Bu çalışmada kadınların boşanma sonrası yaşama uyum deneyimlerinin ve öznel algılarının uyum düzeyleriyle ilişkisinin nitel olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmacı, resmi boşanmasının üzerinden en fazla iki yıl geçen ve çocuk velayetini alan 12 kadınla yüz yüze görüşmeler yapmıştır. Bu görüşmelerde yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmış ve görüşmeler yaklaşık bir saat sürmüştür. Araştırma sonucunda boşanma sonrası yaşama uyum ile ilgili altı kapsayıcı tema ortaya çıkmıştır. Bunlar; (a) Boşanma sonrası yaşamda yeni roller ve ilişkiler (b) Boşanma ve boşanma sonrası yaşamla ilgili tutum (c) Eski eşle devam eden ilişkiler (d) Sosyal destek algısı (e) Sosyal işlevsellik (f) Kendilik algısıdır. Araştırmanın sonuçları, boşanmış kadınların yeni bir yaşam kurma sürecinde çocuklarla, eski eşle ve yakın çevreyle ilişkiler-sınırlar-yeni roller, boşanma ve boşanma sonrası yaşama yüklenilen anlam ve romantik ilişkiler gibi alanlarda desteklenmeleri gerektiğinin önemine işaret etmektedir.

In this study, it is aimed to be evaluated qualitatively of the sharing and awareness of the case participating in the academic procrastination psychodrama experience group within the framework of the literature on academic procrastination. The case is a 30-year-old male, married and living in Eskişehir with his family and is at the dissertation stage of his doctoral education. The psychodrama experience group was planned as 10 sessions of approximately two and a half hours a week and the application were carried out at Psychological Counseling and Guidance Center of Anadolu Unıversıty in 2018-2019 Spring term. The sessions were aimed at increasing the awareness of the participants about themselves and gaining insight into their academic procrastination. The case joined the group in the second session and continued with the group until the end of the group process. In “seed planting” game held in the second session, the case has determined “achieving its professional goals” as its short-term goal and “reaching its ideals” as its long-term goal. During the psychodrama experience group process, it was observed that the case gained significant awareness about himself and his academic procrastination. In the light of the findings, it can be stated that the case made significant gains from this study and therefore psychodrama practice is an effective method for young adults to gain awareness about themselves and to gain insight about their academic procrastination.