No abstract

The aim of this research is to analyze the relations between personality traits and work alienation. This cross-sectional was carried out among nurses who work in teaching and research hospitals. A total of 600 (547 women/53 men) people participated in the study. The "Personal Information Form" was developed by the researcher, the "Work Alienation Scale" developed by Mottaz (1981), The "Five Factor Personality Features Scale" developed by John et al (1991), were also used. These are applied to the nurses which form the sample of the research. In the evaluation of the data; frequency analysis, correlation analysis, structural regression and path analysis were used. In the neurotic personality of personality traits of nurses had an influence on dimension of meaninglessness of work alienation and five other personality traits were found to have no significant effect on work alienation.

Bu araştırmanın temel amacı, yöneticilerin karar verme davranışlarını anlamak ve nörobilim bulgularıyla bu davranışları tartışmaktır. Karar verme araştırmaları farklı disiplinlerce birçok boyutta değerlendirildiğinden, araştırmaya bir sınırlama zorunluluğu doğmuştur. Bu maksatla yöneticilerin karar davranışları araştırmada; "rasyonellik", "sezgisellik" ve "bilişsel esneklik" boyutlarıyla incelenmiştir. Yine aynı boyutlar nörobilimin ortaya koyduğu bulgular ışığında analiz edilmiştir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, kavramsal çerçeve ışığında oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile İstanbul ilinde farklı sektörlerde görev yapan 27 yöneticiden veri toplanmıştır. Veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Analiz neticesinde; sekiz tema tespit edilmiştir. Bunlar; i.rasyonelliğin temel karar verme süreci olması, ii.seçenek sayısının süreçlerde önemli olması, iii.zor durumlarda sezgiselliğin tercih edilmesi, iv.kararın kendisine ait özelliklerin süreci etkilediğ, v.kriz anlarında kararlara katılım derecesinin yükseltilmesi, vi. sezgiselliğin de bir karar süreci olarak görülmesi, vii.sezgiselliğin güvenilir ve bilimsel bulunmaması, viii.seçimin inandırıcılığı önemli olduğunda rasyonelliğin tercih edilmesidir. Ayrıca yönetici kararları Hodgkinson ve Clarke (2007)'in bilişsel stili tanımladığı dört boyutlu perspektifte değerlendirilmiş, 27 yöneticinin tamamının kendilerini, "detay", 12 yöneticinin "bilişsel zenginlik", altı yöneticinin "büyük resim" alanında tanımladıkları görülmüştür. Bu davranış kalıpları nörobilimin yazın bulgularıyla karşılaştırılarak tartışılmış, örgütler, yönetim, eğitim ve insan kaynakları alanlarına önerilerde bulunulmuştur.

No abstract

No abstract