This study aims to identify the effectiveness of special training technology in the formation of the pedagogical ethics of future teachers, the problem of a regional university in the formation of pedagogical ethics among students and how the entire formation pedagogical ethics process takes place. The study included 102 students (aged 18–22) with pedagogical profiles who were all present. Expert assessment method, a scaling method for studying the level of formedness of the future teacher’s professional ethics, a survey of students and teachers (questions with attached assessment characteristics), questioning, including the ranking of value orientations and observation of the process of pedagogical ethics formation among future teachers were used. The revealed results have shown that the propensity and willingness of students for future pedagogical activity, their desire for continuous self-education and self-improvement as well as a creative and responsible attitude towards their profession have not been formed. It was necessary to involve future teachers in a specially designed programme aimed at developing pedagogical ethics as a method of self-regulation in the educational process and within the framework of the organisation of students’ extracurricular activities.

The purpose of this study is to study the approaches to measuring the indicators of the circular economy used in the countries of the European Union and in the OECD countries to form an understanding of the applicability of the presented methods. The study used the methods of econometric modeling, statistical and comparative analyzes. A model was built using data for the European Union countries, the following variables (factors) were used to build this model: the share of material extracted and returned to the economy, the intensity of CO2 emissions, the level of energy intensity of primary energy, GDP per capita, research and development costs, the share urban population in total. Based on the simulation results, it was concluded that GDP growth and growth in energy intensity, together with an increase in the level of technology in the economy, leads to an increase in the processing of materials and their reuse in economic circulation. The results of modelling confirm the conclusions of the previous authors, the analysis of the strategies of the EU and OECD countries. It is necessary to invest more financial resources in R&D, development of new technologies and innovations for achieve better results. Greater involvement of consumers and businesses in activities conducive to the circular economy is also critical. Achieving these two goals will contribute to sustainable economic development. Based on the analysis of the model and strategies of the OECD and EU countries on the circular economy, we concluded that international innovations in the circular economy are applicable to Kazakhstan’s economy.

This paper intends to examine the connections between Kazakhstan's environmental indicators (CO2 emissions and solid waste), urbanization, economic development, and energy consumption. Time-series data for the years 1992 to 2020 were used in the paper; the data were derived from World Development Indicators found in the World Bank database. The methodology of this paper implements the Vector Error Correction Model based on the Granger causality Test. The empirical findings show that there is evidence that, in the near term, both urbanization and energy consumption contribute to CO2 emissions in Kazakhstan and in addition, the results demonstrate that urbanization contribute to energy consumption. Therefore, policies are required to reduce the effects of urbanization by boosting public instruments to preserve environmental quality and use more energy in sustainable manner. In addition, regulations for energy conservation are required across all industries, but particularly in the transportation and energy sector. These policies must also promote and maximize the use of alternative energy sources.

Бұл зерттеудің мақсаты өнеркәсіптік қызметтен ластану деңгейінің алдын алу және азайту үшін әртүрлі шығындардың қажетті деңгейінің әсерін анықтау болып табылады. Зерттеу эконометрикалық модельдеу әдістерін, статистикалық және салыстырмалы талдауларды қолдана отырып жүргізілді. Қоршаған ортаның ластануын болдырмауға, төмендетуге және жоюға тікелей бағытталған барлық іс-әрекеттерді инвестициялау моделі жасалды. Бұл модельдерді құру үшін келесі айнымалылар (факторлар) пайдаланылды: СО 2 шығарындыларының қарқындылығы, электр энергиясын тұтыну, электр энергиясын беру және бөлу кезіндегі шығындар, энергия сыйымдылығы және энергия тұтыну, қазіргі бағамен және жан басына шаққандағы ЖІӨ, қолданыстағы бағамен өнеркәсіптік өндіріс. Зерттеу нәтижелері энергия сыйымдылығы, пайдаланылатын энергия бірлігі үшін ЖІӨ деңгейі қоршаған орта шығындарының өзгеруіне әсер етеді деген қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Болжамдалған модельге сәйкес қоршаған ортаны қорғауға шығындарды арттыру қажеттілігін көрсететін қоршаған ортаға қажетті инвестициялардың мөлшері анықталды. Осылайша, инвестициялардың жалпы көлемінде қоршаған ортаны қорғауға бағытталған инвестициялардың үлесі бар болғаны 1% құрайды, «жасыл экономикаға» салынған инвестициялардың үлесі 0,7% құрайды. Нәтижелер экологиялық шығындарды жоспарлау және тұрақты дамудың инвестициялық индикаторларын анықтау үшін ұсыныстарды әзірлеу үшін пайдаланылуы мүмкін.

No abstract