaction with labour arrangements constructed throughout the socio‐economic transformation into capitalism. The article tracks the main features of strategic discourse surrounding labour market reforms in Poland after 1989. The analysis of documents published by subsequent Polish Governments allowed for reconstruction of the elements of discursive processes that paved the way for radical liberalization of the labour arrangements. The review of strategic documents was organized around three questions: the rationale and the construction of policy agenda, its normative and axiological fundaments and the discursive tools forcing consent around proposed measures. The consistency of beliefs in the proposed solutions disregarding changing internal (measurable outcomes of the policies) and external (growing criticism of neo‐liberalism in the aftermath of the global financial crisis) circumstances fit the criteria of ‘master’ discourse, as defined by Vivian A. Schmidt. We argue that these cognitive and normative aspects of Polish discourse mirrored, to a large extent, the processes occurring in the UK under Thatcher's rule as reconstructed by Schmidt.

The article is based on a critical case study of the BBC’s investigative documentary titled Stadiums of Hate and the public’s response to it. The documentary was broadcasted 11 days before the kickoff of Euro 2012 (UEFA [Union of European Football Associations] European Championships in Football), the first sport mega event hosted in Poland and Ukraine. The main theme was football-related racism and violence allegedly threatening the safety of the fans coming to the tournament. The article follows Amanda Rohloff’s proposal combining the Eliasian conceptual framework of civilizing processes with the moral panics approach to describe the effort to amplify the spiral of public outcry toward the hosts of Euro 2012 in an attempt to modernize and civilize the Eastern European world of football. The moral panics spiral was brought to an end by the tournament which did not justify grim predictions. The article combines analysis of media content and the public statements with interviews conducted with some of the informants of the BBC journalists.

No abstract

The paper aims to add to the debate on the varieties of neoliberalism and the homogenizing effects of megaproject-based urban development. It examines the acculturation of the growth imperative as the master discourse that supports the development and implementation of two projects aimed at transforming the centers of Tampere, Finland, and Łódź, Poland. The selected cities shared similar traits as industrial centers in the past, but their current socioeconomic situation is entirely different. Tampere holds the title of “Finland’s most likeable city,” while rapidly depopulating Łódź was labeled the “Polish Detroit.” Nevertheless, both municipalities became attracted by the idea of boosting their development through implementing large-scale infrastructural investments to reshape their centers. Inspired by discursive institutionalism, which defines discourse as a set of policy ideas and values, and interactive policy communication and formulation processes, the paper reconstructs and compares the strategic visions of Tampere’s “Five Star City Centre” and “The New Centre of Łódź.” It demonstrates how the proponents of the projects discursively forced consent around proposed ideas. Namely, it shows how the issues of complexity, risk, and potential conflict of the two megaprojects have been addressed. On a conceptual level, the paper shows how policy convergence can be discursively facilitated in different socioeconomic, cultural, and political circumstances.

WSTĘPSkala i kierunki ruchliwości (mobilności) społecznej są uważane za jedne z najważniejszych socjologicznych wskaźników otwartości społeczeństw, w szczególności interesujące i istotne wydaje się być jej występowanie w czasie szybko transformującej się społecznej i gospodarczej rzeczywistości. Jak piszą Daniel Bertoux i Paul Thompson, "procesy ruchliwości społecznej stanowią integralny element układu metabolicznego i główny mechanizm regulacji społeczeństw, zarówno w odniesieniu do ich trwania, jak i zmiany w czasie" (Bertaux, Thompson 2007: 1). Choć literatura dotycząca różnorodnych zagadnień związanych z przemianami struktury społecznej, w tym dystrybucji szans życiowych w Polsce po 1989 roku, jest bogata, wciąż istnieją luki w wiedzy na temat sytuacji konkretnych grup czy kategorii społecznych. Podejmowane w ostatnim dwudziestoleciu badania procesów mobilności między-i wewnątrzgeneracyjnej zachodzących w polskim społeczeństwie miały przede wszystkim charakter ilościowy i służyły nakreśleniu całościowego obrazu zmian w skali makro. Przykłady studiów pozwalających ten obraz zniuansować, angażujących jakościowe lub mieszane metody, a także uwzględniających perspektywę mezzo, mikrospołeczną i indywidualną czy specyficzne konteksty i uwarunkowania wędrówek pozycyjnych, są znacznie mniej liczne (np. Firkowska-Mankiewicz 1999, Grochalska 2011, Mach 2003, Rokicka, Starosta 2004, Zielińska 1997. Warto też, za Bogdanem Machem (2005), zwrócić uwagę, że w okresie głębokich zmian społecznych szczególnego znaczenia nabierają badania nad losami kohort lub pokoleń. Zmieniają się bowiem społeczne ramy indywidualnych biografii, a wraz z nimi konfiguracje tego, co w nich "społeczne" i "indywidualne". Kategorię, którą warto interesować się w sposób szczególny, stanowią osoby, które wchodziły w dorosłość w momencie przełomu ustrojowego (Mach 2005: 12-18) i później, zmuszone do podejmowania kluczowych życiowych decyzji, a także kształtowania http://dx.doi.org/10.18778/7969-984-1 10Młodzi dorośli -wzory ruchliwości społecznej w okresie transformacji... tożsamości, hierarchii wartości, nawyków i stylów życia w warunkach radykalnie odmiennych niż przedstawiciele starszych generacji. Z drugiej strony, pogłębiające się zróżnicowanie przestrzenne społeczeństwa polskiego powoduje, że odmienność dostępnych ludziom zasobów umoż-liwiających zajęcie określonych pozycji społecznych należy wiązać nie tylko z charakterystyką ich rodzin pochodzenia czy instytucjonalnego "reżimu ruchliwości" (Esping-Andersen 1993, DiPrete 2002 warunkującego drożność kanałów ruchliwości społecznej w skali makro, ale także ze specyfiką miejsca, w którym przebiegają ich biografie. Na omawiane tu zjawiska trzeba też patrzeć przez pryzmat podejmowanej po 1989 roku reformy polityki publicznej i towarzyszącej jej decentralizacji, którą, za Jadwigą Staniszkis (2001: 93), można określić jako demontaż resztek państwa opiekuńczego.W debacie publicznej i w refleksji naukowej ostatnich dwóch dekad wiele miejsca poświęcono dużym miastom, postrzeganym przeważnie jako potencja...