Benlik saygısı bireyin kendini yeterince değerli ve yeterli algılamasıdır. Bu araştırma lise ve üniversite öğrencilerinin benlik saygısının kendini sevme ve öz yeterlik boyutlarını koşullu-koşulsuz kendini kabul, iç-dış öz-güven, benlik kurgusunun uyma-ilişkililik-özerklik boyutlarının yordayıcı gücünün belirlenmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın katılımcıları lise ve üniversite olmak üzere iki farklı öğrenci grubundan oluşmuştur. Katılımcılar 56'sı (%38) kız ve 90'ı (%62) erkek olmak üzere toplam 146 lise öğrencisinden, 239'u (%75.4) kız ve 78'i (%24.6) erkek olmak üzere toplam 317 üniversite öğrencisinden oluşmuştur. Katılımcılara İki Boyutlu Benlik Saygısı Ölçeği, Uyma-İlişkililik ve Özerklik Ölçekleri, Koşulsuz Kendini Kabul Ölçeği ve Öz-güven Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmada lise ve üniversite öğrencilerinden elde edilen veriler ayrı ayrı analiz edilmiştir. Çalışmanın bağımlı değişkeni olan benlik saygısını yordayan değişkenleri belirlemek amacıyla regresyon analizi yapılmıştır. Regresyon analizi sonucunda, liseli katılımcıların benlik kurgusunun ilişkililik boyutu ve koşulsuz kendini kabul boyutu benlik saygısının kendini sevme boyutunu yordamıştır. Ayrıca lise öğrencilerinin benlik kurgusunun ilişkililik ve uyma boyutlarının, içsel özgüven benlik saygısının öz-yeterlik boyutunu yordama gücüne sahip olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte üniversiteli katılımcılarında iç özgüven benlik saygısının kendini sevme boyutunu yordarken, koşullu kendini kabul, iç -dış özgüven ve benlik kurgusunun özerklik boyutunun öz-yeterlik boyutunu yordama gücü anlamlı düzeye erişmiştir. Lise ve üniversite öğrencilerinden elde edilen bu sonuçlar benlik yapısının bireyci-toplulukçu kültürdeki benlik kurguları, koşullu-koşulsuz kendini kabul ve iç-dış özgüven çerçevesinde tartışılmıştır.

Bu araştırmada, Sistemik Aile yaklaşımına (SAY) dayalı olarak hazırlanan Boşanmaya Uyum Grup Psikoeğitim Programının (BUPP) boşanmış kadın ve erkeklerin boşanmaya uyum düzeylerine etkisi ve bu etkinin altı hafta süre ile zamana bağlı kalıcılığı incelemiştir. Araştırmada deney ve kontrol gruplu ön test-son test ve izleme test modeline dayalı 2x3’lük yarı deneysel desen kullanılmıştır. Deney grubunda 11 (5 erkek, 6 kadın), kontrol grubunda 11 (4 erkek 7 kadın) olmak üzere toplam 22 boşanmış kişi araştırmaya katılmıştır. Katılımcılara Boşanmaya Uyum Ölçeği (BUÖ) ön test-son test ve izleme testi olarak uygulanmıştır. Araştırmada deney grubuna dokuz oturum ve her oturum 120 dakika olan SAY’a dayalı olarak hazırlanan BUPP’ı uygulanırken, kontrol grubuna herhangi bir işlem uygulanmamıştır. Araştırmanın bulguları nicel veriler kullanılarak elde edilmiş ve nitel verilerle desteklenmiştir. Araştırmanın nicel verilerini analiz etmede ANCOVA ve t testi kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları incelendiğinde deney ve kontrol gruplarının ön test-son test ve izleme test puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunduğu ve bu farkın deney grubu lehine olduğu görülmüştür. Sonuç olarak boşanmaya uyum psikoeğitim programının boşanmış kişilerin boşanmaya uyum düzeylerini arttırmada etkili olduğu ve bu etkinin altı hafta boyunca devam ettiği bulunmuştur.