Bu araştırmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin eğitim uygulamalarına ve yapılandırılmamış (serbest) oyuna ilişkin görüşlerini belirlemek ve çocukların oyunlarına dahil olma durumlarını incelemektir. Araştırma kapsamında, okul öncesi öğretmenlerine, ilgili literatür ve uzman görüşleri ile hazırlanan "Oyun Değerlendirme Fromu" verilmiş; veriler betimsel analiz yöntemleri ve Spearman Korelasyon Analizi ile test edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, öğretmenlerin oyunu bir öğrenme yöntemi, çocuğun kendini ifade etme biçimi, eğlence aracı ve gelişim destekçisi olarak tanımladıkları belirlenmiştir. Öğretmenlerin yapılandırılmamış oyunlar esnasında fiziksel ortamı hazırlayan, oyun başlatan, gözlemci, oyun arkadaşı ve problem çözücü rollerini üstlenerek çocukların oyunlarına dahil oldukları bulunmuştur. Araştırmanın bulguları ilgili literatür çerçevesinde ayrıntılı bir şekilde tartışılmıştır.

Erken çocukluk eğitimi (EÇE) okullarının ve sınıflarının kalitesi birçok araştırmacı tarafından incelenmiştir. Bu araştırmaların sonuçları, EÇE okulları ve sınıfları arasında büyük bir kalite farkı olduğunu göstermektedir. Yüksek kaliteli EÇE'ne erişme ve devam etme konusunda farklı sosyoekonomik geçmişlerden gelen çocuklar arasında eşitsizlik vardır. Çocuk nüfusun büyük bir bölümünün halihazırda kamuya bağlı EÇE okullarına devam ettiği bilinmektedir. Bu nedenle, mevcut çalışma, kamuya açık EÇE sınıflarının kalitesi hakkında kapsamlı veriler ve çocukların sosyoekonomik geçmişleri hakkında tanımlayıcı veriler elde etmeyi amaçlamaktadır. Buna dayanarak, mevcut çalışma, bu iki faktör arasında bir ilişki olup olmadığını ve çocuklar arasında yüksek kaliteli EÇE'ne erişme konusunda bir fark olup olmadığını değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışma ilişkisel bir araştırmadır. Verilerin toplanmasında tesadüfi olmayan amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar, ebeveynlerin sosyoekonomik faktörleri ile EÇE sınıflarının kalitesi arasında anlamlı bir pozitif ilişki olduğunu göstermektedir. Çalışma, çocuklar, ebeveynler, öğretmenler ve EÇE sınıflarının kalitesi ile ilgili faktörleri belirleyerek EÇE literatürüne katkıda bulunmuştur. Türkiye'de EÇE'nin kalitesini çok boyutlu bir bakış açısıyla tanımlayan ve araştıran ve özellikle aileleri, okulları, eğitim programlarını ve kültürü içeren daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

The study aims to identify the Social and Emotional Learning (SEL) skills as defined by Collaborative, Academic, Social and Emotional Learning (CASEL) in the Turkish Early Childhood Education Curriculum (TECEC). Recent studies have pointed out that gaining SEL skills at early ages has many benefits for development. Researchers in the SEL area suggest that having a clear conceptual framework benefits both in research and practice. TECEC document is examined based on CASEL’s framework. Document analysis was used to identify how SEL standards and objectives in TECEC were conceptually designed. The findings show that out of 17 standards to support social and emotional development, only 10 of them are related to SEL, meanwhile, 7 of them are identified as social studies standards. Out of 53 stated objectives, thirty-one of them are related to SEL skills. The current study will provide a tool for researchers, curriculum developers, and practitioners that feel the need to base their research and practice on a solid conceptual framework.