Aim: This research is to reveal the aggression levels of 103 female football players playing in women's football clubs in Tekirdağ and Kütahya provinces, according to their cigarette and alcohol use. In addition, the aggression levels of the participants were examined according to their age, education, years of doing sports, the environment where they grew up and lived, and where they lived. Method: "Aggression Scale" developed by Kiper (1984) was used to obtain the research data. This scale, developed by Kiper (1984), consists of 30 items with three sub-dimensions: destructive aggression, impulsive aggression and passive aggression. Multi-Frequency Analysis, Independent Sample T-Test, and One-Way Analysis of Variance were applied by using SPSS 21.0 program in data analysis. Results: There is no difference between the aggression attitudes of female football players according to age, education, year of doing sports, the environment where they grew up and lived, and where they live (p>0.05). Conclusion: It has been determined that the aggression scores of female football players who do not smoke and alcohol are higher than those who do. Although it has been scientifically proven that smoking and alcohol use trigger aggression, our results show the opposite.

Intense competition conditions push businesses and brands to differentiate. One of the ways brands differentiate themselves from their competitors is to carry out interesting marketing activities for consumers. In this sense, sense-oriented marketing strategies can be used to activate the purchasing behavior of consumers. This research aims to reveal how consumers are affected by sensory marketing elements when purchasing sports ready-to-wear products and their differences according to demographic characteristics. Tekin (2021) used the scale of “the effect of sensory marketing on the buying behavior of ready-made clothing”, which he used in his graduate study. The sample group consists of 241 female and 259 male participants who volunteered and visited the sports shops of 6 shopping centers in Istanbul. In the analysis of the data, Multiple Frequency, Mann-Whitney U test and Kruskal Wallis analyzes were applied.It is seen that men, participants with university education, 34-41 age group and 2501-4000 TL monthly income spend more in the consumption of sports textile products. The participants stated that they purchase 10% or less of their monthly budget for sports products, they mostly buy from the physical store, they prefer classical music in the store, they show more demand for light colored products, and the majority prefer the Adidas brand. The effect of visual, olfactory and tactile stimuli in the store atmosphere on the consumption of sports textile products, on gender and education; visuality of brand and store design on gender, education and monthly income; It has been determined that olfactory and auditory stimuli show significant differences according to education and monthly income. It is seen that the effect of product visualization and the effect of olfactory, auditory and tactile stimuli do not change according to any personal characteristics.

<p>Football is known to be associated with a relatively high injury rate. This study was carried out in order to reveal the differentiation status of football attitudes and injury concerns of football players according to some variables and their interactions with each other. Methods: In the study, the “Football Attitude Scale” and the “Sports Injury Anxiety Scale” were used. 202 amateur football players actively playing in 8 clubs in Bahçelievler, Başakşehir, Esenyurt and Sarıyer districts of Istanbul province participated voluntarily. Since the data showed normal distribution, Independent Simple Test, One Way Anova, Correlation and Regression analyzes were used. Results:  62.4% of the participants stated that they had an injury that lasted more than 0-7 days, 52.5% of them received treatment after injury and 44.1% of them stated that they had surgery due to sports injuries. According to the findings, the football attitudes of the participants; differs significantly according to age, education level, being treated for sports injury, and having surgery from a sports injury. Injury anxiety in sports differs significantly according to age, education level, having a sports injury, being treated for a sports injury and having surgery from a sports injury. Conclusion: As a result, as the individual effects score of football players, which is one of the sub-dimensions of football attitude, increases, the anxiety of injury in sports increases; anxiety about suffering, loss of social support, and re-injury also increases. As social interaction scores increase, the anxiety of losing social support also increases. In addition, as the performance scores of football players increase their anxiety about losing their talent decreases. The predictive power of football attitude about injury anxiety in sports was examined and it was found that the total variance predicted 13%. From football attitude sub-dimensions, 1 point standard deviation change of individual effects increases 17% in sports injury anxiety, and 1 point standard deviation change in social interaction increases 22% in sports injury anxiety. A 1-point standard deviation change of performance, one of the sub-dimensions of football attitude, reduces injury anxiety in sports by 16%. Psychological effects, one of the sub-dimensions of football attitude, do not seem to predict the total score of the sports injury anxiety scale.</p><p> </p><p>Futbolun nispeten yüksek bir yaralanma oranı ile ilişkili olduğu bilinmektedir. Futbol oyuncularının futbol tutumu ile yaralanma kaygısının bazı değişkenlere göre farklılaşma durumlarını ve birbiriyle olan etkileşimini ortaya koymak amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. <strong>Yöntem:</strong> Araştırmada, Kayapınar ve Combul (2021) tarafından geliştirilen “Futbol Tutum Ölçeği” ile Caz, Kayhan ve Bardakçı (2019) tarafından geçerlik ve güvenirliği yapılan “Spor Yaralanması Kaygı Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmaya, İstanbul ilinin Bahçelievler, Başakşehir, Esenyurt ve Sarıyer ilçesine bağlı 8 kulüpte aktif oynayan amatör 202 futbol oyuncusu, gönüllü katılım sağlamıştır. Veriler normal dağılım gösterdiğinden Independent Simple Test, One Way Anova, Korelasyon ve Regresyon analizleri kullanılmıştır. <strong>Bulgular</strong>: Katılımcıların %62,4’ü daha önce 0-7 günden fazla süren sakatlık yaşadığını, %52,5’i sakatlık sonrası tedavi gördüğünü ve %44,1’i de spor sakatlığından dolayı ameliyat olduğunu belirtmiştir. Bulgulara göre katılımcıların futbol tutumları; yaşa, eğitim durumlarına, spor sakatlığı tedavisi görme durumlarına ve spor sakatlığından ameliyat olma durumuna göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Sporda yaralanma kaygısı ise yaşa, eğitim durumuna, spor sakatlığı yaşama durumuna, spor sakatlığı tedavisi görme ve spor sakatlığından ameliyat olma durumuna göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. <strong>Sonuç:</strong> futbol oyuncularının, futbol tutumunun alt boyutlarından bireysel etkiler puanı arttıkça sporda yaralanma kaygısından; acı çekme, sosyal desteği kaybetme ve yeniden yaralanma kaygısı da artmaktadır. Toplumsal etkileşim puanları arttıkça da sosyal desteği kaybetme kaygısı da artmaktadır. Ayrıca futbol oyuncularının, performans puanları arttıkça yeteneğini kaybetme kaygısı azalmaktadır. Futbol tutumunun, sporda yaralanma kaygısını yordama gücü incelenmiş ve toplam varyansın %13 yordadığı tespit edilmiştir. Futbol tutumu alt boyutlarından, bireysel etkilerin 1 puanlık standart sapma değişimi sporda yaralanma kaygısında %17 artırmaktadır ve toplumsal etkileşim 1 puanlık standart sapma değişimi sporda yaralanma kaygısında %22 artırmaktadır. Futbol tutumu alt boyutlarından performansın 1 puanlık standart sapma değişimi sporda yaralanma kaygısını %16 azaltmaktadır. Futbol tutumu alt boyutlarından psikolojik etkiler ise sporda yaralanma kaygısı ölçek toplam puanını yordamadığı görülmektedir.</p><p> </p><p><strong> Article visualizations:</strong></p><p><img src="/-counters-/soc/0023/a.php" alt="Hit counter" /></p>

No abstract

Ön çapraz bağ yaralanması sonrası sporcuların, spora geri dönmeye hazır olup olmadığını ve psikolojik müdahaleye ihtiyaç duyup duymadığını tespit etmeye yardımcı olması amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Ön çapraz bağ yaralanması (ÖÇB) sonrası spora dönüş envanteri; duyguları, performansta kendine güveni ve risk değerlendirmelerini ölçen ve mevcut kanıtları özetleyen bir ölçüm aracıdır. Son 2 yıl içinde ön çapraz bağ yaralanması sonrası ameliyat olan, aktif futbol oynayan ve araştırmaya gönüllü katılım sağlayan toplam 153 futbol oyuncusu araştırma grubumuzu oluşturmaktadır. Araştırmanın konusu, katılım şartları ve ölçek bilgileri, e-posta yoluyla 61 farklı kulüp yönetimine ve antrenörlere iletilmiştir. Google Form’ dan oluşturulan ölçek linkinin ilgili sporcularla paylaşılması istenmiştir. Google form linki ilgili sporculara ulaştırılmış ve veriler toplanmıştır. Veriler, SPSS 21.0 paketine aktarılarak her soruya verilen cevapların, frekans analizleri alınmıştır. Sonuç olarak, ön çapraz bağ yaralanması sonrası sporcuların çoğunluğu spor yaparken bazen endişelendiğini, dizini düşünmek sinirlerini bozduğunu, yeniden yaralanma ve kazayla yaralanma korkularının olduğu görülmektedir. Sporcuların dizlerini yeniden yaralayabileceklerini düşünmelerine rağmen bu durumun kendilerini spordan alıkoymadığı sonucuna ulaşılmıştır.