No abstract

Araştırmanın amacı, Okul Öncesi Eğitim Programı’nın materyallerini oluşturan Bütünleştirilmiş Aile Destek Eğitim Rehberi (OBADER), Etkinlik Kitabı (2013) ve Öğretmenler İçin Etkinlik Kitabı’ndaki (2018) açık hava etkinliklerinin etkinlik çeşidi, gelişim alanı, konusu, ele aldığı kavramlar, açık havanın etkinlikte konumlanma biçimi gibi değişkenler açısından sistematik olarak incelenmesidir. Çalışmada doküman incelemesi tekniği kullanılmıştır. Elde edilen veriler, içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. OBADER’deki 62 etkinlikten bir tanesinin (%1,6), Etkinlik Kitabı’ndaki 40 etkinlikten beş tanesinin (%12,5), Öğretmenler İçin Etkinlik Kitabı‘ndaki 340 etkinlikten 27 tanesinin (%7,9) açık hava etkinliği olduğu belirlenmiştir. Etkinlik kitaplarında açık havada eğitime yer verme düzeyinin bu derece düşük olması gerek alanyazında gerekse programda vurgulanan önemin uygulamaya yansıtılamadığı şeklinde yorumlanabilir. Öncelikli eylem planı dâhilinde, eğitimcilere yön verme ve bu süreçte tutum geliştirme amacıyla, okul öncesi eğitim programının ve uygulamaya dönük materyallerinin daha çok sayıda ve çeşitlilikte açık hava etkinliğiyle zenginleştirilmesi yerinde bir uygulama olacaktır.

The purpose of the study is to reveal the types of knowledge level and cognitive processes by evaluating the objectives and indicators of Ministry of National Education 2013 Preschool Curriculum according to the Revised Bloom’s Taxonomy. The study is a descriptive research and it was carried out by using case study methodology. The data set of this study consists of 63 goals and 241 indicators in the Preschool Curriculum, which was developed by Ministry of National Education-General Directorate of Basic Education in 2013. The data were collected by using the "Objectives and Indicator Evaluation Form" created by the researchers and the content analysis method was used in the analysis of the data obtained. The whole curriculum was analyzed and according to the cognitive processes and it was revealed that the highest intensity was at the application and understanding processes, and the least intensity at the creativity process. While factual knowledge was mostly used knowledge type in the curriculum, it was revealed that operational and metacognitive knowledge were the least used knowledge types. The curriculum was cognitive dominant, and the distribution of objectives and indicators of the curriculum was not balanced across all developmental domains. The curriculum objectives and indicators may be revised to support whole development of children.

İş dünyası liderleri, uzmanlar, kuruluşlar ve eğitimciler bir araya gelerek içinde bulunduğumuz yüzyılın dünyasına uyum sağlayabilen ve başarıya ulaşabilen bireylerin sahip olması gereken beceriler konusunda sınıflandırmalar yapmışlardır. 21. yüzyıl becerileri olarak ifade edilen bu becerilerin, yaşamın en kritik yıllarını kapsayan erken çocukluk döneminden itibaren geliştirilmesi ve desteklenmesi gereklidir. Bazı ülkelerin hem devlet politikası hem de eğitim sisteminde yer edinen 21. yüzyıl becerilerinin önemi ve eğitim sistemi içerisinde yer verilmesi gerekliliği son yıllarda Türkiye’de de üzerinde durulan bir konudur. Bu nedenle erken çocukluk döneminde 21. yüzyıl becerilerinin ele alınması son derece önemlidir. Erken çocukluk döneminde sürdürülebilecek birtakım uygulama ve yöntemlerle çocukların 21. yüzyıl becerileri desteklenebilir. Çocuğun aktif katılımını, farklılıkları ve duyguları anlamayı amaçlayan ve teknoloji okuryazarlığını destekleyebilecek eğitici drama, yaratıcı drama, eğitsel oyun, istasyon ve beyin fırtınası gibi etkinlikler bu uygulamalara örnek olarak verilebilir. Ayrıca bu becerilerin eğitim ortamının tüm bileşenleriyle bütünleştirilmesi ve çocuklara özgü bağlamlarda, ilgi çekici öğrenme fırsatlarıyla sunularak etkili biçimlendirici değerlendirme yöntemleriyle değerlendirilmesi gerekmektedir.