Today, as the companies grow, the number of personnel working within the company and the number of supplier companies that the company works with are also increasing. In parallel with this increase, the amount of expenditure made on behalf of the company increases, and more invoices are created. Since the in-voices must be kept for legal reasons, physical invoices are transferred to the digital environment. Since large companies have large numbers of invoices, labor demand is higher in digitalizing invoices. In addition, as the number of invoices to be transferred to digital media increases, the number of possible errors during entry becomes more. This paper aims to automate the transfer of invoices to the digital environment. In this study, invoices be-longing to four different templates were used. Invoice images taken from a bank system were used for the first time in this study, and the original invoice dataset was prepared. Furthermore, two more datasets were obtained by applying preprocessing methods (Zero-Padding, Brightness Augmentation) on the original dataset. The Invoice classification system developed using Convolutional Neural Networks (CNN) architectures named LeNet-5, VGG-19, and MobileNetV2 was trained on three different data sets. Data preprocessing techniques such as correcting the curvature and aspect ratio of the invoices and image augmentation with variable brightness ratio were applied to create the data sets. The datasets created with preprocessing techniques have increased the classification success of the proposed models. With this proposed model, invoice images were automatically classified according to their templates using CNN architectures. In experimental studies, a classification success rate of 99.83% was achieved in training performed on the data set produced by the data augmentation method.

Ravza-i Evliyâ adlı vefeyatnâmesi ile ünlü XVII. yüzyıl müellifi Bursalı Baldırzâde Mehmed Efendi’nin, Selîsî mahlasıyla yazdığı şiirleri de vardır. Selîsî’nin, bu çalışmaya konu olan, tamiye yani muammada isim gizleme usullerine dair muhtasar risalesi ve muamma manzumeleri, devrin bir başka Bursalı şairi Ni‘metî’nin, bugün Süleymaniye Yazma Eserler Kütüphanesine taşınan Giresun İl Halk Kütüphanesi kolleksiyonunda 28 HK 3647 numarasıyla bulunan muamma mecmuasında kayıtlıdır. Der Teşbîhât-ı Mu‘ammâî başlıklı risale, dört temel tamiye başlığına dair örnekli açıklamaları içeren, muamma uygulamasına yönelik kısa bir metindir. Muamma risalesinin yanı sıra mecmuada Selîsî’nin kırk yedi farklı isme yazılmış, altmış muamma manzumesi yer almaktadır. Bunlardan beşinin çözüm yolu mısra altında ve sayfa kenarında verilmiştir. Çözümü açıklanmamış birçok muammanın da çözümüne dair ipuçları kırmızı mürekkeple işaretlenmiştir. Bu çalışmada muamma türüne dair bir girişten sonra Selîsî’nin hayatı ve eserlerine değinilmiş, söz konusu risale ve muammaların yer aldığı mecmua tanıtılmış, Selîsî’nin muamma risalesinin içeriği, muammeyatında yer alan manzumelerin biçim-içerik özellikleri, tamiye usulleri ve çözüm yolları incelenmiş oluıp Der Teşbîhât-ı Mu‘ammâî ile muammeyatın transkripsiyonlu çevirisi ve dilici çevirisi sunulmuştur.

Klasik Türk Şiirinin eleştirel kaynakları olan tezkireler ve divan dibaceleri ile poetik görüşleri yansıtan beyitlerde üslup/tarz kavramının bugünkünden daha geniş bir anlam dairesi içinde ele alındığı görülmektedir. Bu kaynaklara göre üslup/tarz kavramı, şairin kendine has söyleyiş yöntemine işaret etmenin ötesinde bir metni diğerinden ayırabilecek ya da diğerine benzeştirebilecek her türlü değişken göz önüne alınarak kullanılmıştır. Bu geniş kullanım dâhilinde, metnin içerik veya söyleyiş özellikleri bağlamında; özgünlüğü anlamında; nazım biçimi, türü anlamında; bir dilin, sahanın, devrin genel söyleyiş özellikleri bağlamında; birbirine yakın söyleyiş özellikleri taşıyan şairleri tarifte ve ünlü bir eserin biçimi ya da içeriği ile benzeşen bir başka eseri tanımlarken üslup/tarz kavramlarının merkezde olduğu terkipler ve bu terkipler çevresinde geliştirilmiş secili ifadelere rastlanmaktadır. İlgili ifadelerin önemli bir kısmının cümlenin akışına, beytin vezin ve kafiyesine göre ahenk oluşturmak üzere seçilmiş kelimelerden müteşekkil öznel yorumlar olmasının yanı sıra dil, saha, devir, biçim ve içerik gibi dayanaklar üzerine kurulmuş nesnel değerlendirmeler de azımsanmayacak sayıdadır. Çalışmamızda, günümüzdeki üslup/tarz anlayışının kökenlerinden bahsedildikten sonra klasik Türk şiirinde üslup/tarzın ele alınış biçimleri değerlendirilmiş olup kavramın, tezkireciler ve şairlerce hangi amaçlarla hangi anlamlarda kullanılmış olduğu metin örnekleri üzerinden değerlendirilmiştir.

Çeşitli yöntemlerle manzum ve mensur metinler içerisine isim ve lakap gizleme işlemi olanta‘miye, ilk örnekleri Arap edebiyatında görülen ve müstakil bir edebî tür olan muammayımeydana getirmiştir. Mîr Hüseyin Nişâbûrî ve Mollâ Câmî’nin Farsça risalelerinin tercümeedilmesiyle edebiyatımıza kazandırılan muamma türü dâhilinde değerlendirilebilecek müstakilörnekler 16. yüzyıldan başlayarak 19. yüzyıla kadar tespit edilebilmekle birlikte daha öncekidevirde de bazı eserlerin içerisinde ta‘mîye ile isimlerin gizlendiği şiir örnekleri debilinmektedir. Muamma şiirlerine genellikle belirli bir şairin şiirlerinin toplandığı divanlarda veçeşitli şairlerin şiirlerinden seçkilerin yapıldığı şiir mecmualarında rastlanmakla birlikte sadecemuammaların yer aldığı mecmualar da mevcuttur. Muamma şiirlerinin yanı sıra şiir içine isimgizleme ve bu isimleri ortaya çıkarma yöntemlerine dair birçok risale de kaleme alınmıştır. Biredebî tür olan muamma, çoğunlukla şiir formunda, müfret, kıta gibi biçimlerle kalemealınmışsa da mensur muamma örnekleri ile gazel, kaside gibi biçimsel bütünlüğü olan nazımbiçimleriyle yazılmış örneklere de rastlanmaktadır. 17. yüzyılın başlarında yaşamış olan vemuammaya dair birçok risaleden müteşekkil kapsamlı bir mecmua derleyen Ni‘metî’ninmuamma türündeki bir gazeli de bu örnekler arasındadır. Klasik gazel formuyla yazılmış olupyedi beyitten meydana gelen bu şiirin her beytinde bir isim gizlenmiştir. ÇalışmamızdaNi‘metî’nin söz konusu gazelinin transkripsiyonu, nesre çevirisi ve muammalarının çözümü elealınmıştır

The work of Fattâhî-i Nîshapûrî (d. AH 852/AD 1448-9?), one of the leading names in Persian literature, which became famous with the name Şebistân-ı Hayâl has been known for critical expressions such as "It is in the style of Şebistân-ı Hayâl", which is used to describe the style of poems written by ta‘miye methods and through translations, commentaries and naziras of Şebistân-ı Hayâl in classical Turkish literature. Senâyî's Neyistân-ı Zülâl is also a nazira on Fettahî's Şebistan-ı Hayâl. In the XVIth century, when Şehzade Mustafa was the governor of Saruhan province, Senâyî, a poet in literary circles Manisa, was mentioned in many sources with Neyistân-ı Zülâl. However, there is no study focused on this work, and mentions in historical sources are limited to the knowledge that Neyistân-ı Zülâl was written in the style of Fettahî's Şebistan-ı Hayâl. The copy of the work introduced in this study is among the manuscripts transferred to the Süleymaniye Library in 1940 from the library established by Mahmud Efendi in the Yahya Efendi Lodge and is registered in Hacı Mahmud Efendi Collection number 2051. This copy, which has no material deficiency, consists of 95 leaves. In our study, the records about the author’s life and works in the sources were evaluated by comparing them with the information in the aforementioned copy, and it was tried to determine the place of Neyistân-ı Zülâl among the works based on Şebistan-ı Hayâl in the classical Turkish literature, in terms of form and content features of the copy. In addition to these, the chapters of the text were briefly summarized, an explanation of the ta‘miye style used in the work, and the transcripted texts of its prologue and epilogue were given.