Amaç: Çalışmamızda kliniğimizde entropiyon tanısı ile cerrahi tedavi uyguladığımız hastaların etyoloji, cerrahi prosedürlerimiz ve tedavi sonuçlarımızı değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Kliniğimizde entropiyon nedeni ile cerrahi geçiren 35 olgunun dosyaları retrospektif olarak tarandı. Olguların hangi cerrahi prosedürle opere edildiği, postoperatif klinik bulguları ve semptomları 1. gün, 10. gün ve 4. ayda not edildi. Cerrahi prosedürlere ve entropiyon özelliklerine göre olgular gruplandırıldı. Postoperatif kontrollerinde göz hareketlerinin serbestliği, korneaya temas eden kirpiklerin varlığı, kirpiklerin dışa dönmesi, kapak kenarında skarlaşma, rekürrens ve hasta memnuniyeti değerlendirildi. Bulgular: Olguların yaş ortalaması 73, 19'u(%51.35) erkek, 18'i(%48.64) kadındı. 26 gözde (%70.27) üst kapak, 10 olguda (%27.02) alt kapak, bir gözde(%2.70) ise alt ve üst kapak entropiyonu mevcuttu. 15 gözde (%40.54) senil, 22 gözde(%59.45) skatrisyel entropiyon mevcuttu. 14 göz(grup 1) weis prosedürü ile, 5 göz (grup 2) lateral tarsal strip prosedürü ile 18 göz(grup 3) jones prosedürü ile ameliyat edildi. Wies prosedürü uyguladığımız 2 hastada cerrahi yetersizlik, 1 hastada rekürrens izlendi ve 12 hasta(85.71) tedaviden memnundu. Jones prosedürü uyguladığımız hastaların 2 hastada cerrahi yetersizlik, 1 hastada rekürrens izlendi ve 15 hasta (%83.33) tedaviden memnundu. Lateral tarsal strip yöntemi uyguladığımız hastalarda rekürrens izlenmedi ve olguların hepsi memnundu. Sonuç: Entropiyon cerrahi tercihinde preoperatif muayene ve patolojinin anlaşılması cerrahi sonucunun tatminkarlığı için oldukça önemlidir. Patogenezine göre uygun cerrahiyi seçmek, hastanın rahatsızlık şikayetlerinin giderilmesi, entropiyonun görme kaybına kadar ilerleyebilen komplikasyonlarının önlenebilmesi ve tekrar cerrahiye gitmemek için oldukça önem arz etmektedir.

Kontakt lens kullanan hastalardaki korneal değişimlerin incelenmesi. Gereç ve Yöntem: Kontakt lens kullanmak için başvuran 18 olgunun, topografi cihazı ile ölçülen merkezi korneal kalınlık (MKK) ve keratometri değerleri (K1, K2), speküler mikroskop cihazı kullanılarak elde edilen kornea endotel değerleri ve schirmer testi sonuçları kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya 18 hastanın 36 gözü dâhil edildi. Olguların yaş ortalaması 22,77±4,00, 15'i kadın, 3'ü erkekti. K1, K2, MKK ve endotel sayısı değerlerinde lens kullanımı sonrası anlamlı bir azalma olduğu görüldü. (p<0,05) Posterior K1 değerinde lens kullanımından sonra anlamlı bir artış olduğu görüldü. Sonuç: Silikon hidrojel lensler yüksek oksijen geçirgenliğine rağmen korneanın fizyolojisi ve mimarisini hala etkileyebilmektedir.