Background: Life satisfaction among residents of institutions is becoming an important issue in a rapidly aging population. The aim of this cross-sectional study was to investigate the links between life satisfaction and health-related behaviors amongst functionally independent elderly people who prefer institutional living in İstanbul, Turkey. Methods:The socio-demographic characteristics, health-related behaviors, leisure-time activities and fall histories of 133 residents of an institution in Istanbul were assessed by a structured questionnaire during face-to-face interviews. A validated life-satisfaction index questionnaire (LSI-A) was completed. Results:The mean age of the study group was 73.9 ± 8.0 (range 60-90 years). Within the group, 22.6% had never married and 14.3% had university degrees. The majority (71.4%) were in the low income bracket. The overall mean LSI-A score was 20.3 ± 5.9. Participants who declared moderate/ high income levels had a significantly higher mean LSI-A score than those in the low-income bracket (p = 0.009). Multivariate analysis of the data suggested that leisure-time activities and participation in regular physical activities are significant predictors of LSI-A scores (R 2 : 0.112; p = 0.005 and p = 0.02, respectively). Conclusion:The findings imply that regular physical activity and leisure-time activities are significantly related to life satisfaction among residents in institutions. Participation in physical activity and leisure-time activity programs may help to improve the life satisfaction of elderly people living in institutions.

No abstract

1-Araştırma, birinci yazarın tezinden türetilmiş ve ikinci yazarın danışmanlığında gerçekleşmiştir. 2-Bu makale, "İstanbul'a Göç Etmiş Kadınların Sosyalleşmesinde Sporun Rolü-Beylidüzü Örneği-" başlıklı yüksek lisans tezinden üretilmiştir. 3-Çalışma grubunda yer alan tüm kadınlara teşekkür ederiz. 4-Makalenin yazarları arasında çıkar çatışması bulunmamaktadır. 5-Makalemizde etik kurulu izni ve/veya yasal/özel izin alınmasını gerektiren bir durum yoktur. Makalemizde kullanılan veriler 2020 yılından önce yürütülen araştırmaya dayanmaktadır. 6-Bu makalede araştırma ve yayın etiğine uyulmuştur.

Amaç: Bu çalışmanın amacı; özel ve devlet üniversitelerinin spor bilimleri fakültesinde eğitim hayatına devam eden öğrencilerin farklı demografik değişkenlere göre finansal okuryazarlık tutum ve davranışlarının betimlenmesidir. Yöntem: Bu çalışmada Tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2021-2022 eğitim-öğretim dönemine kayıtlı spor bilimleri fakültesi, spor yöneticiliği bölümü öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmanın hedefi doğrultusunda basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Buna göre; araştırmanın örneklemi 204 Erkek ve 133 Kadın spor bilimleri fakültesi öğrencisi olmak üzere toplam 337 öğrenciden oluşmaktadır ve öğrenciler çalışmaya gönüllü olarak katılmışlardır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş kişisel bilgiler formu ve Sarıgöl (2015) tarafından geliştirilen ‘Finansal Okuryazarlık Tutum ve Davranışları Ölçeği’ (FOTDÖ) kullanılmıştır. Ölçek 4 alt boyuttan oluşmaktadır. Bu boyutlar: Harcama (4m), Tutum (4m), Algı (3m) ve İlgi (3m) alt boyutlarıdır. Elde edilen verilerin çarpıklık ve basıklık değerlerine göre normal dağılım göstermemesi sebebiyle ikili grupların karşılaştırmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Bulgular: Elde edilen bulgular sonucunda; Cinsiyet ve Okul statüleri ile FOTDÖ ve alt boyutları arasında istatistiksel anlamda farklılık tespit edilmemişken yalnızca Algı boyutunda özel okul lehine bir anlamlı farklılık belirlenmiştir (p0,05). Aylık gelir durumu ile FOTDÖ Harcama, Algı ve İlgi alt boyutları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık tespit edilememişken Tutum alt boyutu ile aralarında bir farklılık tespit edilmiştir (p

Bu çalışmanın amacı farklı voleybol liglerindeki takımlarda görev alan voleybol antrenörlerinin sosyal iyilik hallerinin incelenmesidir. Bu bağlamda çalışmanın örnek grubunu, Türkiye -2018-2019 sezonunda, vize yaptıran 200 voleybol antrenörü oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde kişisel bilgi formuna ek olarak, Corbin (2005) tarafından geliştirilmiş, Geçerlilik ve güvenirlilik çalışması Odabaş (2017) tarafından yapılmış olan İyilik Hali Kendini Algılama Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesi aşamasında SPSS 23 paket programı kullanılmış olup, betimsel istatistikler, Bağımsız t-testi ve Anova analizlerinden faydalanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre katılımcıların cinsiyetlerine, medeni durumlarına, gelir düzeylerine ve çalışma yıllarına göre sosyal iyilik halleri farklılık göstermemektedir. Sonuçların farklı voleybol liglerinde görev yapan antrenörlerin iyilik halleri, sosyo-demografik özelliklerine göre farklılık göstermediği söylenebilir.