This article has been reviewed by at least two referees and scanned via a plagiarism software. / Bu makale, en az iki hakem tarafından incelendi ve intihal içermediği teyit edildi.

No abstract

Bu çalışmanın temel amacı gençlerin beş vakit namaz kılma durumlarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Çalışmanın yöntemi ise nicel araştırma desenlerinden ilişkisel araştırmadır. Çalışmanın veri toplama aracı araştırmacılar tarafından geliştirilen ve bağımlı değişkeni etkilemesi beklenen sosyo-demografik faktörlerden oluşan anket formudur. Örneklemin 366’sı (%82,9) kadın, 76’sı (%17,2) erkektir. Çalışmada bağımsız değişkenlerin (yordayan) bağımlı değişken (yordanan) üzerindeki etkisini belirlemek için CHAID analizi uygulanmıştır. Çalışmada gençlerin beş vakit namaz kılma durumları 257’si (%58,1) “her zaman kılarım”, 161’i (%36,4) “ara sıra kılarım” ve 24’ü (%5,4) “hiçbir zaman kılmam” şeklindedir. Gençlerin beş vakit namaz kılma durumlarını en iyi açıklayan alt kümeler ise sırasıyla öznel dindarlık algısı, kaza namazı kılma durumu ve arkadaş çevresinin namaz kılma durumudur.

Araştırmada dindarlık, sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkilerin test edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel araştırma desenine göre yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak “Müslüman Dindarlık Ölçeği”, “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II” ve “Yaşam Kalitesi (SF36) Formu” kullanılmıştır. Örneklemin 163’ü (%39) erkek, 255’i (%61) kadındır. Değişkenler arası ilişkileri belirlemek için korelasyon analizi yapilmiştir. Araştırmada ilk önce dindarlık ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Bu kapsamda dindarlık ile sağlık sorumluluğu, beslenme, manevi gelişim, kişilerarası ilişkiler ve stres yönetimi arasında pozitif yönlü anlamlı korelasyonlar bulunmuştur. Ancak dindarlık ile fiziksel aktivite arasında anlamlı bir korelasyon bulunmamıştır. Daha sonra dindarlık ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Bu kapsamda da dindarlık ile ruhsal sağlık, enerji/canlılık, emosyonel rol güçlüğü, fiziksel rol güçlüğü ve fiziksel fonksiyon arasında pozitif yönlü anlamlı korelasyonlar olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ancak dindarlık ile genel sağlık, ağrı ve sosyal işlevsellik arasında ise anlamlı korelasyonların olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

This study aims to examine the mediating role of tawakkul (reliance in God) in the relationship between religious attitude and psychological resilience. The method of this study is correlational study design, which is a quantitative research model. In the study “Religious Attitude Scale”, “Tawakkul Scale” and “Brief Resilience Scale” were used as data collection tools. Sample group has of a total of 387 people consisting of 154 male (39,8%) and 233 female (60,2%) participants. The study, the total, direct and indirect impact values and the bootstrap confidence intervals of the mediator role of tawakkul for the relationship between religious attitude and psychological resilience were calculated. The study total impact value was found as 0,1567, the direct impact value as -0,0404 and the indirect impact value as 0,1971. While the direct impact of religious attitude on psychological resilience is negative 04%, if tawakkul is also included in the process, the total impact rises up to the 15% level positively. 15% of this total impact results from the mediator effect of tawakkul. When the changes in the p value in the effect of religious attitude over psychological resilience is observed, it is seen that while it is significant as .01 in Model 3, it is found to be .62 in Model 2, which makes it insignificant. This shows us that reliance in God has a full mediator effect in the relationship between religious attitude and psychological resilience.