The present study was conducted in two years under ecological conditions of Ordu Province to investigate the effects of different mixture ratios and harvest stages on hay yield, some quality traits and interspecies competition of forage pea-triticale mixtures. Leafed (Ü) and semi-leafless (U) forage pea (Pisum sativum L.) cultivars and triticale (xTriticosecale Wittmack) were sown as monocrops and in different forage pea:triticale mixture ratios (75:25, 50:50, 25:75) and harvested at booting and milk-dough stage of triticale. Considering the total digestible dry matter and crude protein yields of the treatments together, it was observed that T75:Ü25, T50:Ü50, T75:U25 mixtures harvested at milk-dough stage of triticale produced high yields. In addition, leafed forage pea was found to be more aggressive than semi-leafless cv. in all mixtures.

Since Hungarian vetch has semi-decumbent stem, it is commonly grown in mixture to prevent lodging of plants. Hungarian vetch, barley, wheat and triticale were sown as pure and in vetch-cereal mixtures (70:30, 60:40, 50:50, 40:60) and harvested at two periods (pure cereals and mixtures were harvested at flowering and milk-dough stage of cereals; pure vetch was harvested at flowering and initial pod-set). Barley in all mixtures had negative impacts on development of Hungarian vetch. Considering hay yields, crude protein yields and land equivalent ratios, it was concluded that 70% Hungarian vetch + 30% triticale and 60% Hungarian vetch + 40% triticale mixtures under terrestrial climate sown in fall and harvested at milk-dough stage of triticale were advantageous.

ÖZET Bitkisel üretimde stres faktörleri verimde azalmaya neden olmaktadır. Bu çalışma, yemlik kullanıma uygun olduğu belirlenen yem bezelyesi genotipinin tuzluluğa toleransını saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada farklı NaCl dozları (0, 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 ve 300 mM) uygulanmıştır. Deneme Tesadüf Parselleri Deneme desenine göre 10 tekrarlı olarak kurulmuştur. Çalışmada, çimlenme oranı, ortalama çimlenme süresi, radikula ve plumula uzunluğu, radikula ve plumula taze ağırlığı ile radikula ve plumula kuru ağırlığı incelenmiştir. Araştırmada, tuz stresi tüm parametrelerde istatistiki olarak anlamlı bir farka sebep olmuştur. Sonuç olarak çalışılan genotipin 90 mM'ın altındaki tuz dozlarına dayanıklı olduğu tespit edilmiştir.ABSTRACT Stress factors in crop production cause a decrease in crop yield. Salinity is one of the most important abiotic stress factors that decrease yield and quality. This study was conducted to determine the salinity tolerance of forage pea genotype. The salinity stress was arranged with different NaCl concentrations (0, 30, 60, 90, 120, 150, 180, 210, 240, 270 and 300 mM). The experiment was conducted as a randomized complete block design with ten replications. In the study, germination rate, mean germination time, the length of radicula and plumula, radicula fresh and dry weight, plumula fresh and dry weight were determined. Results showed that, salt stress caused significant differences in all parameters. As a result, the studied genotype was found to be resistant to salt doses below 90 mM.

No abstract

Nüfus, şehirleşme oranı ve gelir artışı gibi nedenlerle yüksek kaliteli gıdalara (özellikle hayvansal gıdalar) olan talep dünya genelinde artmaktadır. Bu artışın gelecek yıllarda da sürmesi beklenmektedir. Bu durum gıda üretiminin artırılması ve çevresel yönden sürdürülebilir bir sisteme oturtulması gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Son yüzyılda, atmosferdeki CO 2 düzeyi yaklaşık 100 ppm, dünyanın ortalama ısısı 0.9 o C ve deniz suyu seviyesi 20 cm kadar yükselmiştir. Hayvancılık faaliyetleri, tarımsal kimyasallar, çeltik tarımı, tarımda kullanılan makinalar ve anız yakma gibi bazı tarımsal faaliyetler önemli düzeyde sera gazı salınımına neden olmaktadır. Yürütülen birçok araştırmanın sonuçlarına göre, ekim nöbeti sistemlerinde ve hayvan beslemede yemlik baklagillerin kullanılması, sera gazı salınımı ve çevresel kirliliği önemli oranda azaltmaktadır. Bitkisel üretimde en sınırlayıcı element azottur ve tarımda kullanılan azotlu gübrelerin üretiminde çok yüksek oranda sera gazı salınımına neden olan fosil yakıtlar kullanılmaktadır. Azotlu gübrelerin yerine, simbiyotik yolla N 2 bağlayan baklagillerin tarım sistemine dahil edilmesi, daha çevre dostu ve sürdürülebilir bir uygulamadır. Baklagiller simbiyotik yolla yılda hektara 100-380 kg N bağlayabilme yeteneğindedirler. Hayvancılık, sindirim sistemi fermentasyonu, atık gübreler ve diğer üretim faaliyetleri sırasında ortaya çıkan CO 2 , CH 4 ve N 2 O nedeniyle, tarımsal kökenli sera gazı salınımının en önemli kaynağıdır. Yemlik baklagillerin hayvan rasyonlarına katılması verimliliği artırırken, aynı zamanda et ve süt üretiminde CH 4 ve N 2 O salınımını azaltmakta ve karbon tutumunu da artırmaktadır. Dünya genelinde antropojenik CH 4 salınımının yaklaşık % 21-25'i hayvan sindirim sisteminde üretilmektedir. Bazı yemlik baklagiller bünyelerinde tanen ve polifenoloksidaz gibi ikincil metabolitler bulundururlar. Bu maddeler hayvanın sindirim sisteminde metan oluşumunu azaltırlar ve ayrıca sindirilemeyen azotu idrar yerine dışkıya yönlendirirler. İdrardaki N hızlıca N 2 O'ya dönüşüp, sera gazı olarak atmosfere geçerken, dışkıdaki azot organik madde olarak toprakta depolanır. Çayır-mera alanlarının ana bileşenlerinden olan yemlik baklagiller toprak-bitki-hayvan-atmosfer sisteminin farklı aşamalarında çok önemli katkı sağlarlar.