Objectives: To determine the useful exposure range limits of three intraoral image receptors of different technology when exposed to different X-ray beam spectra, dose and dose rate levels. Study Design: A dental X-ray unit offering a wide range of tube potential, tube current and exposure time settings was used to expose a dental quality control phantom. The receptors that were used to capture the radiographic images of the phantom were: the Kodak Insight, the Kodak RVG-6000 and the Duerr Vistascan system. The images that were produced over a wide range of exposure factor settings were evaluated in terms of diagnostic quality by three experienced radiologists. Results: The number of images with acceptable diagnostic quality was in total 1257; 310 with Insight, 331 with RVG 6000 and 616 with Vistascan. At 60 kV, diagnosable images were produced with doses ranging from 0.44 -1.56 mGy for the Insight film 0.44 -2.82 mGy for the RVG 6000 and 0.22 -4.93 mGy for the Vistascan system. At 70 kV, the respective ranges were 0.39 -1.28 mGy for the Insight film 0.31 -2.55 mGy for the RVG6000 and 0.30 -3.46 mGy for the Vistascan system. Conclusions: The Vistascan exhibited the widest useful exposure range and required the least exposure to produce a diagnosable image at almost all tube potential settings. The RVG 6000 exhibited a slightly wider useful exposure range than the Insight film, with almost the same dose requirements especially in higher Kv settings.

Purpose: To comparatively evaluate the performance of three intraoral image receptors of different technology when exposed to different X-ray beam spectra, dose and dose rate levels using a stepwedge phantom. Materials and methods: The intraoral radiographic receptors evaluated were: the Kodak Insight F speed class film, the Kodak RVG 6000, and the Duerr Vistascan Combi PSP system. A dental quality control phantom made of Plexiglas, containing an aluminium stepwedge with 12 steps and 7 holes drilled in each step was radiographed using a dental X-ray unit offering a wide range of tube potential, tube current and exposure time settings. The visibility of the holes in the images produced with each one of the three receptors was assessed by three independent observers. For each image the total image quality score (TS) was derived from the summation of the number of visible holes in each step. The numbers of perceptible holes in each experimental condition (TSs) were statistically analyzed through use of analysis of variance. Intraobserver and interobserver agreement was also measured. Results: Vistascan exhibited the most extended useful exposure range, followed by RVG 6000 and Insight. The performance of all receptors tested was greatly dependent on the exposure parameters and mainly on the kV settings. Overall, the RVG 6000 offered the best image quality at doses somewhere in between those required by the Insight and the Vistascan.

No abstract

ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΔΥΟ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΩΝ (ΦΑΙΝΥΒΟΥΤΑΖΟΝΗΣ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗΣ) ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣΠΟΡΙΝΗΣ (ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ) ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ ΛΕΥΚΩΝ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ, ΣΤΙΣ 2, 5 ΚΑΙ 8 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ 108 ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟΙ, ΤΥΠΟΥ WISTAR, ΜΕΣΟΥ ΒΑΡΟΥΣ 260 G. ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ 5 ΟΜΑΔΕΣ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ (CEFATREX) 500 MG/KG ΚΑΘΕ 8 ΩΡΕΣ, ΓΙΑ 24ΩΡΕΣ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ (BUTAZOLIDIN) 100 MG/KG ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ (INDOCOD) 2 MG/KG X 3. ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΟΜΑΔΑ ΔΟΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ ΚΑΙ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΔΙΑΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΟΠΩΝ ΣΤΟ ΑΓΑΡ. ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΤΙ: Α) Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΦΑΙΝΥΛΒΟΥΤΑΖΟΝΗ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ. Β) Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΝΔΟΜΕΘΑΚΙΝΗ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΕΝΩ ΣΤΑ ΟΣΤΑ Η ΑΥΞΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Γ) ΣΤΙΣ 5 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΚΕΦΑΠΥΡΙΝΗ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ, ΕΝΩ ΣΤΙΣ 8 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΝΑΘΟΥ.