Bu çalışmada, abdominal aortaya açık cerrahi girişim gerçekleştirilen hastalar ile endovasküler girişim gerçekleştirilmiş hastaların postoperatif dönemde ağrılarını ve analjezik ihtiyaçlarını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma Ocak 2014-Aralık 2015 tarihleri arasında merkezimizde abdominal aortaya açık cerrahi ve EVAR uygulanan hastalarda retrospektif olarak yapılmıştır. Çalışmaya 68 hasta dahil edilmiştir. Ancak 7 hasta öldüğü için çalışma dışı bırakılmıştır. 22 hastaya açık cerrahi uygulanırken 39 hastaya EVAR uygulanmıştır. Ağrı değerlendirilmesinde kliniğimizin protokolü olarak yedi yaş üzeri çocuklarda, erişkin ve bilinci açık hastada sayısal/sözlü/vizüel ağrı ölçeği kullanılmaktadır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan hastaların %63.9'una EVAR uygulanırken %36.1'ine açık cerrahi uygulandı. EVAR grubunun yaş ortalaması 67.35±11.05, açık cerrahi grubunun 64.22±13.53 idi. EVAR grubun ağrı skoru 1.35±0.82 iken, açık cerrahi grubunun 4.81±1.32 idi. EVAR uygulanan hastaların ağrı puanları açık cerrahi uygulananlara kıyasla daha düşüktü (p=0.000). EVAR grubunun %59'u, açık cerrahi grubunun ise %90.9'u ağrı kesici kullanmıştır (p=0.009). Sonuç: Ağrı durumları değerlendirildiğinde açık cerrahi işlem uygulanan hastaların EVAR uygulanan hastalara kıyasla ağrılarının daha fazla olduğu görülmüştür. Günümüzde endovasküler girişimler artan sıklıkta uygulanmaktadır. Endovasküler girişimlerin hasta konforu ve özellikle cerrahi işlem sonrası hastaların sıklıkla yakındıkları postoperatif dönem ağrı üzerinde olumlu etkileri vardır.

Periferik arter hastalığı, yaşam kalitesinde azalmaya yol açabilen kardiyovasküler hastalıklardan biridir. Periferik damar hastalıklarında, hastalığın ilerlemesini durdurmak ve komplikasyonların önlenmesini sağlamak için risk faktörlerinin (sigara, hipertansiyon, diabetes mellitus gibi) kontrolü ve yaşam tarzı değişikliğinin uygulanması oldukça önemlidir. Semptom kontrolüne ek olarak yaşam tarzında yapılacak olan düzenlemeler (sigaranın bırakılması, yürüyüş gibi) ile fonksiyonel durum ve yaşam kalitesinde iyileşme sağlanabilmektedir. Bu makalede, periferik arter hastalığı tanısı alan hastaların yaşam tarzı değişikliği yapmalarının neden önemli olduğu ve bu değişiklikleri yaparken kullanılabilecek etkili bazı yöntemlerin tartışılması amaçlanmıştır.

Background: Atrial fibrillation is a form of arrhythmia that frequently occurs after coronary artery bypass graft surgery. Psychological factors may be involved in the development of atrial fibrillation, although the specific effect of anxiety remains unclear.Purpose: This study was designed to evaluate the relationship between preoperative anxiety levels and atrial fibrillation after coronary artery bypass graft surgery.Methods: This descriptive design study recruited a sample of 126 patients. The data were collected by the researcher using a patient information form and the State-Trait Anxiety Scale.Results: Atrial fibrillation developed in 26.5% of the sample. Those who developed atrial fibrillation had a mean trait anxiety scale score of 40.2 AE 7.8, which is statistically significant. According to the results of logistic regression, it was observed that increased trait anxiety score, increased age, presence of comorbid disease, and noncompliance with respiratory physiotherapy increased the risk of developing atrial fibrillation.Conclusion/Implications for Practice: Preoperative anxiety levels were shown to be a significant factor promoting the development of atrial fibrillation after coronary artery bypass graft surgery. The results support measuring anxiety levels in patients as a standard procedure before performing this surgical procedure.