This study aims to determine the toxic effects of heavy metal pollution on carp (Cyprinus carpio) in Sapanca Lake by biochemical and histological analyses. For this reason, fish and water samples were taken from the lake in 2015. Heavy metal (Cu, Fe, Zn, Pb, Cd) analyzes in the water column and tissues (muscle, liver, gill) were determined by ICP-OES. CAT, GSH and MDA levels, which are oxidative stress bioindicators in tissues, were measured by spectrophotometric methods. Histopathological findings in tissues were determined by Hematoxylin-Eosin staining. As a result, heavy metal concentrations in water were determined as Fe > Zn > Pb > Cu > Cd. The accumulation of Cu, Fe and Cd in the tissues of the fish were liver > gill > muscle, and the accumulation of Zn was gill > liver > muscle. CAT activity, MDA and GSH level of the tissues changed with the water temperature. General signs of destruction were observed in the gill tissues of the fish. Necrotic conditions in hepatocytes were observed. In conclusion, the presence of biochemical and histopathological findings in tissues suggests that the lake is not only affected by heavy metals but also by other pollutants.

The use of pesticides has been increasing day by day to increase productivity in agriculture. Pesticides used in the agricultural area mix into the aquatic ecosystem through rains and groundwater etc. and it threatens the life of aquatic organisms. Nowadays, one of the most used pesticide group is neonicotinoids. Imidacloprid is the most well known in this group. In this study, it was aimed to observe the histopathological effects of imidacloprid in zebrafish intestinal tissue. Adult zebrafish individuals were administered imidacloprid in concentrations of 9.5, 19, and 38 mg.L -1 for 5 days. When tissues are examined under light microscopy, deterioration of villi morphology, degeneration in brush border structure of epithelial cells, hyperplasia in Goblet cells, and enterocytes due to inflammation, enlargement, and disintegration in lamina propria were detected. Also, hypertrophy of the smooth muscle cells and thickening in the muscularis externa layer were observed. Dysplasia was detected in the small intestine tissues in samples belonging to the highest concentration group.

Tribenuron metil tarımda çok yıllık dikotları kontrol etmek için kullanılan herbisittir. Sucul ekosistemlere yeraltı suyu yoluyla erişebilir ve sucul yaşamı etkileyebilir. Zebra balığı (Danio rerio Hamilton, 1822), kolay üreme kapasitesine ve şeffaf embriyolara sahip olan ve bu yüzden bilimsel çalışmalarda sıkça tercih edilen bir omurgalı modelidir. Bu çalışmada tribenuron metil zebra balıkları üzerinde 120 saatlik LC 50 değerinin 1.850 mg L -1 olarak tespit edildi. Bu değerden yola çıkarak uygulanan 1.812 mg L -1 , 0.906 mg L -1 , 0.453 mg L -1 , 0.226 mg L -1 ve 0.113 mg L -1 konsantrasyonlarında tribenuron metilin zebra balığı embriyo ve larva gelişimine olan etkisi incelenmiştir. Bu çalışma sonucunda tribenuron metil uygulamasının embriyo hücrelerinde toksik etki ettiği, farklı malformasyonlara sebep olduğu tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı; 2,4-D (2,4-Diklorofenoksiasetik asit) herbisitinin, zebra balığı (Danio rerio Hamilton, 1822) solungaçlarında akut oksidatif strese neden olma potansiyellerinin spektrofotometrik yöntemlerle belirlenmesidir. Kontrol grubu (Grup-K) dışındaki balıklar, 96 saat süreyle 2,4-D herbisitinin subletal dozlarının (0,1ppm, 0,5ppm ve 1ppm) etkisine bırakılmıştır. Solungaç dokusunda lipid peroksidasyon seviyelerinin belirlenmesi amacıyla malondialdehit (MDA), antioksidan sistemlere etkisini belirlemek amacıyla da indirgenmiş glutatyon (GSH), katalaz enzim aktivitesi (CAT) ve total protein (TP) seviyeleri belirlenmiştir. Bu çalışmada 2,4-D'nin subletal dozlarına maruz bırakılan zebra balıklarının solungaçlarında total protein seviyelerinin kontrol grubuna oranla azaldığı gözlenmiştir. MDA seviyeleri kontrol grubuna oranla önemli ölçüde artmıştır. GSH seviyeleri 2,4-D herbisitinin en yüksek dozunda artarken diğer gruplarda azalmıştır. CAT aktivitesinde ise kontrol grubuna oranla önemli bir fark gözlenmemiştir. Anahtar kelimeler: 2,4-Diklorofenoksiasetik asit, antioksidan enzimler, solungaç, zebra balığı. Determination of Acute Effects of 2,4-Dichlorophenoxyacetic Acid on Antioxidant Enzymes and Lipid Peroxidation Levels in Zebrafish (Danio rerio Hamilton, 1822) Gills

Bu çalışmanın amacı, tiazolidin'in (Tiazolidin-4-karboksilik asit (4S)-2-(4hidroksi-3-metoksifenil) zebra balığı (Danio rerio) solungaç ve karaciğer dokusunda asetilkolinesteraz enzim (AChE) aktivitesi ve total protein (TP) düzeyleri üzerindeki etkilerinin araştırılmasıdır. Zebra balıkları tiazolidin'in 0,2 ppm, 0,4 ppm ve 0,6 ppm farklı dozlarına 96 saat süreyle maruz bırakılmıştır. AChE enzim aktivitesi karaciğer dokusunda, tiazolidin'in 0,2 ppm, 0,4 ppm ve 0,6 ppm doz gruplarında, kontrol grubuna oranla artmıştır. Solungaç dokusunda ise, tiazolidin'in 0,2 ppm, 0,4 ppm ve 0,6 ppm doz gruplarında, kontrol grubuna oranla AChE enzim aktivitesinin azaldığı görülmüştür. Total protein seviyesi karaciğer dokusunda, tiazolidin'in 0,2 ppm, 0,4 ppm ve 0,6 ppm doz gruplarında, kontrol grubuna oranla azalmıştır. Solungaç dokusunda ise, tiazolidin'in 0,2 ppm, 0,4 ppm ve 0,6 ppm doz gruplarında, kontrol grubuna oranla total protein seviyelerinin önemli sayılabilecek oranda arttığı görülmüştür. Sonuç olarak, bu araştırmada tiazolidinin zebra balığı solungaç ve karaciğer dokuları üzerinde az da olsa zararlı etkilere neden olabileceği görülmüştür.