Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların problem çözme becerileri ve bu çocukların annelerinin problem çözmeye ilişkin algıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma, karma yöntemlerden açıklayıcı ardışık desende yürütülmüştür. Çalışma grubunu, Ankara’da 2017-2018 eğitim öğretim yılında bağımsız anaokullarında öğrenim gören toplam 283 çocuk ve bu çocukların anneleri oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Problem Çözme Envanteri”, “Problem Çözme Becerileri Ölçeği” ve araştırmacı tarafından geliştirilen “yarı yapılandırılmış görüşme formu” kullanılmıştır. Nicel veriler elde edildikten sonra yüksek puan alan 10 çocuğun annesi üst grup, düşük puan alan 10 çocuğun annesi de alt grup olarak belirlenmiş ve bu annelerle yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen nicel veriler SPSS 20 paket programı ile analiz edilirken, nitel verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, çocukların problem çözme becerilerinin yaş, öğrenim süresi, doğum sırası, annelerinin eğitim durumu, anne mesleği değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Annenin eğitim düzeyi arttıkça çocukların problem çözme becerileri toplam puanlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Çocukların ve annelerinin problem çözme becerileri arasında doğrudan bir ilişki saptanmamasına karşın, kümeleme analizi sonucunda problem çözmeye ilişkin yüksek algıya sahip olan annelerin, çocuklarının problem çözme becerilerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Nitel bulgulardan elde edilen veriler, üst grup ve alt grupta yer alan annelerin çocuklarının problem çözme becerilerine ilişkin benzer yanıtlar ortaya koydukları bulunmuştur. Ancak annelerin eğitim düzeyinin verilen yanıtlarda önemli bir etken olduğu sonucuna varılmıştır.