Bu çalışmanın amacı lise ve üniversite öğrencilerinin yazılı anlatımlarında bağdaşıklık unsurlarını kullanımlarını ve tutarlılık düzeylerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda 9 ve 11. sınıflardan olmak üzere 40 lise öğrencisi ile 1 ve 3. sınıflardan olmak üzere 40 üniversite öğrencisi örneklem olarak seçilmiştir. Öğrencilere üç cümlelik bir giriş paragrafı verilmiş ve bu paragraftan hareketle öğrencilerden öyküleyici bir metin yazmaları istenmiştir. Öğrencilerin yazdıkları metinlerdeki bağdaşıklık unsurları ve tutarlılık düzeyleri tespit edilmiştir. Öğrencilerin yazma uygulamalarındaki bağdaşıklık ve tutarlılık düzeylerinin belirlenmesinde Coşkun ( 2005) tarafından doktora tez çalışması kapsamında hazırlanan "Bağdaşıklık Düzeyi Değerlendirme Ölçeği" ve "Öyküleyici Anlatım Tutarlılık Değerlendirme Ölçeği" kullanılmıştır. Öğrencilerin yazma uygulamalarındaki bağdaşıklık düzeyine ilişkin bulgularda frekans (f) ve yüzde (%) analizlerinden; farklı değişkenlere (cinsiyet ve kademe / sınıf) göre tutarlılıkların karşılaştırılmasında ise t-testinden ve ANOVA'dan yararlanılmıştır.

No abstract

Dilin ilk işlevi bilgiyi doğrudan aktarmaktır. Aktarım sırasında konuşma edimlerinin gerçekleşmesiyle iletişim ortamı oluşur. İnsanın sosyal bir varlık olmasının gereği olan iletişim, çeşitli araç ve tekniklerle gerçekleştirilip insan topluluklarına sunulduğunda kitle iletişimi hâline gelir. Bilgilendirme, haber verme, etkileme, kamuoyu oluşturma gibi işlevlerle kullanılan kitle iletişimi, sosyal medyada ürün pazarlamasında da kullanılmaktadır. Bu durum sosyal medyadaki markaların pazarlama yöntemlerinin değişmesini gerektirmiştir. Pazardaki paylarını arttırmak ve meta tüketimini sağlamak amacıyla markalar; sosyal medyada tanınmış, takipçi sayısı çok olan ve kendilerini “dijital içerik üreticisi” olarak tanımlayan kişilerle ürün tanıtımı için iş birliği yapmaktadır. Bu çalışmada dijital içerik üreticilerinin ürün tanıtımı yaparken kanaat ürettikleri ve hitap ettikleri kitleyi etkileyerek satın alma davranışına yönlendirdiği varsayılmıştır. Bundan hareketle içerik üreticisinin gerçekleştirdiği iletişim, iki aşamalı akış kuramına göre değerlendirilmiş; kullanılan dilsel yapıların bu kurama hizmet edip etmediğini belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla Instagram adı verilen sosyal ağ sitesinde; profil sayfası diğer kullanıcılara açık, yüksek takipçi sayısı olan on kişinin sayfası incelenmiştir. Oluşturulan örneklem anlam ve kullanım bilimi bakış açılarıyla yorumlanmıştır

Dilin sosyal olgu olması genelde toplumun özelde bireyin varlığını ön plana çıkarmaktadır. Toplum ve bireyin yaşantısıyla şekillenen zihin, dil aracılığıyla ifade bulur. Ortaya çıkan dil birliklerinin seçimi gibi oluşturulan bağlam çerçevesinde sunulan anlam da zihnin üretimidir. Dolayısıyla bir algı süreci içeren olumsuzluk, ortak bir duygu değeri olabileceği gibi bireyin yaşamıyla da desteklenebilen ve değişebilen bir kategoridir. Dil bir uzlaşım sistemidir, bu sistem içinde birey yaşadıklarından hareketle söylemini yaratır ve temelde bunu yaparken çeşitli işaretleyiciler kullanabileceği gibi herhangi bir işaretleyici kullanmadan da odak noktasını görünenin ardına çekerek sezdirimde bulunabilir. Bu süreçte sözcük ve söz öbekleri yüzey yapıda yer alıp anlam taşıyıcısı olarak işlev görmektedir. Cümlelerin yüzey yapısıyla dilsel ürünlerin haricinde konuşurun/anlatıcının ifadeye kattığı dil dışı durumlar ise ifadenin söylemini oluşturmaktadır. Söylemi oluşturan edimsel süreçte olumsuzluk kategorisi, temelde konuşurun ya da okuyucunun önermeye yüklediği anlamdır. Konuşur söylemi yaratacak çerçeveyi çizerken gönderimde bulunma, karşılaştırma, sözcük çağrışımlarından yararlanarak görünenin ardındaki olumsuzluğu sezdirme yoluna gider. Bu çalışmada olumsuzluk külliyatını ortaya koymaktan ziyade olumsuzluğun kullanıma dayalı, dil bilgisel değil dilsel bir kategori olduğuna dikkat çekilmek istendiğinden Dede Korkut'tan alınan sınırlı sayıda söylemsel olumsuzluk örneklerine yer verilmiştir. Dede Korkut'ta olumsuzluk taşıyan dil birliklerinin söylem açısından değerlendirilmesiyle standart olumsuzluk işaretleyicisi olmadan da olumsuzlama stratejileriyle olumsuzluğun yansıtılabileceği ortaya konulmaktadır.