The developments in technology in recent years have deeply affected societies. Artificial intelligence, one of these developments, has also created a revolution in human life. One of the areas that artificial intelligence affects is higher education. Artificial intelligence, which emerged as a result of the digital revolution, is a challenge to higher education. In this respect, how ready are higher education institutions for artificial intelligence? What revolution can artificial intelligence, an output of the digital age, create in higher education institutions? How ready are higher education leaders mentally and strategically for artificial intelligence? What are the ethical limitations of artificial intelligence in higher education? What are the benefits and challenges of artificial intelligence in improving student success, facilitating student enrollment, and better management of higher education resources? questions are a new paradigm in higher education. In the perspective of these questions, this study suggests that artificial intelligence can strengthen universities when used correctly in higher education. However, to realize this thesis, higher education institutions need to reassess and transform themselves in order to continue their mission of research, education and society.Nowadays,many universities strive to devote time and develop themselves to teach their students the skills and knowledge needed to provide the best possible education. Morever, it is especially important for educators and especially higher education leaders and faculty members to understand how artificial intelligence can support educators. In this respect, in this study, questions the role of artificial intelligence in higher education, as well as the applications of artificial intelligence in higher education, and discusses how optimistic institutions of higher education institutions can prepare for future artificial intelligence

Bu araştırmanın amacı ülkemizde ortaokullarda görev yapan İngilizce öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunları belirlemektir. Yapılan bu araştırmada karma araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2016-2017 eğitim öğretim yılında Kayseri ilinde görev yapan ortaokul İngilizce öğretmenleri oluşturmaktadır. Basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenen ortaokul İngilizce öğretmenleri (n=364) araştırmanın nicel boyutunun örneklemini oluşturmaktadır. Tesadüfi olarak seçilen 10 ortaokul İngilizce öğretmeni araştırmanın nitel boyutunun çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırma verileri ölçek ve görüşme formu ile elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, İngilizce öğretmenleri sınav sisteminin İngilizce öğretimini olumsuz etkilediğini, öğrencilerin sınıfta öğrendiklerini düzenli olarak tekrar etmediğini, yabancı dil eğitim programının etkili olmadığını, ders kitaplarının yeterli olmadığını, yeterli hizmet içi eğitim fırsatları sunulmadığını, bakanlığın bu konudaki çözümlerinin etkili olmadığını ve sınıf mevcutlarının kalabalık olduğunu düşünmektedirler. Öğretmenlerin İngilizce öğretiminde yaşadıkları sorunlar ile mesleki kıdemleri ve öğrencilerinin gelir durumu arasında anlamlı bir farklılık vardır. Ancak, öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar cinsiyetlerine, çalıştıkları okulun bulunduğu yere ve ders verdikleri sınıfların mevcutlarına göre farklılık göstermemektedir.

Öğrenmenin temelleri anne, baba ve diğer aile üyeleri tarafından atılır. Çocuğun ahlak yapısı, davranış gelişimi, kişisel gelişimi ve değer yargıları aile ortamında gelişmeye başlar. Bu sebeple aile üyeleri çocuğun yaşantısında bir bireyden daha fazla anlam ifade eder. Okuldaki eğitim öğretim faaliyetleri evde aile üyeleri tarafından desteklenmediğinde öğrencilerin eğitim yaşantılarına yansır ve başarıya ulaşmalarını zorlaştırır. Öğrencilerin eğitim hayatlarında yaşadıkları farklılıkların sebeplerinden biri ailelerin sosyoekonomik yapısıdır. Öğrencilerin sağlık koşulları, beslenme alışkanlıkları, sahip oldukları çalışma ortamı, anne-baba eğitim düzeyi ve meslekleri gibi birçok unsur sosyoekonomik yapıyı oluşturan bileşenlerdir. Söz konusu bu bileşenler çocuğun okula yönelik tutumunu doğrudan etkilemektedir. Bu araştırmanın amacı, ailelerin sosyoekonomik yapılarının, öğrencilerin okula yönelik tutumlarını nasıl etkilediğini öğretmen, öğrenci ve veli görüşlerine göre incelemektir. Araştırmada nitel araştırma modellerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmıştır. Toplanan veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Bu çalışmada maximum çeşitlilik örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya ortaokul kademesinde görev yapan 5 öğretmen, öğrenim gören 5 öğrenci ve 5 veli katılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin okula yönelik tutumları; öğrenci ve veli görüşleri tarafından ilgili, istekli bulunurken, öğretmenlerin görüşleri tarafından isteksiz ve ilgisiz bulunmuştur. Öğrencilerin okula yönelik tutumlarını, öğretmen görüşlerine göre ailenin eğitime ve çocuk gelişimine olan duyarsızlığı, öğrenci, veli görüşlerine göre ise aile yapısı ve ekonomik durumun etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin okula yönelik olumlu tutumlarını arttırmak ve olumsuz tutumlarını azaltmak için ailelerin sosyoekonomik yapısında öğrenci görüşlerine göre ailelerin çocuklarıyla daha fazla ilgilenmesi, veli görüşlerine göre aile bireylerinin desteğinin artması öğretmen görüşlerine göre ise veli ziyaretleri, veli toplantıları arttırılması ve ailelerin eğitimin önemi hakkında bilgilendirilmesi sonucuna ulaşılmıştır.

Yaşam boyu öğrenme, insanların yaşama ilişkin bilgi ve becerilerini geliştirmek amacıyla gerçekleştirilen tüm etkinlikleri içeren bir kavram olarak tanımlanabilir. Yaşam boyu öğrenme yaklaşımına göre eğitici; öğrencilerin ya da öğrenenlerin kendi amaçlarını belirlemeleri ve bu amaca ulaşırken izleyecekleri yolları belirlemeleri konusunda kılavuz olmalıdır. Eğitim kurumlarında öğretmenlerin ya da çalışanların duygusu, coşkusu, heyecanı büyük önem taşımaktadır. Öğretmenlerin iş verimini etkileyen, kaliteli iş yapmalarını sağlayan önemli değişkenlerden biri şüphesiz ki iş doyumudur. İş doyumu, kişilerin işini ya da işi ile ilgili süreci değerlendirmesi sonucunda ulaştığı memnuniyetlik durumu olarak tanımlamaktadır. Bireylerin iş doyumları üzerinde etkili olan pek çok özellik vardır. Bunlar işin yapıldığı fiziksel ortam, psikolojik değişkenler ve demografik özelliklerdir. Alanyazın incelendiğinde öğretmenlerin iş doyumlarına ve yaşam boyu öğrenme eğilimlerinde etkili olan değişkenlerin sıklıkla incelendiği ancak ikisinin bir arada ilişkilerinin incelendiği az sayıda çalışmaya rastlanmıştır. Yapılan çalışmada bu iki değişken arasındaki ilişkilerin belirlenmesi hedeflenmiştir. Kayseri'de görev yapan toplam 250 öğretmen ile araştırma yürütülmüştür. Yapılan çalışmada öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve iş doyumları arasında anlamlı düzeyde ancak düşük bir ilişki bulunmuştur.

Öğretmenler, tükenmişliğe çok maruz kalan meslek gruplarındandır. Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerini azaltmak için çeşitli önlemler geliştirilebilir. Mesleki tükenmişliği nelerin etkilediğini belirlemek, bu etkileri azaltmak için öncelenmesi gereken konular hakkında bakış açıları sunabilir. Mevcut araştırmada mesleki sosyal destek faktörlerinin arttırılması önemli bir destek kaynağı olarak ele alınmıştır. Araştırma, öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerini azaltmada öncelik verilmesi gereken mesleki sosyal destek faktörlerinin öncelik sıralamasını belirlemeyi amaçlamıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma verileri İç Anadolu’da büyükşehir statüsündeki bir il merkezinde farklı okul türlerinde görev yapan ve uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen 397’si (%56.0) kadın, 312’si (%44.0) erkek toplam 709 öğretmenden toplanmıştır. Mesleki tükenmişlik düzeyine etki eden değişkenlerin öncelik sıralamasını belirlemek amacıyla yapay sinir ağları kullanılmıştır. Araştırmada mesleki tükenmişliği azaltmada öncelenmesi gereken mesleki sosyal destek faktörlerinin başında yönetim desteği ve öğrenci desteği faktörlerinin geldiği belirlenmiştir. Bu araştırmanın sonuçlarına dayanarak okullarda yönetim ve öğrenci desteğinin iyileştirilmesine yönelik çalışmaların öğretmenlerin mesleki tükenmişliklerinin önlenmesine ya da azaltılmasına imkân vereceği düşünülmektedir.