No abstract

The fate of nutrients (phosphorous and nitrogen species) was investigated in secondary treated municipal wastewater (STMWW) during percolation through soil media by using an experimental set‐up that consists of multiple soil columns. The columns were packed with silt loam soil samples and were operated under two different wetting and drying cycles to represent the typical operational conditions in a soil aquifer treatment (SAT) system. Dissolved oxygen, oxidation–reduction potential, ammonium nitrogen, nitrite nitrogen, nitrate nitrogen, total nitrogen, and phosphate phosphorus concentrations were measured in samples collected from different sampling ports along the columns. Average removal values of 62.8, 67.1, and 97.1% were achieved over 75 cm of effective soil depth over 25 weeks of operation for ammonium nitrogen, total nitrogen and phosphate phosphorus, respectively. The removal performance of nutrients typically increased by soil depth and no decrease in removal performance was observed up to end of the study. Consequently, SAT system can be considered to be an effective and low cost advanced treatment method for polishing residual nutrients in a STMWW.

Dünya'da suya olan ihtiyacın gün geçtikçe artmasına bağlı olarak özellikle kentsel atıksular hacimleri ve içerdikleri besin maddeleri nedeniyle tarımsal sulamada cazip hale gelmiştir. Atıksular Dünya'nın birçok bölgesinde su kıtlığı ya da ekonomik nedenlerle tarımsal sulamada yaygın bir şekilde arıtılarak, kısmi arıtılarak, seyreltilerek ya da hiç arıtılmadan kullanılmaktadır. Fakat çoğu endüstriyel atıksuya kıyasla kentsel atıksular daha az kompleks ve kolay giderilebilir kirleticiler içerse de bu kirleticiler giderilmedikleri takdirde kısa ve uzun dönemde insan ve çevre için tehdit oluşturmaktadır. Bu kirleticilerden en önemlisi insan sağlığını direk tehdit eden patojenlerdir. Patojenler haricinde atıksu içerisinde birçok askıda ya da çözünmüş organik ve inorganik kirletici bulunmaktadır. Bu kirleticiler de uzun dönemli bir sulama sonucunda birikerek toprak yapısında fiziksel ve kimyasal bozulmalara, yerüstü ve yeraltı sularında direk ya da dolaylı yoldan insan hayatını tehdit edecek kirlenmelere neden olmaktadır. Bu nedenle sürdürülebilir bir tarımsal sulama için atıksuların bu amaçla kullanımları öncesi muhakkak uygun bir şekilde arıtılmaları ve kirletici konsantrasyonlarının sürekli kontrol edilmesi gerekmektedir. Arıtmanın derecesi ve kullanılacak teknolojiler o ülkenin ya da Dünya Sağlık Teşkilatı'nın belirlediği kirleticiler ve limit değerleri esas alınarak seçilebilir. Yapılan birçok çalışma uygun bir şekilde arıtılmış atıksuların tarımsal sulamada çiğ yenen meyve ve sebzeler de dahil olmak üzere kullanılabileceğini göstermiştir.