Cel pracyW artykule zaprezentowano rezultaty projektu badawczego poświęconego ocenie zmian w procesie systemowej terapii rodzinnej prowadzonej w grupie klinicznej młodzieżowych pacjentów psychiatrycznych.MetodaDo oceny wykorzystano polską wersję kwestionariusza SCORE–15. Badanie przeprowadzono na grupie 109 rodzin, które wypełniły kwestionariusz przed pierwszą sesją. Przed czwartą sesją ankietę wypełniły 73 rodziny; a po ostatniej sesji ukończyło ją 28 rodzin.WynikiWyniki konsensualnych analiz jakościowych ujawniły zmiany w opisie rodziny, a także w opisie problemu. Analizy statystyczne wyników kwestionariusza SCORE–15 wykazały znaczące zmiany między pierwszą, czwartą i ostatnią sesją. Zmiany zostały zidentyfikowane w skali SCORE Total, a także w skalach VAS. Wskaźnik RCI wykazał 5 popraw i 2 pogorszenia po trzech sesjach oraz brak pogorszeń i 13 popraw pod koniec procesu terapii.WnioskiUzyskane wyniki wskazują na wiele istotnych zmian w badanych obszarach po przejściu rodzin przez systemową terapię. Badanie wykazało także, że spójna analiza jakościowa materiału opisowego może być bardzo użyteczna i może wzbogacić zarówno rozumienie procesu terapeutycznego, jak i sposób przekazywania rodzinom informacji o zmianach w ramach terapii.

Celem niniejszego artykułu jest prezentacja autorskiego programu, udział w którym ma poszerzać kompetencje rodziców adopcyjnych w zakresie wychowania dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i lękowymi i pomocy im. Kluczowym problemem, wokół którego został zbudowany program, były trudności z tworzeniem więzi w tych rodzinach . W opisywanym projekcie terapeutycznym wzięło udział 8 rodzin adopcyjnych: 15 osób dorosłych oraz 12 dzieci w wieku od 5,5–10 lat. Przygotowując projekt powoływaliśmy się na doświadczenia terapeutów stosujących metodę terapii wielorodzinnej (MFT). Dodatkowym elementem programu był wideotrening VIT. Większość uczestników pozytywnie oceniła udział w programie. Rodzice podkreślali korzyści wynikające z umożliwienia im wymiany doświadczeń, uzyskania wsparcia i zniwelowania poczucia winy. Zaangażowanie dzieci w proces terapeutyczny (MFT) pozwoliło również na poszerzenie perspektyw rozumienia ich postaw i zachowań. Tworzenie się bezpiecznej więzi w rodzinach adopcyjnych jest trudnym procesem, jednakże niezbędnym do dalszego funkcjonowania rodziny. Dlatego ważne jest, aby rodziny po adopcji mogły korzystać ze specjalistycznych oddziaływań terapeutycznych w programach ukierunkowanych na wspieranie tego procesu.