It was concluded that the lack of legal regulations, ethical considerations, religious beliefs, and work experience with dying patients affect nursing students' attitudes towards euthanasia.

Objective This study was conducted to examine the relationship between fear of COVID-19, psychological well-being, and satisfaction with life in nursing students. Methods A descriptive and cross-sectional design was used in this study. The study was carried out at a university Faculty of Health Sciences Department of Nursing between May 17 and June 25, 2021. The JASP 0.14.1. Software was used for statistical analysis. Kruskal-Wallis test was used for the comparison of three or more groups, Mann-Whitney U test was used for the comparisons of two groups, and Bonferroni-corrected Mann-Whitney U test was used for post hoc analysis. To determine the risk factors for "The Fear of COVID-19 Scale," linear regression analysis with backward stepwise modeling was used. Results The mean score of the students was 18.48±6.87 from the Fear of COVID-19 Scale, 38.42±12.60 from the Psychological Well-Being Scale, and 13.12±4.97 from the Satisfaction with Life Scale. According to the results of the regression model established, independent variables explained 12.5% of the dependent variables, but the regression model established was found to be statistically significant. A one-unit increase in the satisfaction with life scale increased the fear of COVID-19 scale score by 0.224 units, and this increase was found statistically significant (p = 0.030) as a result of linear regression analysis used with backward stepwise modeling. Conclusion In conclusion, it was found that the students’ fear of COVID-19 was below the medium level, their psychological well-being was above the medium level, and that their life satisfaction was below the medium level.

No abstract

Giriş: Bu araştırma sağlık çalışanlarının tükenmişlik, iş doyumu düzeyleri ve yaşam doyumunun incelenmesi amacıyla yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte olan bu çalışma, Manisa Soma Devlet Hastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 142 katılımcı ile yüz yüze görüşülerek yürütülmüştür. Anket formu; kişisel bilgi formu, Minnesota İş Doyumu Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeğinden oluşmaktadır. İstatistiksel çözümlemede tanımlayıcı veriler sayı ve yüzdelerle, gruplar arası ortalamalar t testi, Mann Whitney U testi, ANOVA, Kruskal Wallis Varyans Analizi ile ölçeklerin arasındaki ilişki pearson korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir.

ÖZETAraştırma, kanser tanısı alan hastaların yaşam kalitesini, sosyal destek düzeylerini ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapıldı. Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı olarak gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini, 01 Şubat -01 Mayıs 2010 tarihleri arasında, Balıkesir' de bir devlet hastanesinin kemoterapi ünitesinde ayaktan tedavisi yapılan ve çalışmaya katılmaya gönüllü 102 kanser tanısı almış hasta oluşturdu. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan sosyo-demografi bilgi formu, EORTC QLQ-C30 Yaşam Kalitesi Version 3.0 Türkçe Ölçeği ve Kanser Hastası Sosyal Destek Ölçeği (KHSDÖ) ile toplandı. Veriler, SPSS 21.0 paket programında değerlendirilip, istatistiksel analizde ortalama, yüzdelik dağılımları, korelasyon, t testi, One Way Anova, Bonferroni analizleri kullanıldı. Araştırmaya katılan hastaların yaş ortalamasının 58,8±11,5 olduğu, %58,8' inin erkek, %60,8'inin ilköğretim mezunu, %90,2'sinin evli, %34,3'ünün herhangi bir işte çalışmadığı ve %96,1'inin sosyal güvenceye sahip olduğu belirlendi. Hastaların KHSDÖ toplam puan ortalaması 143,8±20,8 olup, algıladığı sosyal desteğin yüksek olduğu saptandı. Eğitim durumu, yaşanılan yer ile KHSDÖ madde toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (p<0.05). Bonferroni ileri analizinde farkın lise mezunu olan hastalar ile okur-yazar olmayan hastalar arasında ve şehirde yaşayanlar ile köyde yaşayanlar arasında olduğu saptanmıştır. Hastaların EORTC QLQ-C30 Yaşam Kalitesi Ölçeği genel sağlık durumu alt ölçeği puan ortalaması 55.96±24.21 olarak orta düzeyde bulundu. Hastaların fonksiyonel ölçek bölümünden en yüksek puanı emosyonel fonksiyondan, en düşük puanı da uğraş fonksiyonundan aldıkları tespit edildi. Semptom ölçeği bölümünde ise en yüksek puan ortalaması maddi zorluk maddesinde görülürken, en yoğun görülen üç semptom yorgunluk, iştahsızlık, uykusuzluk olarak belirlendi. KHSDÖ ölçeği toplam puanı ile yaşam kalitesi ölçeği genel sağlık durumu alt ölçeği ve fonksiyonel ölçek alt ölçeği puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki, semptom ölçeği ile arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Hastaların sosyal destek düzeyi arttıkça yaşam kaliteleri yükselmekte, sosyal destek düzeyi azaldıkça ise yaşam kalitelerinin düşmekte olduğu belirlendi. Kanser hastalarının yaşam kalitelerinin orta düzeyde olduğu, hastaların ailesinden algıladığı sosyal desteğin yüksek olduğu, sosyal destek düzeyi arttıkça yaşam kalitesinin de arttığı saptanmıştır.