Bu araştırmada, farklı lise türlerine devam eden öğrencilerin dijital bağımlılık ve iyi oluş düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeline dayalı olarak yürütülen bu araştırmada, 2018-2019 eğitim öğretim yılında öğrenimlerine devam eden 217 (%50,8) ‘si kız ve 210 (%49,2)’i erkek, toplamda 427 lise öğrencisi katılımcı olarak yer almıştır. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Dijital Bağımlılık Ölçeği ve Ergenler İçin Beş Boyutlu İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans dağılımı, aritmetik ortalama, bağımsız örneklemler için t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre akademik başarı düzeyi yüksek öğrencilerin iyi oluş ve dijital bağımlılık puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür. Dijital araçların/alanların günlük kullanım süresinin 2 saate kadar olmasının iyi oluşu olumlu etkilediği bu sürenin aşılması durumunda da durumun tersine döndüğü ve dijital bağımlılık riskinin artarak iyi oluşun azaldığı bulunmuştur. Diğer bulgulara göre erkek öğrencilerin dijital bağımlılık ölçeğinin oyun ve soysal medya boyutlarındaki puan ortalamalarının kız öğrencilere göre anlamlı düzeyde farklılaştığı bununla birlikte kız öğrencilerin iyi oluş ölçeği ilişkililik boyutu puan ortalamalarının erkek öğrencilere göre anlamlı düzeyde farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada dijital araç ve alanların kullanımının öğrenciler üzerinde meydana getireceği olası olumsuz etkilerin keşfedilmesi amaçlanmış ve bu doğrultuda öneriler sunulmuştur. Bu sonuçlar dijital bağımlılığın önlenmesine yönelik politikaların geliştirilmesi ve doğru kullanımın teşvik edilmesi açısından önemlidir.

There has been a long-standing debate among scientists as to whether intelligence is something innate, tangible, fixed, and relatively unchanging, or whether intelligence is not fixed and unchanging, but rather something that can be developed, dynamic, shaped, and strengthened with effort. Carol Dweck and her colleagues, who have focused their studies in this field, have developed the implicit theory of intelligence, which deals with this topic. According to the implicit theory of intelligence, which is based on people's beliefs about the nature of their intelligence, these beliefs are the perspectives on whether the intellectual abilities of individuals are fixed or whether they can be developed or not. Implicit theory of intelligence; expresses people's beliefs related to their intelligence as a structure consisting of two parts: the growth mindset and the fixed mindset. The implicit theory of intelligence see intelligence as ranging from either being stable, fixed, unchangeable, and innate (fixed mindset) or being improvable, dynamic, malleable, and could be changed by effort or hard work (growth mindset). This theory has been renamed as growth mindset in the recent period. Shortly, growth mindset interventions. Express that human abilities are not fixed and these abilities can be developed. However, as a result of a detailed search in the national literature, it has been determined that there is no study growth mindset. Therefore, in this study, it is aimed to introduce growt mindset, whose effectiveness has been tested by many studies and evidence-based, especially to young researchers working in the academic field and field workers in Türkiye.

The present study, it was aimed to examine school alienation in adolescents in terms of gender, migration experience, perceived school security, grade level, perceived academic success level, parental education level, perceived economic level and type of school attended. The study group of the research consisted of a total of 556 adolescents, 318 of whom were female and 238 of whom were male, studying at the high school level. The obtained findings were analyzed by t-test, one-way ANOVA analysis, and multiple linear regression analysis. As a result of the findings of the research, as the grade level increases, the alienation increases, that is, the 11th and 12th-grade students are more alienated from the school than the 9th and 10th-grade students, and according to the variable of the school type attended, the Science High School students are significantly more alienated from the Vocational High School students, It has been found that students with low and medium school achievements are significantly more alienated than students with high school achievement, and students who do not feel safe at school are significantly more alienated from school than students who feel safe at school. There was no significant difference between school alienation and gender, immigration, perceived economic level, and mother and father education levels in adolescents. As a result, activities such as creating a safe climate at school, carrying out harmony and acquaintance programs among students, and making students feel a sense of success by being actively involved in the education process can be preventive for alienation from school.

The aim of this study is to examine the predictive effect of psychological resilience on adolescents' levels of psychological inflexibility. The study group of the research consists of adolescents aged between 15 and 17 who attend the 10th and 11th grades in the 2021-2022 academic year. A total of 304 adolescents, 146 women, and 158 men participated in the study. Avoidance and Fusion Questionnaire –Youth 8 (AFQ-Y8), and Resiliency Attitude and Skills Profile (RASP), were used for data collection. Pearson correlation analysis was used to reveal whether there was a relationship between the variables of the study, and multiple linear regression analysis was used to examine the predictive relationship between the variables. According to the findings of the study, there was a negative and significant relationship between psychological inflexibility and humor, independence, and values, while the relationship between insight and psychological inflexibility was not statistically significant and it was determined that resilience predicted psychological inflexibility by 14%. In other words, it can be said that humor, independence, and insight, which are the sub-dimensions of psychological resilience, respectively, are significant predictors of psychological inflexibility. Keywords: Psychological Resilience, Psychological Inflexibility, Adolescent

Önleyici ve gelişimsel müdahale programları, okul psikolojik danışma ve rehberlik çalışmalarının önemli bir parçasıdır. Pozitif psikoloji temelli müdahale programları bireylerin iyi oluş düzeyleri ve yaşam doyumlarını arttırmayı, kişisel potansiyellerini geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu araştırmanın amacı pozitif psikoloji temelli olarak hazırlanmış bir müdahale programının ergenlerin yaşam doyumu ve şükran düzeyi üzerindeki etkililiğinin incelenmesidir. Araştırmada ön-test, son-test, kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma liseye devam eden toplam 24 ergen ile gerçekleştirilmiştir. Müdahale programı 90 dakikalık 6 oturumda gerçekleşmiştir. Verilerin toplanmasında Yaşam Doyumu Ölçeği ve Şükran Ölçeği kullanılmıştır. Deney grubuna altı haftalık müdahale programı uygulanırken kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Verilerin analizinde Mann-Whitney U-Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre deney grubunda yer alan öğrencilerin yaşam doyumu düzeylerinin kontrol grubunda yer alan öğrencilere göre anlamlı bir şekilde yükseldiği bulunurken şükran düzeyinde meydana gelen yükselişin istatiksel olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur.