Cel pracyBadanie wskaźników pozwalających na poprawę zdrowia populacji poprzez m.in. poprawę jakości udzielanych świadczeń oraz większą do nich dostępność jest jednym z priorytetów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). W Polsce ma to szczególnie istotne znaczenie w okresie reformy opieki psychiatrycznej, zgodnej z wytycznymi Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego. Celem prezentowanego opracowania jest analiza świadczeń psychiatrycznych udzielonych osobom dorosłym i sprawozdanych do Narodowego Funduszu Zdrowia w latach 2010-2014.MetodaW prezentowanej pracy autorzy rozszerzyli informacje zawarte w części drugiej map potrzeb zdrowotnych – oprócz oceny świadczeń udzielonych osobom dorosłym w 2014r. przedstawiono analizę świadczeń z lat 2010-2014 łącznie. Zgodnie z danymi płatnika, w latach 2010-2014 stale wzrastała zarówno liczba osób, którym udzielono świadczeń z powodu zaburzeń psychicznych, jak i łączna liczba udzielonych świadczeń. Zanotowano wzrost liczby pacjentów leczących się z powodu zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, także uzależnień.WynikiWzrost łącznej liczby wykazanych świadczeń dotyczył głównie otwartych form leczenia: oddziałów dziennych, zespołów leczenia środowiskowego oraz ambulatoryjnej opieki psychiatrycznej. Nie można stwierdzić przyczyny ponownego wzrostu w 2014r. liczby hospitalizacji psychiatrycznych, jak również wzrostu wskaźnika liczby hospitalizacji na 100 tys. dorosłych.WnioskiUzyskane wyniki wskazują na potrzebę dalszego wspierania rozwoju opieki psychiatrycznej, z zastosowaniem wielokierunkowości oddziaływań w zintegrowanym modelu rozwiązywania problemów zdrowotnych. Do całościowej analizy świadczeń realizowanych w opiece psychiatrycznej konieczny jest dostęp do informacji na temat świadczeń finansowanych ze środków niepublicznych oraz poszerzenie sprawozdawanych informacji.

Cel pracyCelem niniejszej pracy jest analiza jednostek organizacyjnych psychiatrycznej opieki zdrowotnej dla dorosłych, dokonana na podstawie danych o świadczeniach sprawozdanych do Narodowego Funduszu Zdrowia w latach 2010–2016.MetodaAnalizie poddano następujące formy opieki: poradnia zdrowia psychicznego, oddział psychiatrii ogólnej, odział dzienny ogólny, zespół leczenia środowiskowego oraz psychiatryczna izba przyjęć. Jednostki analizowano pod kątem ich liczby, wykorzystania i dostępności. Ponadto dokonano wstępnej symulacji oczekiwanych Centrów Zdrowia Psychicznego.WynikiW Polsce, na przestrzeni lat 2010–2016, liczba świadczeniodawców usług psychiatrycznych, realizowanych w ramach umów z NFZ wzrosła o 5%. W analizowanych latach najprężniej rozwijały się zespoły leczenia środowiskowego: ich liczba wzrosła o 282%, jednak z tej formy korzystał znikomy (1,9%) odsetek pacjentów. Najwyższy współczynnik hospitalizacji na oddziałach psychiatrii ogólnej występował w powiatach, gdzie dostępny był oddział psychiatryczny ogólny i poradnia zdrowia psychicznego, a nie funkcjonował oddział dzienny psychiatryczny i zespół leczenia środowiskowego. W 2016 r. funkcjonowała niewielka liczba podmiotów zapewniających opiekę kompleksową. Ze wstępnej symulacji wynika, że w 2016 r. powinno funkcjonować 156 Centrów Zdrowia Psychicznego, przy założeniu, że każde obejmowałoby opieką 200 tys. mieszkańców.WnioskiDla uzyskania pełnego obrazu struktury organizacyjnej wskazane byłoby analizowanie dokładnego rozmieszczenia geograficznego jednostek, zasobów personalnych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych oraz – na przykładzie podobnych analiz prowadzonych w innych krajach – uwzględnienie nakładów finansowych przeznaczanych na opiekę psychiatryczną w jej różnych formach.

Aim: The incidence of fractures correlates with many independent and interrelated factors. The aim of the study was to examine trends in fracture incidence and to find possible reasons for changes. Materials and methods: A complete dataset of Polish population aged above 50 from the National Heath Fund—which is a single, state-owned payer for the health service procedures in Poland—covering the years between 2010 and 2015 was analyzed along with climate dataset. Results: The analysis indicated that there was a substantial and statistically significant decrease in the incidence of forearm and hip fractures (p = 0.007 and 0.007, respectively). On the other side, there was a statistically significant increase in incidence of humerus and lumbar fractures (p = 0.002, p < 0.001, respectively). The observed changes (especially decrease in forearm and hip fracture incidence) happened mostly in the cold season and were correlated to mean-temperature changes during the assessed time period. Conclusion: In the analysis based on the dataset obtained from fracture-related database collected in Poland in the years 2010–2015 in the population of patients over 50 years of age, we observed that the changes of fracture incidence during the observation period are associated with and may be dependent on the season (warmer versus colder) and on mean temperature increase during the observation period.

This peer-reviewed article has been accepted for publication but not yet copyedited or typeset, and so may be subject to change during the production process. The article is considered published and may be cited using its DOI.

Cel. Analiza świadczeń psychiatrycznych dla pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii, sprawozdanych do Narodowego Funduszu Zdrowia w latach 2009-2018. Metoda. Schizofrenia jest analizowana jako jedna z chorób o najwyższym wskaźniku utraconych lat życia w zdrowiu (Disability Adjusted Life Years - DALY). W badaniu wykorzystano sprawozdawcze dane jednostkowe Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), które zostały wykazane płatnikowi w latach 2009-2018. Pacjenci byli identyfikowani przy użyciu kodu w Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności (PESEL). Analizowano świadczenia udzielone osobom dorosłym, tj. osobom, które w roku zakończenia udzielania świadczenia miały co najmniej 18 lat, dla których główną chorobą była schizofrenia identyfikowana poprzez kody wg ICD-10: F20 do F20.9. Sprawozdane świadczenia przeanalizowano według warunków udzielania świadczeń oraz kodów produktów rozliczeniowych, określonych w zarządzeniu Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 28.06.2019 r. Wyniki. W latach 2009-2018 wzrosła o 5% liczba pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii, leczonych w sektorze publicznym. W analizowanych latach liczba pacjentów leczonych stacjonarnie zmniejszyła się o 9%, przy wzroście o 6% liczby osób korzystających ze świadczeń ambulatoryjnych i leczenia środowiskowego. W oddziałach psychiatrii sądowej obserwowano bardzo wysoki wzrost (o 212%) liczby hospitalizowanych pacjentów. W 2018 roku średnia liczba dni hospitalizacji wynosiła 43 dni w oddziale psychiatrycznym ogólnym (podstawowym) oraz 279 dni w oddziale psychiatrii sądowej. Bardzo niski odsetek osób chorujących (poniżej 3%) korzystał z terapii dziennej. W leczeniu ambulatoryjnym zdecydowanie dominującą formą pomocy były porady lekarskie, natomiast mniej niż 10% pacjentów korzystało z innego rodzaju świadczeń. W 2018 roku sprawozdano średnio cztery wizyty / porady na pacjenta.