Abstract:Virtual Reality (VR) technology can be applied during pain treatment, acting as an effective distractor from pain stimuli. In our paper we investigate how memory influences experienced intensity of thermal pain stimuli. An experiment (within subject design) was conducted on 35 students from various Wroclaw universities. A cold pressor test was used for pain stimulation. Participants were immersed in customized virtual environments, created for this particular study. The environments differed at the level of memory engagement while playing a game. Pain measures were determined by the length of time participants kept their hands in cold water (pain tolerance), and their pain rating intensity was measured on the VAS scale (pain intensity). Participants were asked to put their hand in a container with cold water and keep it there until the pain became difficult to bear. In both VR conditions participants kept their hands in the cold water significantly longer than in a non-VR (control) condition. Results of pain intensity measures were in conclusive. We did not find any significant differences in effectiveness in the virtual environments that were used. Keywords:virtual reality, pain, attention distraction, cold pressor test, video games, memory Streszczenie:Rzeczywistość wirtualna może być zastosowana jako efektywne narzędzie odwracania uwagi od bodźców bólowych. W przeprowadzonym badaniu testowano wpływ zaangażowania pamięci na poziom odczuwania bólu. Termiczna stymulacja zimnem została zastosowana jako bodziec bólowy. W eksperymencie wzięło udział 35 studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. Osoby badane dwukrotnie (model grup zależnych) zostały zanurzone w wirtualne środowiska, które różniły się poziomem wykorzystywania procesów pamięciowych. Przeprowadzono również pomiar kontrolny, czyli miarę tolerancji bólu osób badanych bez zanurzenia w wirtualne środowisko. Poziom odczuwanego bólu mierzono na dwa sposoby: czas zanurzenia ręki w zimnej wodzie oraz ocena intensywności bólu na Alicja Senejko, Dorota Chmielewska-Łuczak, Zbigniew Łoś skali VAS. W obu warunkach eksperymentalnych osoby badane trzymały rękę w zimnej wodzie istotnie dłużej niż podczas pomiaru kontrolnego. Pomiędzy zastosowanymi środowiskami wirtualnymi nie wystąpiły jednak różnice w poziomie mierzonych wskaźników bólu, czyli poziom zaangażowania procesów pamięciowych nie wpłynął na efekt analgetyczny.

Abstract:This study investigates the effectiveness of virtual reality (VR) technology in distracting attention from pain. We tested how body engagement related to navigating the virtual environment (VE) influences the intensity of pain. Two different interfaces were used to play the same VE, and a cold pressor test was used for pain stimulation. A mixed design was used for the experiment. Sixty-six undergraduate students participated. One group navigated the game using a rotation sensor, head tracker and foot pedals (Body Movement Interface). Another group navigated only using their hands (Hand Movement Interface). Objective and subjective measures of pain were collected -the amount of time participants kept their hand in a container with cold water, and the participant's assessment of the pain intensity on a visual analog scale (VAS). Participants also filled in questionnaires designed to measure feelings of presence in VE and emotional attitudes towards the game. We found no significant difference between the two used interfaces in their analgesic efficacy. In both groups during VR distraction, participants showed significantly higher levels of pain endurance than without VR distraction. Keywords:virtual reality, pain tolerance, analgesia, virtual environment, thermal stimulation Streszczenie:Badanie eksperymentalne dotyczy efektywności rzeczywistości wirtualnej jako dystraktora od bodź-ców bólowych. Testowano wpływ zaangażowania ciała podczas sterowania grą na intensywność odczuwanego bólu. Dwa różne interfejsy zostały użyte do sterowania tym samym środowiskiem wirtualnym. Jedna z grup sterowała grą wykorzystując ruch całego ciała, druga grupa nawigowała wyłącznie za pomocą ruchu ręki. 66 studentów uczestniczyło jako osoby badane. Termiczna stymulacja zimnem została zastosowana jako bodziec bólowy. Miarą efektu analgetycznego był czas zanurzenia w zimnej wodzie ręki osoby badanej, oraz subiektywna ocena intensywności bólu na skali od 1 do 10. Osoby badane wypełniały także kwestionariusz poczucia obecności w środowisku wirtualnym, oraz odpowiadały na pytania dotyczące odczuć wobec gry. Zaobserwowano istotny efekt analgetyczny związany 1