Bu çalışmanın amacı düzenli olarak spor yapan bireylerin beslenme bilgi düzeylerini belirlemektir. Aydın ilinde özel spor salonunda düzenli olarak fitness ve vücut geliştirme sporu yapan 115 gönüllü çalışmaya katılmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde kişisel bilgi formu ve Alpar (2011) tarafından geliştirilen belenme alışkanlıkları ve besin tüketim sıklıkları anket formları kullanılmıştır. Araştırmaya katılan katılımcıların yaş ortalamaları 21,51±5,02 vücut ağırlıkları ortalamaları 74,81±14,04 kg, boy ortalamaları 177±7,17 cm ve vücut kitle indeksi (VKİ) 23,57±3,57 bulunmuştur. Verilerin analizinde SPSS 22 paket programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel gösterimlerinde tanımlayıcı ve betimsel istatistiklerden faydalanılmıştır. Çalışma sonucunda katılımcıların ana öğünlerini atlamadıkları; %81,2'sinin kahvaltı yaptığı, %92,2'sinin öğle yemeği yediği, %97,4'ünün akşam yemeği yediği saptanmıştır. Ara öğünlerde ise oranların daha düşük olduğu görülmektedir. Katılımcıların besin ergojeniği kullanma durumlarına bakıldığında %27'sinin besin ergojeniği kullandığı %72,2'sinin besin ergojeniği kullanmadığı ortaya konmuştur. Besin ergojeniği kullanan %27lik oranda en çok kullanılan besin ergojeniği çeşidinin protein tozu olduğu saptanmıştır.

Öz Günümüzde spora amatör veya profesyonel katılım arttıkça sportif performans ve bu performansı etkileyen faktörlerin önemi de artmaktadır. Sporda genetik altyapı özellikle kuvvet, dayanıklılık, kas kitlesi, kas liflerinin tipi ve oranları ile akciğer kapasitesi üzerinde büyük etki göstermektedir. Spor genetiği çalışmaları, atletik performansa etki eden genlerin belirlenmesi, etki mekanizmalarının aydınlatılması ve atletik performansına olan yatkınlıklarının belirlenmesi alanlarındaki çalışmaların bütününü kapsamaktadır. Atletik performansla ilişkilendirilebilecek genlere örnek olarak; myostatin, eritropoetin, büyüme hormonu, nitrik oksit sentaz, vasküler endotelyal büyüme faktörü, anjiotensin dönüştürücü enzim, anjiotensinojen, monokarboksilat taşıyıcı 1, insüline benzer büyüme faktörü-1, peroksizom proliferatör aktif reseptör, alfa-aktinin-3 gibi genlerini sıralayabiliriz. Bu çalışmanın amacı ise spor bilimlerinde ve sporcu performansında etkili olan genleri incelemektir.

Bu çalışmanın amacı hentbolculara uygulanan 8 haftalık piramidal kuvvet antrenmanının sürat, dikey sıçrama ve kuvvet üzerine etkisini incelemektir. Materyal ve Metot: Bu araştırmaya Manisa Celal Bayar Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi erkek hentbol takımında oynayan 17 gönüllü katılmıştır. 17 katılımcı randomize yöntem kullanılarak; antrenman (n=9) ve kontrol (n=8) olarak üzere iki gruba ayrılmıştır. Antrenman grubuna 8 hafta boyunca piramidal kuvvet antrenmanı uygulanırken, kontrol grubuna kuvvet antrenmanı programı uygulatılmamıştır. Her iki test dönemi öncesinde katılımcıların boy, kilo ve beden kütle indeksi ölçümleri alınmıştır. Sekiz haftalık antrenman programı öncesi ve sonrasında sırasıyla; 1 tekrar maksimum bench press-skuat testi, dikey sıçrama testi ve 20 metre sürat testi uygulanmıştır. Tüm veriler Windows 10 işletim sistemi altında çalışan SPSS 23.0 programında analiz edilmiştir. Wilcoxon sıralı işaretler testi ve Mann-Withney U testi uygulanmıştır. Bulgular: Analizler sonucunda, elde edilen bulgulara göre; antrenman grubunun 1 tekrar maksimum bench press ve squat testi sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunurken (p< 0.05), kontrol grubunun sadece dikey sıçrama testinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p< 0.05). Gruplar arası karşılaştırma yaptığımızda ise grupların ön test sonuçlarında sadece 1 tekrar maksimum bench press testinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunurken (p< 0.05), grupların son test sonuçlarında 1 tekrar maksimum bench press, 1 tekrar maksimum squat ve dikey sıçrama testlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p< 0.05). Sonuç: Araştırma verilerinden elde edilen sonuçlara göre; hentbolculara uygulanan piramidal kuvvet antrenmanının olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir.