No abstract

RESUMEN:Pedanius Dioscórides fue médico cirujano en el ejército romano en el siglo I d.C. Su gran obra llamada De Materia Medica es conocida como la principal fuente de farmacopea de la antigüedad. Dioscórides fue el inventor de la materia medica, y aprovechó sus extensos viajes para dedicarse al estudio de las plantas. Dioscórides fue considerado una eminencia en el tema de las drogas de origen natural a lo largo de dieciséis siglos. De Materia Medica sirvió como piedra angular para los textos farmacéuticos y herbarios tanto en occidente como en oriente y fue traducida al siríaco, árabe y persa, además de al latín. La particular característica de la terapia médica en la época medieval fue el uso extensivo de todo tipo de drogas. Por esta razón, además de estudiarse minuciosamente, De Materia Medica de Dioscórides se convirtió también en un libro de texto al que frecuentemente hacían referencia los científicos turco-islámicos en sus escrituras.

ÖzBu çalışma, nar meyvesinin işlenmesi sonrası atık olarak çıkan nar kabuklarının, biyoaktivatör ilavesiyle kompostlaştırma sürecinin, kompostlaşma parametreleri üzerine etkisini belirlemek amacı ile yürütülmüştür. Kompostlaştırma işlemi için 0.38 m 3 hacimli egzoz gazı geri dönüşümlü ve otomatik kontrollü döner tambur kompostlaştırma sistemi kullanılmıştır. Denemeler süresince; sıcaklık, CO2 konsantrasyonu, kompost materyali nem içeriği, organik madde miktarı, pH düzeyi, elektriksel iletkenlik değeri, toplam azot ve karbon değişimleri ölçülmüştür. Deneyler toplam 43 gün sürerken, kompostlaşma aşaması 12, olgunlaşma aşaması ise 31 gün sürmüştür. Biyoaktivatör ilaveli reaktörde 55 °C sıcaklığa altıncı günde ulaşıldığı ve bu sıcaklığın yaklaşık 0.25 gün (6 saat) korunabildiği tespit edilmiştir. Biyoaktivatör ilavesiz reaktör içerisinde maksimum 60 °C sıcaklığa ulaşılmış, bu sıcaklığın yaklaşık 1.5 gün korunduğu,55 °C'nin üzerindeki sıcaklığın ise sadece 2 gün sürdüğü gözlenmiştir. Organik madde kayıplarının, biyoaktivatör ilaveli ve ilavesiz reaktörlerde, kompostlaşma süreci ve olgunlaşma süreci sonunda sırasıyla; %59.24-%14.63 ve %64.32-%2.04 olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, kompostlaşma işleminde biyoaktivatör kullanımının kompostlama performans parametreleri üzerinde bir fark yaratmadığı vurgulanabilir. Bunun yanında, kompost olgunlaşma başlangıcında yapılacak biyoaktivatör ilavesiyle kompostun daha hızlı bir şekilde olgunlaşabileceği belirlenmiştir.

antibiyozise ışık tutan yayınlanmış çalışmaları bakteriyolojinin ilk yıllarında, inhibe edici maddelerin organizmalar üzerindeki etkilerini gözlemlediklerini göstermektedir. Alexander Fleming'in (1881Fleming'in ( -1955 1928'de penisilin ile ilgili yayınları tıp tarihinde bir dönüm noktasıdır. Daha fazla antimikrobiyal bileşik keşfedildikçe, bu antimikrobiyallerin kullanımı yoluyla bulaşıcı hastalıkların ortadan kaldırılacağı tahmin edilmiştir. Antimikrobiyal bileşikler keşfedildikçe, bu antimikrobiyallerin kullanımı ile bulaşıcı hastalıkların yok edileceği düşünülmüştür. Maalesef, bu antimikrobiyallere karşı gelişen bakteriyel direnç bu iyimserliği hızla azalttı ve mikrobiyoloji laboratuvarının bu ajanlara duyarlılığı belirlemek için test yöntemleri geliştirmesine yol açtı. İlk araştırmacılar tarafından, antimikrobiyal duyarlılık testlerinin sonuçlarını etkileyen birçok değişken olduğu hızla anlaşılmış ve değişkenlerin standardize edilebilmesi için onlarca yöntem geliştirilmiş ve bu yönde çalışmalar yapılmıştır. Sonuç olarak, bu standardizasyon ihtiyacı, standart antibiyotik duyarlılık test metodolojileri geliştiren birçok organizasyonun oluşturulmasını sağlamış ve günümüzde de bu standartlar kullanılır olmuştur. Bu derlemede, meslektaşlarımıza ışık tutması amacıyla bu yöntemlerin tarihçesi ve gelişimi anlatılmaktadır. ABSTRACTThe published studies of Louis Pasteur (1822-1895), Robert Koch (1843-1910, and especially Paul Ehrlich referring to antibiosis, shows that in the early years of bacteriology they observed the effects of inhibiting agents on organisms. Alexander Fleming's (1881Fleming's ( -1955 publications on penicillin in 1928 was a milestone for medical history. As the antimicrobial compounds are discovered, it is thought that infectious diseases will be eliminated with the use of these antimicrobials. Unluckily, bacterial resistance to these antimicrobials quickly reduced this optimism and led the microbiology lab to develop test methods to determine sensitivity to these agents. Early researchers quickly understood that there were many variables affecting the results of antimicrobial susceptibility tests, and dozens of methods were developed and evaluated to standardize these variables. As a result, the need for standardization has directed many organizations to the production of standard antibiotic susceptibility tests methodologies, which are used today. In this review, the history and development of these methods are summarized to guide our colleagues.

included, the ethical problems experienced by physicians who have different personal traits (especially surgeons) in the context of the cases and the actions they perform when they face these problems. In this way, we believe that the "Monday Mornings" would be assessed during ethical training and contributed with sample case presentations to the values that need to be discussed. Due to this cause, in our study, it is aimed to emphasize the reasons for the suggestion of the series and the values are applied in the series.