No abstract

Bu çalışmada, Bitlis ilinin ve ilçelerinin hayvan sayısından oluşan atık miktarlarından biyogaza dönüştürülme potansiyeli ele alınarak oluşabilecek enerji miktarı ve yakıt tasarruf miktarları belirlenmiştir. 2017 yılına ait Bitlis il geneli için büyükbaş, küçükbaş ve kanatlı (tavuk) hayvan sayısı sırasıyla 82406, 601555 ve 78424 adettir. Bu hayvanlardan oluşan atık miktarları hesaplandıktan sonra Agro-Waste projesi kapsamında belirtilen oranlar ile kullanılabilir atık miktarı büyükbaş için 532425,166 (ton/yıl), küçükbaş için 64125,763 (ton/yıl) ve kanatlı (tavuk) için 2251,553 (ton/yıl) olarak elde edilmiştir. Biyogaza karşılık gelen değerler ise her biri için 17570030,48 m 3 /yıl, 3719294,25 m 3 /yıl ve 175621,13 m 3 /yıl olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak büyükbaş hayvan sayısının fazla, toplam hayvan sayısının az olduğu Güroymak ilçesi 5,3 milyon m 3 /yıl miktarla biyogaz potansiyelinin en yüksek olduğu ilçedir. Ayrıca Bitlis iline ait toplam biyogaz potansiyeli yaklaşık 21,46 milyon m 3 /yıl olarak tespit edilmiştir.

Balıklıgöl Havzası Şanlıurfa İli sınırları içerisinde yer almaktadır. Balıklıgöl Havza'sındaki bu çalışma havza sınırı içerisinde bazı su kaynaklarında nitrat ve nitrit seviyelerinin araştırılması maksadıyla yapılmıştır. Çünkü su kaynaklarında nitrat ve nitrit açısından olması muhtemel bir kirlilik öncelikli olarak o bölgedeki ve civarındaki su kaynaklarını kirleterek dolaylı olarak bu suyu tüketen insanların da sağlığını olumsuz etkileyecektir. Bu nedenle Nisan 2014-Ocak 2015 tarihleri arasında yapılan çalışma bir yıl boyunca mevsimlik olarak 8 ayrı noktada yürütülmüştür. Havzadan alınan numunelerde nitrat ve nitrit analizleri spektrofotometrik yöntemle yapılmıştır. Sonuç olarak, su numunelerinde nitrat en düşük 1,52 mg/L, en yüksek 15,9 mg/L olarak tespit edilmişken; nitrit ise en düşük 0,014 mg/L, en yüksek 0,203 mg/L olarak ölçülmüştür. Elde edilen nitrat ve nitrit sonuçlarına ait alansal dağılım haritası oluşturulmuştur. Ayrıca ulusal ve uluslararası standart ve sınıflamalara tabi tutularak değerlendirilmiştir.

The aim of this study is to examine the effects of transportation activities, which are necessary for economic and commercial development, on greenhouse gas and carbon dioxide (CO2) emissions, and to evaluate changes in CO2 emissions from road and rail transportation in Türkiye between 1977 and 2019 according to economic growth and globalization models. In this context, the data were analyzed using stationarity, time series analysis, unit root tests, boxplot, and statistical methods. As a result, it was seen that a very strong positive correlation exists between carbon emissions and economic growth, globalization, railway length, and highway length. The conclusion that all the variables are stationary at the first difference shows that the most suitable model in statistical terms is the Johansen cointegration test model. Accordingly, carbon emissions in Türkiye show that a long-running relationship exists between economic growth, globalization, railway length, and highway length variables. Box charts show that since the 1990s, economic growth, globalization, and increases in both road and railway lengths have directly and proportionally caused increases in carbon emissions. According to the results obtained, considering both environmental health and public health, there is a necessity reducin carbon emissions in order to ensure sustainable development.

No abstract