SummaryBackground:The aim of this paper was to analyze the causes of orbital cellulitis in connection with covert dental changes as well as to establish the role of radiological procedures in the final diagnosis and further treatment of such cases.Material/Methods:Thirty-two patients, aged 25–56, 22 women and 10 men were diagnosed and treated between January 2007 and April 2011 at the Pomeranian Medical University in Szczecin. The patients were examined in the infirmary of the ophthalmological department due to unilateral blepharo-oedema, abrupt pain and vision disturbances; in 5 cases, body temperature increased up to 37.8°C was observed. Next, the patients underwent conventional X-ray examinations of the orbit to exclude any foreign bodies in the eyeball, as well as pantomographies to evaluate the dental status. Visible periapical or periodontal changes in dentition were analyzed with intraoral X-rays with the use of DIGORA System 2.1. Changes found in 3 patients on pantomograms and connected with iatrogenic procedures were further evaluated with CT (64 lines and 128 layers) in frontal, sagittal and axial projections. Orbital disorders were also diagnosed by an ophthalmologist and radiologist with Doppler ultrasound (US) examinations. A linear transducer of 7.5–10 MHz to observe the morphology and vascularity of the eyeball was applied.Results:Iatrogenic treatment was the cause of sinusitis and cellulitis in three cases: incorrectly implanted dental implant in one case, root of the 3rd molar pushed into the sinus in the second case, and communication between the maxillary alveolar process and the sinus after extraction in case of the third patient. Asymptomatic periapical osteolysis, periodontal disease or dead teeth were found in all cases. Diagnosis of orbital cellulitis of dental origin was determined on the basis of clinical, radiographic and ultrasound findings. Ophthalmologic and dental treatment was applied simultaneously.Conclusions:Co-operation between ophthalmologists, radiologists and dentists is necessary during the treatment of such orbital diseases.

Streszczenie: Wprowadzenie.Toczeń rumieniowaty układowy (systemic lupus erythematosus-SLE) jest chorobą układową tkanki łącznej o bogatej symptomatologii i może być przyczyną uszkodzenia wielu narządów i tkanek. Zmiany w narządzie wzroku w przebiegu SLE nie należą do najczęstszych, ale mogą doprowadzić do trwałych powikłań okulistycznych ze ślepotą włącznie. Cele. Celem pracy była ocena częstości występowania zmian w narządzie wzroku u chorych na SLE i na SLE z zespołem antyfosfolipidowym (antiphospholipid syndrome-APS) oraz ustalenie, czy przeciwciała antyfosfolipidowe stanowią istotny czynnik ryzyka tych powikłań. Pacjenci i metody. Zbadano 75 chorych na SLE. U 26 rozpoznano APS. U wszystkich przeprowadzono pełne badanie internistyczne i okulistyczne. Wykonano badania biochemiczne z uwzględnieniem zaburzeń węglowodanowych i lipidowych oraz badania serologiczne typowe dla SLE i APS. Wyniki. Dolegliwości ze strony narządu wzroku zgłaszało 36 chorych (48%), z czego najczęstszą był objaw suchego oka (20 chorych). Obniżenie ostrości wzroku stwierdzono u 17 badanych (22,6%). Objawy zajęcia spojówek stwierdzono u 8 chorych (10,67%), zmętnienie soczewek u 31 (41,3%), a zmiany zwyrodnieniowe w ciele szklistym u 40 badanych (53,3%). Odchylenia w badaniu siatkówki występowały u 15 chorych (20%), najczęściej były to wysiękowe zmiany podsiatkówkowe w okolicy plamki (8 badanych). Zmiany w plamce stwierdzono u 8 chorych, w 2 przypadkach były to zmiany degeneracyjne suche, a w 6-wysiękowe lub z wylewami krwi. Nieprawidłowości w przebiegu i kalibrze naczyń występowały u 33 chorych (44%). U 4 chorych występowały zmiany w obrębie tarczy nerwu wzrokowego. Wyniki testu Schirmera były nieprawidłowe u 43 badanych (57,3%), ale tylko u 4 rozpoznano zespół Sjögrena. W grupie chorych na SLE stwierdzano istotnie wyższe wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego. Obecność przeciwciał antykardiolipinowych (anticardiolipin antibodies-aCL) klasy IgG (aCL IgG) wiązała się z ryzykiem pogorszenia ostrości wzroku. U chorych z obecnością antykoagulantu toczniowego i przeciwciał przeciw β 2 glikoproteinie-I (anty-β 2 GPI) częściej występowały objawy zajęcia spojówek. U chorych z obecnością aCL w klasie IgM i anty-β 2 GPI rzadziej obserwowano objaw suchego oka. Wnioski. Istotnymi czynnikami powikłań ocznych u chorych na SLE były: wysoka aktywność choroby (zajęcie spojówek, soczewek, tęczówki, siatkówki, plamki, naczyń i tarczy nerwu wzrokowego [n. II]), późne rozpoznanie SLE (zmiany w siatkówce i spojówkach), nadciśnienie tętnicze (upośledzenie ostrości wzroku, zmętnienie soczewek, powikłania naczyniowe), wiek chorych (pogorszenie ostrości wzroku, zmętnienie soczewek, retinopatia), zaburzenia gospodarki węglowodanowej (zmiany w tarczy n. II) i obecność przeciwciał przeciwko dwuniciowemu DNA (retinopatia).

No abstract

AIM: To assess the incidence of mitral valve prolapse in patients with newly diagnosed primary open angle glaucoma. METHODS: The study included 12 patients without any other comorbidities or taking any general or local medications. Each patient underwent a full ophthalmological examination with visual field assessment and optical computed tomography of the macula and optic nerve head. Carotid Doppler ultrasound was performed to exclude impaired blood flow in this region and transthoracic echocardiography with assessment of the function and morphology of the heart valves. RESULTS: In the study group, mitral valve prolapse was found in seven patients (58.3%), while mitral valve regurgitation in 11 patients (91.7%). One case of normal pressure glaucoma and four cases of juvenile glaucoma were diagnosed. There were also other risk factors for glaucoma: myopia (58.3%), migraine headaches (41.7%), a positive family history of glaucoma (16.7%). CONCLUSION: Mitral valve prolapse could be indicated as a new risk factor for glaucoma. It seems reasonable to conduct screening tests for glaucoma in patients with mitral valve prolapse in the course of echocardiography.