Bu çalışmanın amacı, asemptomatik bireylerde skapular diskinezi varlığının skapular enduransa etkisini ve diskinezi ile endurans arasındaki ilişkiyi incelemektir. Katılımcıların skapular diskinezi testleri (lateral skapular kayma testi, skapular destek testi, skapular retraksiyon testi) ve skapular kassal endurans testleri (skapular kassal endurans testi, duvarda push-up testi, izometrik skapular tutam testi) bilateral olarak yapılmıştır. Çalışmaya yaşı 22,45±3,19 yıl olan 90 katılımcı (kadın: %58,9; erkek: %41,1) alındı. Katılımcıların %97,8'inin dominant ekstremitesi sağ taraftı. Lateral skapular kayma testinin 0° ve 45°'deki incelemesinde %34,4, 90°'deki incelemesinde %36,7 oranında skapular diskinezi saptandı. Skapular retraksiyon ve skapular destek testlerindeki pozitiflik durumu dominant tarafta daha yüksek orandaydı. Katılımcıların skapular kassal endurans testi 50,71±29,37 saniye, duvarda push-up testi 30,17±19,70 tekrar bulundu. Katılımcıların %27,8'inde (n=25) izometrik skapular tutam testi pozitif bulundu. İzometrik skapular tutam testi sırasında katılımcıların hissettiği ağrı 1,74±2,60 puandı. Lateral skapular kayma testi pozitif olan gruplarda skapular kassal endurans testi sonucu düşük bulundu (p<0,05). İzometrik skapular tutam testi sonuçlarının ise lateral skapular kayma testinin yalnızca 90°'sinde anlamlı farklılık oluşturduğu bulundu (p<0,05). Skapular retraksiyon ve skapular destek testlerine göre pozitiflik saptanan alt grupların dominant taraflarına ait skapular kassal endurans testi ve duvarda push-up testi sonuçları daha düşük olarak hesaplandı (p<0,05). Katılımcıların izometrik skapular tutam testi sırasında hissettikleri ağrı skorları ile skapular kassal endurans testi ve duvarda push-up testi sonuçları arasında ilişki bulunmadı (p>0,05). Skapular diskinezi varlığında skapular endurans azalmaktadır. Bu durum özellikle dominant ekstremitede skapular diskinezi varlığında belirginleşmektedir. İzometrik tutam testi sırasında hissedilen ağrının skapular diskinezi testlerinin sonucu ile ilişkisi belirlenmemiştir.

Bu çalışmanın amacı, halı sahada amatör futbol oynayanların ısınma alışkanlıklarının incelenmesidir. Isparta il merkezinde, halı sahalarda futbol oynamaya giden bireylerden, bilinen herhangi bir sağlık sorunu olmayan 18 yaşın üstündeki amatör futbolcular araştırmaya dahil edilmiştir. Herhangi bir yaralanma nedeniyle aktif olarak halı sahada futbol oynayamayan ve 18 yaşından küçük olanlar araştırmadan dışlanmıştır. Araştırmaya katılmaya gönüllü olanların tanımlayıcı bilgileri kaydedildikten sonra “Sporcu Isınma Alışkanlığı” anket formu katılımcılar tarafından cevaplandırılmıştır. Katılımcıların %3,5 (n:4)’i kadın, %96,5 (n:110)’i erkekti. Gönüllülerin yaş ortalaması 25,15±7,46 yıldı. Katılımcıların, eğitimlerinin en sık olduğu düzey %63,2 ile lisans mezuniyetiydi. Katılımcıların %29,8’i (n=34) daha önce spor ile ilişkili yaralanma geçirmemişti. Futbol öncesi ısınma egzersizini devamlı yapanların oranı %36,8 olarak belirlendi. Çalışma sonucunda “Sporcu Isınma Alışkanlığı” anket formuna verilen cevaplara göre katılımcıların ısınma egzersizi konusunda bilgi eksiklerinin olduğu tespit edildi. Halı sahada futbol oynayan bireylerin spor yaralanması oranları yüksek, ısınma egzersizi bilgisi ve alışkanlıkları düşüktür. Rekreatif düzeyde halı sahada futbol oynayan bireylerin ısınma egzersizi konusundaki bilgi düzeyleri arttırılmalı, ısınma egzersizi alışkanlıklarını kazanmaları sağlanmalıdır.

No abstract